TONIA VANDAAG   2008

             
2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
ga hier of via het menu naar TONIA VANDAAG in ander jaar

 

Op deze pagina kan je allerlei weetjes, LEUKE ANEKDOTES of meer ERNSTIGE belevenissen
 uit het dagelijkse leven van Tonia en haar directe leefomgeving vernemen, TIJDENS HET JAAR 2008.
     
(scroll van onder naar boven op deze pagina voor een chronologische volgorde - klik op een afbeelding voor groter of filmclipje)

 

 

24/12/2008

BEWONERS UNANIEM ENTHOUSIAST OVER GESLAAGDE ANIMATIE

 

 

 

 

Verpleegsters Cindy en Hanna
 zorgen voor plezierige kerstavond

Wanneer we op kerstdag Tonia bezoeken, uiten zowat alle bewoners lovende woorden over de avond voordien. Verpleegsters Cindy en Hanna wisten kerstavond op te vrolijken op een wijze die de bewoners wel erg beviel. Plezierige verhalen over glühwein, cadeautjes, kerstmutsen en vooral van lachen en veel plezier, vliegen ons om de oren...
En een korte inzage in het fotoarchief van Cindy's camera, neemt ons meteen mee naar de stemming van gisterenavond. 
(foto Cindy)

 

terug naar boven

 

24/12/2008

OUD VINKENHOF TEGEN DE VLAKTE

 

 

 

 

Oud rusthuis afgebroken op enkele
meters voor Tonia's raam

Het was best een indrukwekkende beleving voor Tonia om de afbraak van het oude rusthuis met haar voormalig kamertje gade te slaan, op enkele meters voor haar raam. En meteen verdwijnt na 8 maanden eindelijk ook de muur, die elk uitzicht belemmerde...

 
En zo zag Tonia het vanuit haar kamer gebeuren...

 

terug naar boven

 

21/12/2008

EERBETOON AAN TONIA VANUIT NEDERLAND

 

 

Middelbeers is Tonia nog niet vergeten!

Heemkundekring 'Den Beersche Aard' neemt
 levensverhaal van Tonia op in 'De Berse'

Middelbeers, waar Tonia haar jeugdjaren doorbracht, is haar nog niet vergeten... Zowat 9 van de 24 pagina's van het heemkundeblad 'De Berse' van heemkundekring 'Den Beerschen Aard' stellen het levensverhaal van Tonia in de kijker en bewijzen haar daarmee eer.
Tonia is dan ook erg trots op deze publicatie  en wij danken medewerker Jos van Gils  voor de vlotte communicatie aangaande, en zijn bereidwillige zoekwerk naar extra foto's uit Tonia's verleden.
U kan het volledige artikel lezen onder de rubriek LEVENSWEG van deze site of,  een gedrukte editie van 'De Berse' bestellen via dit e-mailadres:
berse@onsbrabantnet.nl


klik op afbeelding voor groter

 

terug naar boven

 

20/12/2008

OP VERJAARDAGSBEZOEK IN RUSTHUIS ST.-CATHARINA

 

 

 

 

Tonia's nichtje Helena vandaag 97

Vandaag werd Tonia's nichtje Helena van Elderen 97. Beslist een reden om haar, samen met Tonia, een bezoekje te brengen. Helena is blij verrast  met ons onaangekondigd bezoek en zuster Hubertino laat ons plaats nemen in de salonruimte van de zusters. We babbelen gezellig wat bij en rond etenstijd vergezellen we Helena naar de eetzaal, waar de grote gemeenschappelijke tafel rijkelijk is opgefleurd met een mooie meterlange kerstdecoratie...
Na ons bezoek aan Helena gaan we zelf ook wat eten in taverne Carpe Diem.

 

terug naar boven

 

16/12/2008

KINESISTE MAGDELIJNS BEHANDELT TONIA'S NEK

 

 

 

 

Ann laat Tonia weer links en rechts kijken

Na inzage van de radiologische foto's leerde osteopaat Drenth ons dat zijn behandelingswijze in deze specifieke situatie m.b.t. Tonia's nekklachten geen beduidende meerwaarde kon geven aan een kinesitherapeutische behandeling.
Een en ander bracht ons vrijdag bij kinesiste Ann Magdelijns, die reeds eerder via mail inzage had genomen van het betreffend medisch verslag. Tonia genoot van de behandeling en maakte enthousiast een volgende afspraak. Ann waarschuwde haar echter voor een mogelijke terugval de volgende dag, alvorens er enige 'verlichting' zou kunnen optreden. En zo gebeurde...

Tonia bracht het weekend bij ons door en waar zij zaterdag nog jammerend, kreunend en met heel veel rusten de dag doorkwam, stond ze zondagmorgen lachend en opgelucht haar herwonnen mogelijkheden te showen. Met een stralende gelaatsuitdrukking maakte ze voor ons verontrustende arm- en hoofdbewegingen :-).
Alleszins voldoende overtuigend om de ingeslagen weg verder te bewandelen...

 

terug naar boven

 

8/12/2008

NEKKLACHTEN BLIJVEN TONIA PARTEN SPELEN

 

 

 

 

Radiologisch onderzoek geeft uitsluitsel

Gezien Tonia's aanhoudende nekpijn vond er vandaag een radiologisch onderzoek plaats. Dit onderzoek wees volgens de radioloog geen pathologische fractuur of botletsel aan, maar (samengevat) wel een belangrijke artrose of gewrichtsslijtage ter hoogte van Tonia's nek.
In overleg met Tonia's huisarts dr. Verschelde, zal een pijnstillende en spierontspannende behandeling worden voortgezet en gezien Tonia manuele manipulaties als verlichtend ervaart, zullen we fysiotherapeutische behandelingen evalueren.
(behandelingssuggesties van specialisten zijn welkom...)

 

terug naar boven

 

25/11/2008

AFBRAAK OUD VINKENHOF IN ZICHT?

 

 

 

Eerste informatie voor bewoners
5 maanden na planning afbraak

Hoewel de afbraak van het oude Vinkenhof oorspronkelijk nog voor het bouwverlof (juli 2008) was voorzien, leidden onenigheden met de aannemer en wettelijke bepalingen en gezondheidsvoorzieningen m.b.t. het verwijderen van giftig asbest, tot een maandenlange vertraging.
De helft van de bewoners kijkt daardoor sinds de verhuis op 8 april nog steeds tegen een ruïne aan, op enkele meters van hen verwijderd. 
(zie ook 12/10/2008)
Talloze vragen aangaande deze aanhoudende visuele vervuiling circuleerden dan ook permanent.
5 maanden na de voorziene (afbraak)datum worden de bewoners nu eindelijk persoonlijk in kennis gesteld van wat er aan de hand is, via een rondgedeelde tekst.

Wij begrijpen de problematiek, maar vinden het geenszins een schoolvoorbeeld van een transparant beleid, dat het OCMW-bestuur pas na maanden de 'gedupeerden' daarover inlicht en, volgens hun eigen zeggen: '...voldoende informatie bezorgt om over de asbestsanering te communiceren met medebewoners en families...' (klik hier om de maling te lezen)

 

terug naar boven

 

13/11/2008

101 INGEZET MET GEZONDE ZEELUCHT

 

 


Tonia 101

klik  HIER of voor extra pagina over Tonia's 101ste verjaardag
 

 

terug naar boven

 

 

 

8/11/2008

THUISGEVOEL RUSTHUISBEWONER VAN GROOT BELANG

 


Nastreven van habitat wilde dieren meer vanzelfsprekend dan
inrichting rusthuiskamer volgens eigenheid van bewoner?

rusthuisbewoners nog steeds verplicht om levens om levensherinneringen
 en foto's van meest dierbaren te laten bengelen aan 2 touwtjes

dierentuin
Een dierentuin zonder dieren kan niet bestaan en om de gezondheid van (exotische) dieren te bewerkstelligen, tracht men  zoveel mogelijk hun authentieke  leefmilieu of habitat na te streven. Het is immers belangrijk dat een dier zich thuis kan voelen, voldoende beweging en afleiding kan hebben, om zich o.a. niet continu te vervelen. Afwezigheid daarvan zal immers leiden tot gestoord gedrag, stress, een slechte gezondheid of zelfs de dood...
Niet enkel voor dieren in gevangenschap, maar voor elk levend wezen zal aandacht voor de eigenheid fundamenteel bepalend zijn voor zijn welbehagen en gezondheid.

rusthuis
Beslist dus ook voor rusthuisbewoners met een groeiende afhankelijkheidsfactor, zal een snijdend afscheid aan hun eigen leefomgeving, huis, tuin, buren, huidsdier, etc.,  een ingrijpend verwerkingsproces met grote emotionele en psychische belasting met zich meebrengen. Ondersteuning door elementair ruimte en mogelijkheden te bieden voor een persoonlijke inrichting van hun enige en meestal laatste privéruimte, zal dan ook vanzelfsprekend en van primair belang zijn.

Vinkenhof
Alle mogelijkheden die kunnen bijdragen om een dergelijke pijnlijke aanpassing te helpen opvangen, dienen dan ook  aangewend. Een bewoner zijn laatste privéruimte volgens eigen smaak laten inrichten en hem zelf ereplaatsjes laten bepalen voor zijn meest dierbare herinneringen uit zijn leven, hoort een evidentie te zijn.
Hem daarbij beperken tot 2 koordjes waar hij op een vastgelegde plaats in verticale richting iets aan kan laten bengelen is een wrede beperking en duidt op een onverantwoord gebrek aan betrokkenheid en empathie van beleidvoerders...

Bijna 9 maanden na de verhuis laten de meeste kamers nog steeds een ongezellige en onpersoonlijke indruk na, zoals een ziekenhuiskamer. Ook is er nog steeds geen telefoonvoorziening op de kamers (zie ook lager)

 

terug naar boven

 

 

 

5/11/2008

"ER IS MOED VOOR NODIG OM MENS TE DURVEN ZIJN"

 

 


Riet en Herman (foto eeuwfeest)

Riet Van Roy voegt warme brief bij verjaardagskaartje voor Tonia

Vandaag ontvingen we de eerste verjaardagskaart voor Tonia's verjaardag en we waren blij verrast met de aan ons gerichte bijlage, waarin Riet haar waardering uitsprak voor onze mantelzorgfunctie en engagement t.o.v. Tonia. Riet zal steeds onomwonden haar mening uiten, en daar houden wij ook van. Wij bedankten haar voor de lieve woorden en zij vond het een goed idee, om haar schrijven hier op Tonia's website te plaatsen.

 

 

 

Tungelroy, 5 november 2008


Hildegard en Herman,
 

Samen met de felicitaties voor tante Tonnie haar 101ste verjaardag wil ik jullie een roos schenken voor jullie geweldige inzet om onze tante te plezieren.
Onlangs werd mij gezegd dat tante dement was, maar toen ik met ze sprak heb ik daar niets van gemerkt. Soms iets vergeten of er langs praten overkomt mij ook wel eens! Wat wil je dan met 101?

Jullie geweldige inzet is onvoorstelbaar. De mooie dagen en de voor tante nieuwe dingen... (zoals achter op de brommer, het kermisbezoek,...), het is toch geweldig dat ze dat mag ervaren als ze daar plezier in vindt. Ik heb zoveel ouderen gezien in tehuizen, die ze pillen laten slikken om ze stil te houden. En met een vol gepoepte pamper de hele dag, zonder verschoning. Of vastgebonden! (Onlangs hoorde ik op tv dat er bejaarden waren overleden nadat ze waren vastgebonden).
Over hun hoofden wordt heen en weer gekletst over vakantie, kinderen en diverse dingen. Waarom geen gesprek met diegene die ze verzorgen? Gaat het om hulp verlenen of alleen om het salaris?
Ik weet het: verzorgers moeten ook kunnen loslaten, maar de oudere mensen zijn wel degenen die de sociale voorzieningen hebben opgebouwd. Na vaak een zwaar leven zitten ze nu in een tehuis. Soms kan dat niet anders, maar het kan wel met meer begrip en respect.
En besef dat je er straks misschien zelf komt te zitten!

Ik ken een fantastische arts die zich liet fixeren in een rolstoel om te begrijpen tegen welk onbegrip en onmacht je opbotst, als je hulpbehoevend bent.
Ook als je als patiënt een half jaar in je bed moet liggen in een ziekenhuis, zie je dingen waar je haren rechtovereind van gaan staan en je merkt ook de verschillen met verzorgers die wèl met hun hart en ziel mensen verplegen, een luisterend oor hebben, en hun beroep waardig zijn.

'Er is moed voor nodig om een mens te durven zijn!', schreef ik naar een arts die zich buitengewoon inzette voor kankerpatiëntjes. Hij is onlangs overleden. Ik schreef het ook naar jullie wijlen koning Boudewijn, omdat hij bij de abortuswet trouw dierf te blijven aan zichzelf en niet ondertekende!

Er is moed voor nodig om een mens te durven zijn en jullie bewijzen dat steeds weer. Hoewel er niet eens een familiale band is, zorgt jullie belangeloze inzet  er telkens opnieuw voor om met nieuwe dingen en belevenissen er weer een feest voor tante Tonnie van te maken. Geweldig is dat!
Ik weet dat er door derden vaak geroddeld, gekletst en geoordeeld wordt, maar ik weet zeker dat niemand het jullie nadoet! Zonder jullie inzet zat tante misschien al lang als een kastplantje in een rolstoel te suffen of zou er niet meer zijn. Nu is ze nog een spring-in-’t-veld van 101 jaar, die nog van zoveel geniet!
Er moet moed voor nodig zijn om mens te durven zijn en jullie bewijzen dat het kan!


Hildegard en Herman, bedankt!

Riet van Meer - van Roy
(dochter van Tonia's zus Drieka en een nicht die de ontberingen des levens kent...)

 

 

terug naar boven

 

 

 

6/11/2008

OPNIEUW BUIL OP VOORHOOFD TONIA TIJDENS BEZOEK KRINGLOOPWINKEL

 

 

Tijdens een telefonisch contact komt Tonia wat verward over en we weten dan, dat Tonia wat externe prikkels en gepaste aandacht nodig heeft. Hildegard gaat haar ophalen om wat rond te neuzen in de kringloopwinkel  te Heusden-Zolder. Dat zit goed voor Tonia, maar bij het naar buiten gaan stoot ze haar hoofd tegen een aan de muur bevestigde brandbeveiliging. Het levert haar opnieuw een behoorlijke buil en blauwe plek op, zoals dat ook al op 29/7 ll. voorviel in het rusthuis. Alle aanwezigen verschoten zichzelf een bultje en een massale opvang kwam meteen tot stand. Een warmhartige Emma ontfermde zich persoonlijk over het slachtoffer, terwijl er ijs en zalf werd aangevoerd.
Om wat verder te bekomen en de schade te evalueren, blijft Tonia bij ons overnachten...

 


Tonia in behandeling :-)


medewerkster Emma ontfermde zich over Tonia


en dit was het resultaat...

terug naar boven

 

 

 

31/10/2008

GEMOEDELIJK CONTACT TUSSEN TONIA EN HAAR HUISARTS

 

 

 

 

"Ik kan het goed met hem vinden"

Nadat we Tonia,  na een 3-daags logement met een bezoek van zuster Dymphna als topper, gisterenavond terugbrachten naar het rusthuis, bellen we haar vandaag even om te polsen of de 'aanpassing' vlot verliep.

"Ik voel me heel goed en heb vanmorgen al bezoek gehad van dokter Bart", vertelt Tonia.

"Ja...! Hij komt ook 'zomaar' bijna wekelijks eens een bezoekje brengen, zonder dat ik ziek ben. We kunnen goed met elkaar praten en hij luistert goed. Hij heeft ook veel interesse in mijn verleden en stelt vragen over de foto's die in mijn kamer ophangen. Nog nooit heb ik meegemaakt dat een dokter zich voor mij interesseert. Hij neemt de tijd voor mij en we lachen zelfs regelmatig eens goed..."

Tonia's woorden over de gemoedelijke sfeer met haar huisarts geven ook ons een behaaglijk gevoel en kunnen enkel maar ons bestaand vertrouwen in dr. Verschelde en de belangrijkheid van een goede keuze van huisarts bevestigen. Dank u dokter Bart!


Tonia en dr. Bart (foto eeuwfeest)

 

 

 

KEUZE VAN EEN (RUSTHUIS)ARTS

 

 

terug naar boven

 

30/10/2008

OCMW-RUSTHUIS VINKENHOF ZORGT OPNIEUW VOOR IRRITATIE

 

 


Rusthuis bepaalt lijst van genodigden voor Tonia's
101ste verjaardag zonder één woord overleg

uitnodiging
Als zaakgelastigde en mantelzorgers ontvingen we vandaag van het OCMW Houthalen-Helchteren een uitnodiging om aanwezig te zijn op het verjaardagsfeestje van onze 101-jarige beschermelinge Antonia Nouwens. Aangaande andere genodigden uit de privéomgeving van de jarige, ging geen enkele dialoog aan vooraf.

geen woord overleg
Noch aangaande de beschikbaarheid op 13/11 van de jarige Tonia die zowat wekelijks bij ons op logement is, noch over een mogelijke privéplanning en evenmin over de keuze van genodigden uit de privéomgeving van Tonia of de criteria die daarbij werden gehanteerd, werd geen woord overleg gepleegd. Wij formuleerden daarop een antwoord...

noodgedwongen herroepen van uitnodigingen
De onnodige knelpunten en spanningen met het OCMW-bestuur aangaande Tonia's eeuwfeest in 2007 nog indachtig (zie hier), besloten we  reeds maanden geleden in overleg met Tonia, om in alle sereniteit een 3-daagse uitstap te plannen, ter attentie van haar verjaardag. Overnachtingen en een animatieschema werden reeds voorzien. Omwille van het ontbreken van enige vorm van overleg, diende aldus de (ons onbekende) genodigden opnieuw door het OCMW aangeschreven of gecontacteerd te worden.

uitgangspunt
Wij menen te mogen veronderstellen dat dergelijke feestjes, routinematig georganiseerd door een dergelijke instelling,  als enig doel hebben de jarige te plezieren en te omringen met de voor hem/haar meest dierbare personen.

gebrek aan respect - ondeskundigheid
Als nauwste intimi, vertrouwenspersonen en zaakgelastigden van Tonia staan wij zowat dagelijks met Tonia in contact en logeert zij bijna wekelijks in ons gezin, zoals deze pagina illustreert. Het spreekt toch voor zich dat wij in deze hoedanigheid de meeste voeling hebben met de persoonlijke voorkeuren van Tonia. Het ontbreken van enig overleg getuigt van een gebrek aan respect en ondeskundigheid!

stel je voor...
Dat het rusthuis waar je zorgbehoevende vader of moeder verblijft, eigengereid een keuze van privégenodigden maakt voor een verjaardagsfeestje van je ouder, zonder daarbij enig overleg met u als eerste betrokkene te plegen... 
Of maar gewoon blij zijn, dat jezelf ook een uitnodiging mocht ontvangen...
Ondanks het gebrek aan overleg en aangezien wij menen dat Tonia bij een dergelijke gelegenheid als enige centraal dient te staan, zullen wij toch op een gepaste wijze zorgen dat dit gebeurt...

6/11/2008 - ANIMATRICE KOMT MET VOORSTELLEN BIJ TONIA

Hoewel er (afgezien van de noodgedwongen wijziging van datum naar 24/11/2008) door het rusthuis Vinkenhof nog steeds geen woord overleg met ons werd gepleegd aangaande Tonia's verjaardagsfeestje of genodigden, kwam animatrice Maartje tijdens de afgelopen dagen plots met Tonia overleggen. "Maartje kwam met voorstellen over voordrachten of zoiets, maar ik begreep eigenlijk niet goed wat ze bedoelde",  aldus Tonia. "Ik heb haar gevraagd om dat met Herman te bespreken, maar daarop kreeg ik geen antwoord en ging ze weg", zo vervolgt Tonia.
Aanstootgevend en totaal vreemd aan de belangen van de 101-jarige Tonia, dat het rusthuis ons als nauwste betrokkenen die het meeste voeling met haar hebben, wil negeren.

24/11/2008 - RUSTHUISATTENTIE 'TONIA 101' TOCH GESLAAGD SAMENZIJN

Volkomen autonoom stelden we dan maar de meest dierbare intimi op de hoogte van de viering van Tonia in het rusthuis. Samen met hun aanwezigheid en een verfijnd dessertbuffet dat door het rusthuis werd aangeboden, werd het toch een geslaagd samenzijn waar Tonia bijzonder van genoten heeft... (zie Tonia 101 of klik hier)

 

terug naar boven

 

30/10/2008

NATUUR BLIJFT TONIA BOEIEN

 

 

 Tonia gefascineerd door meesjes


Al haar hele leven voelde Tonia een sterke verbondenheid met de natuur en dat is nooit veranderd.
Wassen, aankleden en ochtendtoilet maken was voor Tonia vanmorgen niet zo dringend als naar gewoonte. Zo'n 3 kwartier sloeg Tonia gefascineerd de meesjes gade, die vlakbij het raam hun honger kwamen stillen...

 

terug naar boven

 

29/10/2008

ZUSTER DYMPHNA(93) OP BEZOEK BIJ OUD-COLLEGA ZUSTER DEODATA

 

 

 
 

Op een rustige, maar psychisch assertieve wijze die haar leeftijd nooit zou kunnen verraden, vertelde zuster Dymphna geanimeerd talloze boeiende verhalen en was de verbondenheid en interactie tussen beide 'zusters' nooit weg.

Het werd een oergezellige namiddag en bij het afscheid om 20:00 uur werd er al uitgekeken naar een volgend bezoek.

Belangrijk bezoek uit
Marseille voor Tonia

Naar jaarlijkse gewoonte is zuster Dymphna (93) op logement in Nederland, waarbij ze vandaag gebruik maakt om haar oud-collega zuster Deodata (lees: Tonia) te bezoeken. Gechauffeerd door het sympathieke koppel Wim van Haaren (neef) en echtgenote Bep, verwelkomen we hen in Zonhoven omstreeks 13:30 uur.
Tonia verheugde zich erg op de komst van zuster Dymphna, die ook een prominente aanwezige was op haar eeuwfeest.
Zuster Dymphna vierde afgelopen jaar haar 75-jarig kloosterjubileum in de kloosterorde van Cenakel, waar Tonia 52 jaar deel van uitmaakte.

 

terug naar boven

 

 

 

26/10/2008

"ZIJ IS GOED VOOR IEDEREEN EN JE KAN HAAR ALLES VERTELLEN!"

 

 

Tonia's lievelingsverpleegster

Enkele verpleegsters in rusthuis Vinkenhof dragen Tonia's grootste sympathie weg, zoals Marie-Jeanne. Ze voelt er zich erg veilig en geborgen bij (zie ook 2/6/2008 of klik hier).
Tonia omschrijft het zo: "Da's een goeie!... En ze is goed voor iedereen! Je kan haar ALLES vertellen...". En wij geloven Tonia op haar woord.

Toch heeft Marie-Jeanne eerder een bescheiden inborst en gingen er heel wat verzoekjes van Tonia aan vooraf, vooraleer een fotootje voor deze website mocht gemaakt worden...

 

een glaasje wijn als slaapmutsje

 

 

's Avonds, na het het avondeten, trekken we een flesje wijn open en keuvelen nog wat samen met Tonia, Marieke, Nelly, Maria en Rosa. We ronden dit gezellig babbeltje af rond 20:30 uur en stoppen Tonia nog lekker in bed...

 

 

 

SCHATTEN VAN VERPLEEGSTERS OF TECHNISCH STERIEL BANDWERK?

 

terug naar boven

 

 

CONFLICT OCMW HOUTHALEN-HELCHTEREN (2)

23/10/2008

rechter oordeelt:
EIS OCMW HOUTHALEN-HELCHTEREN NIET GEGROND

 

 

Na een aangetekend schrijven d.d. 11/08/2008 van mr L. De Groote, optredend als raadsvrouw van het OCMW Houthalen-Helchteren, met allerlei beschuldigingen  en ons daarop geformuleerd antwoord d.d. 18/08/2008, leidde het OCMW-bestuur op 25/09/2008 een procedure in kortgeding in, teneinde de domeinnaam VINKENHOF.BE te claimen. (zie lager op 18/08/2008 of klik hier)

 

 

 

Op 23/10/2008 werd daarover door de rechter het volgend vonnis uitgesproken: 

OCMW HOUTHALEN-HELCHTEREN SLAAGT NIET IN BEWIJSVOERING, ZODAT EIS
   ONGEGROND
IS

VEROORDEELT OCMW HOUTHALEN-HELCHTEREN TOT BETALING 1.200 EUR
   RECHTSPLEGINGVERGOEDING

 

terug naar boven

 

19/10/2008

GRAPPIG VOORVAL TIJDENS JENEVERFEESTEN IN HASSELT

 

 


Achterkleinzoon van zus Kee rijdt over
Tonia's tenen tijdens jeneverfeesten
 

 

"Excuseer me...", hoort Tonia zeggen wanneer hij met zijn kinderkoets over haar tenen rijdt tijdens de Jeneverfeesten in Hasselt.
En daar zou het bij gebleven zijn, mocht de aanrijder niet bedenkelijk zijn blijven kijken en tenslotte via een snelle hersenprikkel een link gelegd hebben naar Tonia's aanwezigheid bij de 80ste verjaardag van zijn grootmoeder Alida Vekemans, reeds heel wat jaren geleden.
'Van familie moet je het hebben...', want de persoon in kwestie blijkt uiteindelijk een vriendelijke Frank Stevens, zijnde een achterkleinzoon van Tonia's zus Kee te zijn.
Dat (fruit)jenevers Tonia best kunnen smaken wisten we al eerder en we moesten het haar dan ook geen 2x voorstellen, om de jeneverfeesten in Hasselt bij te wonen. We mogen niet in detail treden van Tonia, maar ze liet zich heel wat smaakjes welgevallen :-). En wanneer Tonia tenslotte herhaaldelijk aankondigde hoe goed ze wel zou slapen vannacht, wisten we dat we stilletjes aan afronden mochten denken...

 

 


Tonia en Frank

niet vies van een fruitjenevertje...

altijd dierenvriend...
 

terug naar boven

 

12/10/2008

AAN ELKAAR GEKETENDE TERRASMEUBELEN NIET
BEVORDERLIJK VOOR GASTVRIJ GEVOEL

 

 

We kunnen enig begrip hebben voor een diefstalbeveiliging van de terrasmeubelen aan het cafetaria van rusthuis Vinkenhof, maar dat dag en nacht deze tafels en stoelen aan elkaar geketend blijven, bevordert niet bepaald een gevoel van gastvrijheid of gezelligheid bij de bezoekers of hun familieleden.
Zelfs op zonnige zondagen met veel bezoek wordt de moeite niet getroost om ze te ontketenen. Wat dichter bij elkaar schuiven of een extra gast een stoel van een andere tafel aanbieden, kan dus niet.
Ongewenste sloten en staaldraden tussen drankjes en tafelgenoten activeert eerder een gevoel van gevangenschap, onwaardige beperkingen en regelgevingen, al was het maar symbolisch...  Of zou het beleid ook hier simpelweg weinig oog hebben voor 'details', die het mensen elementair aangenamer en behaaglijker kunnen maken?

 

terug naar boven

 

12/10/2008

AFBRAAK OUD VINKENHOF STIL GELEGD WEGENS GIFTIG ASBEST

 

 

Afbraak oud Vinkenhof stil gelegd wegens giftig asbest
bron: dagblad Het Laatste Nieuws 29/9/2008 + internetgazet HH

Nadat de helft van de bewoners, waaronder ook Tonia, van rusthuis Vinkenhof gedurende een paar jaar aankeken tegen de muren van de in aanbouw zijnde nieuwbouw, beperkt hun uitzicht zich nu al maanden tot de ruïne van de oude bouw, op slechts enkele meters voor hun raam. Hoewel de afbraak van het oude rusthuis volgens planning reeds voltooid diende te zijn voor de aanvang van het bouwverlof (juli 2008), zorgt een probleem met giftig asbest voor een kink in de kabel.

Het zal je panorama maar wezen gedurende de laatste jaren van je leven... Weinig mobiele bejaarden lopen niet enkel tegen de (kale) muren van hun kamer op, ook door hun raam kijken ze tegen de muren van een ruïne aan...

 

 

 

 

De afbraak van het oude rusthuis Vinkenhof in Houthalen is stilgelegd door hoeveelheden asbest in - onder meer - het dak. Dat maakt de krant Het Laatste Nieuws vandaag bekend. De gemeente benadrukt dat er geen gevaar is voor de volksgezondheid, maar dat er nu wel een discussie bestaat met de aannemer die instaat voor de afbraakwerken.
Deze lente werd het nieuwe rusthuis Vinkenhof officieel geopend. Het nieuwe gebouw staat pal voor het oude rusthuis. Dat wordt gesloopt om plaats te maken voor een mooie tuin. Een aannemer heeft de ramen en deuren verwijderd, en ook enkele muren gingen al tegen de vlakte. Nu blijkt echter dat er asbest in het gebouw zit.
"Niet geheel onverwacht," klinkt het via het OCMW. "We hebben op voorhand een duidelijke omschrijving gegeven van het gebouw. In de jaren dat het oude Vinkenhof gebouwd is, was asbest gebruikelijk. De aannemer kende dus het risico." Toch gebeurde de afbraak niet volgens de regels, en zijn de werken inmiddels stilgelegd.
"Er is geen gevaar voor de volksgezondheid," zo benadrukte burgemeester Alain Yzermans (sp.a) afgelopen week nog op de gemeenteraad. "Wel moet nu onderzocht worden, wie voor de kosten moet opdraaien. Daardoor wordt er voorlopig niet verder gewerkt."
De ruïne heeft intussen aantrekkingskracht op jongeren. Die kwamen al herhaaldelijk een illegaal feestje geven in het oude rusthuis. Dat is overigens niet aan te raden, want het is erg gevaarlijk om het half afgebroken gebouw te betreden.

 

terug naar boven

 

 

 

4/10/2008

OPFRISBEURT HAARWERK

 

 

Tonia naar kapster Arlette

Volgens afspraak meldt Tonia zich op zaterdag om 11:00 uur aan bij kapster Arlette Steegmans te Zonhoven, die met vakkundige knowhow Tonia's haarwerk een opfrisbeurt geeft.
Zoals het bij dergelijke gelegenheden gangbaar is, wordt er heel wat afgekletst en als een trotse dame komt Tonia na een uurtje weer naar buiten.

Namiddag maakt Tonia zich met plezier verdienstelijk, om de laatste oogst boontjes uit de tuin te helpen verwerken...

 

terug naar boven

 

27/09/2008

UITSTAP NAAR NEDERLAND

 

 

Warme ontvangst bij Sjef & Mien...

Vandaag werd een oudere belofte ingewilligd en gingen we op bezoek bij Sjef & Mien Bierings-Visser in Duizel (NL). Mien is een dochter van Tonia's zus Mie Nouwens en een hartelijke ontvangst werd meteen ingeleid met koffie en gebak.
Het was ten huize Bierings de zoete inval. Heel wat familieleden (dochter Mientje; zoon Nilis met echtgenote Lisette en dochter Yvonne; Mien's zus Mia en echtgenoot Jan) maakten van Tonia's aanwezigheid gebruik om een live-onderhoudje met haar te smaken. Ook buurvrouw Tine, die zelfs Tonia's website bundelde in drukvorm, wilde de eeuwelinge  wel eens in levende lijve komen groeten..
Na een uitgebreide rondleiding in de grote tuin, waarbij we dankbaar van het seizoen gebruik maakten om nog wat bloemenzaad te plukken, mochten we terug in de door groen omgeven en gezellige veranda aan tafel, voor een lekker avondmaal.
We danken Sjef & Mien voor hun gastvrijheid en deze aangename namiddag...

 


Mien, Sjef, Tonia, Jan en Mia


Tonia, dochter Mientje en zoon Nilis


Hildegard, Mien, Herman, Tonia en Sjef

terug naar boven

 

23/09/2008

OTTO KÖNIG IS NIET MEER...

 

 


overlijden
Otto König
grijpt ons aan
 

Telefonisch bericht Tonia ons vandaag het overlijden van Otto König (84), die enkele kamers verder zijn verblijf had. Zondagavond ll. gingen we met Tonia nog even op bezoek bij Otto...

Otto was als persoon beslist geen mistige figuur. Met zijn sterk karakter uitte hij in niet mis te verstane bewoordingen onverbloemd zijn mening, en dat konden we enkel ten volle waarderen.
Ook tijdens onze talloze, vriendschappelijke contacten in het cafetaria van het oude Vinkenhof, zat Otto nooit om een sarcastisch grapje of opmerking verlegen.
Otto's overlijden grijpt ons aan en wij zullen zijn spontaniteit, gevoeligheid en  directheid, als waardevol en sympathiek blijven herinneren...!
Otto König werd geboren in Königsberg (D) op 7 november 1923 en overleed op 22 september 2008 in rustoord Vinkenhof.
Wij betreuren het, dat Otto zich de laatste maanden van zijn leven als roker erg geïsoleerd voelde, in zijn kale kamer van de nieuwbouw.
(zie ook lager of klik hier)

 

terug naar boven

 

21/09/2008

VEEL BEZOEK UIT NEDERLAND VOOR TONIA

 

 

Tom Nouwens:
"Ik vond het een genot om bij haar te zijn..."

Wanneer we rond 17:00 uur Tonia bezoeken, vertelt ze opgetogen over haar massaal bezoek uit Nederland. Met niet minder dan zes personen (Theo, Toos, Tom, Paul, Jan en Tonnie) kwamen ze afgezakt naar België om tante zuster te bezoeken en haar mee te nemen voor een uitstapje... Leuke dag voor Tonia.

    

Ook Tom beschrijft het later als een erg geslaagde namiddag. Een wijntje en koffietje met advocaat bevielen Tonia ten zeerste; er werd wat van de Franse taal opgehaald en vooral: veel gelachen...  "Ik vond het een genot om bij haar te zijn", aldus Tom.

 

terug naar boven

 

15/09/2008

TRANSPARANTIE VERPLEGEND PERSONEEL IS EEN MUST

 

 


Tonia kan maar één verpleegster met naam benoemen

Frequente personeelswissel, occasionele of noodwendige inzet van personeel op andere afdelingen, tijdelijke vervangingen,...
Het zal steeds een aanpassing van de oudere zorgbehoevende vereisen, om steeds te wennen en een minimale vertrouwensband trachten op te bouwen met een vreemd personeelslid en zich met zijn eigen kwetsbaarheden aan hem/haar over te geven aan soms de meest intieme (be)handelingen.
Toch vormt die vertrouwensband een belangrijk gegeven in de zorgsector.
(zie ook hier)

Heel wat bewoners kunnen een verplegend personeelslid zelfs niet eens benoemen. Zowel voor hen als voor betrokken derden zou een organigram met ook een visuele voorstelling van deze personeelsleden, als minimaal herkenningspunt een regelgeving moeten zijn.

Een centrale affichage op de afdelingen van het rusthuis met naam, foto en functie van elke zorgverlener zou hierbij de aanspreekbaarheid van een doelpersoon vergemakkelijken en tot meer transparantie kunnen leiden.

Zo zouden we ook verhalen van Tonia beter kunnen vatten, wanneer ze vertelt over 'een' verpleegster met kort, lang, blond of zwart haar, en het niet Marie-Jeanne betreft.

 

terug naar boven

 

14/09/2008

MIJNHAPPENING BERINGEN

 

 

Uitstapje mijnhappening Beringen

Een mix van straattheater, animatie, multiculturele evenementen en opengestelde mijngebouwen zorgden voor duizenden bezoekers tijdens de Mijnhappening te Beringen. We haalden Tonia op in het rusthuis en genoten er van een nazomerse namiddag...

 

terug naar boven

 

7/09/2008

ALARM IN VINKENHOF

 

 


Buurvrouw Tonia betrapt dief op heterdaad

Maria, Tonia's buurvrouw, betrapte gisteren een dief op heterdaad in haar kamer. "Toen ik na de koffiepauze terugkeerde naar mijn kamer, stond ik oog in oog met een man die in mijn ladekast snuffelde en meteen de benen pakte", aldus Maria. Naar verluid werd haar 50 EUR ontvreemd en zouden ook andere kamers bezoek gehad hebben. De man zou volkomen vreemd zijn aan het rusthuis.
Maria, niet van een kleintje vervaard, was er toch wel wat door aangedaan en een en ander zorgde voor heel wat commotie bij de bewoners...

Bezoekster uur vast in lift

Tijdens ons bezoek aan Tonia deed er zich een defect aan de lift voor, waardoor een bezoekster gedurende een uur de tijd van een onvoorziene en noodgedwongen meditatietijd kreeg toebedeeld. Toen ze uiteindelijk door opgetrommelde technici van Lummen en Maasmechelen verlost werd, bleek dit onvoorzien bezinningsuurtje toch niet het nodige rustgevend effect geresulteerd te hebben...
Enige uitzetting van de relatief nieuwe kabels (nieuwbouw) zouden het euvel veroorzaakt hebben, aldus de technici.
Geen drama voor een valide jongere vrouw, maar toch geen aanrader voor een chronisch zorgbehoevende bejaarde...
Misschien een goed idee, om toch maar enkele klapstoeltjes in elke lift te laten monteren...

 

terug naar boven

 

5/09/2008

EENZAAMHEIDSGEVOEL DOORPRIKT...

 

 


Eenzaamheidsgevoel doorprikt

Een telefoontje van een 'ongelukkige' Tonia vormt de aanleiding voor Hildegard's onvoorzien bezoek.
Tonia zit alleen op haar kamer, maar binnen enkele minuutjes kan er toch de motivatie worden aangewakkerd om deel te nemen aan het animatiegebeuren, waarbij de vrouwelijke bewoners een manicurebehandeling te beurt valt. En het wordt best een gezellige bedoening. Onder begeleiding van animatrice Veerle worden nageltjes geweekt in een badje, vervolgens geknipt en gevijld, en tenslotte kleuren naar wens gekozen.
Zelfs een mannelijke bewoner laat zich deze 'vrouwelijke' verwenbeurt maar al te graag welgevallen
:-)
Dan, samen met enkele trotse gemanicuurden, nog een glaasje wijn in het cafetaria en ook Tonia voelt zich naar  eigen zeggen weer helemaal OK. En ook haar eenzaamheidsgevoel is weer doorprikt.

We weten dat Tonia soms een 'duwtje' in de rug kan gebruiken. Maar toch spoort Hildegard haar tijdens het vergezellen naar de eetzaal nog eens ernstig aan, om met regelmaat toch meer spontaan deel te nemen aan animatieactiviteiten, of beschikbaar gezelschap op te zoeken...

 

terug naar boven

 

30/08/2008

TONIA NA WEEKJE LOGEMENT TERUG IN VINKENHOF

 

 


Herfstvoorbereidingen en bezoekje aan nichtje Helena

Sinds vanavond is Tonia, na een weekje logement te Zonhoven, terug in rusthuis Vinkenhof, waar Hildegard haar met een warme knuffel onder de lakens stopte. Het mooie weer van de afgelopen dagen liet haar toe om een extra dosis vitamine D op te slaan. (Zonlicht vergroot de aanmaak van vitamine D, hetgeen botafbraak en depressie bij ouderen helpt voorkomen).
Terwijl we in de tuin snoeiwerkzaamheden verrichtten als voorbereiding op de herfst, plukte Tonia allerlei rijpe zaadjes van de bloemen, als investering voor het komende jaar.

Ook was er tijd voor talloze uitstapjes, waaronder een bezoek aan nichtje Helena van Elderen (96) in rusthuis St.-Catharina te Zonhoven, die het steeds geweldig vindt om Tonia weer te zien.

                          
Hildegard, Helena, Herman en Tonia                                                           Tonia plukt zaadjes van de cosmea

 

terug naar boven

 

19/08/2008

MEDEBEWOONSTER OVERLEDEN

 

 


medebewoonster
 Wilhelmina Bronk
overleden
 

Met droefheid vernemen we vandaag het overlijden van Wilhelmina Bronk (77). Wilhelmina was op dezelfde gang gehuisvest als Tonia en was een erg warmhartige vrouw. Bij onze bezoeken aan het rusthuis werden we meestal door haar als eerste hartelijk verwelkomd.
Amper een maand geleden (zie 2 juli) genoten we nog in gezelschap van het mooie weer en een glaasje wijn, op het terras van niveau 1 van het rusthuis.
Wij zijn erg blij dat we haar enkele dagen geleden, op 15/08/2008, samen met Tonia, nog een laatste bezoekje konden brengen...
Wilhelmina was, net zoals Tonia, eveneens van Nederlandse origine. Zij werd geboren te Hilvarenbeek (NL) op 25/10/1930 en overleed gisteren op 18/08/2008 in rusthuis Vinkenhof.

 

terug naar boven

 
 

CONFLICT OCMW HOUTHALEN-HELCHTEREN (1)

18/08/2008

OCMW-BESTUUR HOUTHALEN-HELCHTEREN DULDT
GEEN KRITISCHE OPMERKINGEN EN BEKENT KLEUR

 

 

OCMW-Houthalen via raadsvrouw Lena De Groote aan mantelzorgers Tonia:

"Waar haalt u de morele of enige andere autoriteit om
 op te treden voor ouderlingen en rusthuisbewoners?"


•  het osteopathisch filmpje van 100-jarige Tonia is 'mensonwaardig en aanstootgevend'

•  'elke foto die maar iets met Vinkenhof te maken heeft, moet verwijderd worden'

•  'geen recht van spreken als mantelzorgers'
 

Tijdens de OCMW-raad van 21/8/2008 (RMW) werd advocate Lena De Groote aangewezen om, 'ter ondersteuning van specifieke beleidsdossiers onderzoek te doen naar - en op te treden ten opzichte van - teksten en foto's op het internet'.
Maar reeds op 11/08/2008 ontvingen wij een schrijven van De Groote, ter 'aanpassing' van de website deodata.be en ter verwijdering van de website vinkenhof.be (later ouderenhart.be).
Brutaal en in een ruk door eist het OCMW daarbij de onmiddellijke verwijdering van elke foto op de persoonlijke website deodata.be die ook maar iets met rusthuis Vinkenhof te maken heeft; wordt ons een recht van spreken als jarenlange mantelzorgers in vraag gesteld (!); wordt het informatief filmpje van een osteopathische behandeling van onze beschermelinge Tonia gedenigreerd als mensonwaardig en aanstootgevend.  Meteen worden we ook maar beschuldigd van laster en leugens.
Zich verslikkend in haar hoogmoed vraagt het OCMW-bestuur van Houthalen-Helchteren tenslotte waar we de morele of enige andere autoriteit halen om op te treden voor ouderlingen en rusthuisbewoners (!), alsof we daar eerst aan het OCMW een goedkeuring voor dienen te vragen...

Versteld staand van zoveel intimiderende arrogantie die ons poogt het zwijgen op te leggen en die feitelijk enkel gemaskeerde belangen van verantwoordelijke bestuurder(s) beogen, formuleren we een gepast antwoord en continueren we volgens planning en bestaand concept verder de uitbouw van deze websites en het in de kijker plaatsen van de belangen van ouderlingen en rusthuisbewoners. (zie ook 23/10/2008)

 

OCMW-Houthalen-Helchteren: 'mensonwaardig en aanstootgevend filmpje van Tonia...'

Het OCMW-bestuur van Houthalen-Helchteren omschrijft via haar raadsvrouw mr. Lena De Groote de beelden in het filmpje van Tonia's osteopathische behandeling als mensonwaardig en aanstootgevend. Gefrustreerd conservatief of een stok zoekend bij gebrek aan juridisch dragende argumenten om kritische mantelzorgers te diaboliseren en te censureren?
We tippen alvast de narrow-minded-auteurs van deze minachtende omschrijving van Tonia's onschuldig filmpje om zich te vergewissen van een filmpje van SP-Nederland met als onderwerp 'Thuiszorg Nederland in crisis' waarbij een oudere dame zich uitkleed voor heel Nederland, als protest tegen de steeds wisselende thuiszorgers.
Of zou het OCMW-bestuur te Houthalen-Helchteren ook graag elke medisch-informatieve docu willen verbannen?


klik en luister naar Tonia's eigen commentaar...

Tonia (100) verontwaardigd:
"Als mensen met dat filmpje een probleem hebben, dan hebben ze zelf een groot probleem..."

Bewust informatief filmpje aangaande de osteopathische behandeling werd in een volstrekte privéomgeving en in overleg, goedkeuring en medewerking van alle betrokken partijen (Tonia, behandelaar en vertegenwoordiger) vastgelegd en de behandeling werd tegen een gangbare vergoeding uitgevoerd.
De denigrerende bemoeienissen van het OCMW zijn hier dan ook bijzonder ongepast en eeuwelinge Tonia geeft dat in haar eigen woorden kort en bondig weer in het filmpje hiernaast...

te kwader trouw...

Aangaande de ongepaste bemoeienissen van het OCMW m.b.t. bewust filmpje op deze privéwebsite DEODATA.BE, zijn wij echter bijzonder ontstemd over de slinkse intimidatiepogingen vanwege het OCMW t.o.v. osteopaat Drenth, die zijn volle medewerking verleende en goedkeuring gaf tot publicatie van dit onschuldig informatief filmpje op Tonia's website. Via allerhande intimiderende argumenten trachtte men hem te overtuigen om deze goedkeuring schriftelijk (!) in te trekken, en het OCMW-Houthalen daarvan een bewijs ten dienste te stellen, teneinde hun aantijgingen kracht bij te zetten... (!)

Een schrijnend voorbeeld hoe functionarissen of gemandateerden van een openbare instelling zich kunnen verlagen en gemeenschapsgeld aanwenden, om elke vorm van kritiek te bannen?

 

 

terug naar boven

 

11/08/2008

GEZONDHEIDSTIP VAN EEUWELINGE

 
 

Is rauw ei + sinaasappel als ontbijt het geheim van Tonia's hoge leeftijd?

Toen Tonia anderhalf jaar deel uitmaakte van ons gezin, waren we dagelijks getuige van haar gewoonte om elke morgen als  ontbijt een rauw ei en sinaasappel te nuttigen. Vandaag vroeg ze om dat nog eens te kunnen doen en met plezier begaven we ons naar het kippenhok, om een kakelvers eitje te rapen.
Gezien ongekookt werd het eitje nog even goed gewassen, waarop we Tonia haar gang lieten gaan...
Zou dit recept misschien het geheim zijn van Tonia's hoge leeftijd?

 

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

5/08/2008

TONIA OUDSTE BEWOONSTER RUSTHUIS VINKENHOF

 
 

Sinds enkele dagen is Tonia de oudste bewoonster van rustoord Vinkenhof te Houthalen en zij is van plan om dat zo nog wat te houden. In haar eigen woorden vertelde Tonia dat als volgt: "Ik ben nog niet versleten, voel me goed en er kan gerust nog wat bij". Wij feliciteren Tonia alvast met deze bijzondere prestatie en we hopen samen met haar nog heel wat plezier en fijne momenten te beleven...

 
 
 

Tonia volgt daarmee Jozefa Kebel op, die vorige week op 27/7/2008 als 101-jarige overleed. Jozefa was van Sloveense origine en werd geboren op 17/03/1907. Wij betuigen hierbij onze innige deelneming aan haar nabestaanden.

 

terug naar boven

 

2-4/08/2008

ROMMELMARKT LEOPOLDSBURG

 
 

Als fotomodel voor
grote Cadillac...

In Leopoldsburg raakt Tonia geïmponeerd door een grote oude Cadillac met open dak en witte lederen zetels en als een  gogogirl poseert ze voor deze oldtimer en maakt hem nog aantrekkelijker.

Wanneer we even later wat gaan drinken komt verkeersverantwoordelijke Jef Tonia omhelzen en vraagt haar flirtend of hij bij haar terecht kan als hij 'alleen zou komen te vallen'. Vriendelijk maar vastberaden wijst Tonia evenwel zijn voorstel af.

 's Maandags word er hartelijk gelachen bij het updaten van Tonia's website en is er groot jolijt wanneer ze haar keuze vastlegt voor fotootjes en clipfragmentjes. Niet verwonderlijk dat Tonia heel wat steken laat vallen bij haar breiwerk...

 

terug naar boven

 

29/07/2008

BOTSING TEGEN VERPLEEGLOKAAL

 

 

Buil op voorhoofd

Tijdens een telefonisch gesprek vertelt Tonia ons dat ze een accidentje heeft gehad. Met haar slechts één functionerend oog heeft Tonia een beperkt dieptezicht en "ze liep tegen de glazen wand van het verpleeglokaal op", aldus Marieke die vlak achter haar liep en alles kon gade slaan.
Een heuse buil op haar voorhoofd die later ontaardde in een blauwe plek, was het gevolg.
Voor de verpleegverantwoordelijke alvast onvoldoende ernstig om ons in te lichten of er melding van te maken in haar verpleegdossier, zo bleek achteraf.
(foto 4 dagen later op 3/8/2008)

 

terug naar boven

 

24/07/2008

LACHEN IS GEZOND...

 

 

Tonia zingt hiep, hiep, hoera

Hoewel een pijnlijke herstelperiode na een medisch ingrijpen voor een uitstellen van mijn verjaardagfeestje zorgde, mocht Tonia's aanwezigheid vandaag toch niet ontbreken. Hildegard ging haar ophalen in rusthuis Vinkenhof en Tonia bracht de nacht bij ons door.
En 's avonds, voor het naar bed gaan, verwende Tonia me met een serenade die zorgde voor het mooiste verjaardagsgeschenk en het meest plezierige moment van de afgelopen dagen. Zelfs ons hondje Fikske liet zich op een bepaald ogenblik niet onberoerd. Een uitstekend verjaardagsgeschenk...!
Beluister Tonia's zangtalent in bijgaand filmpje :-)

   

terug naar boven

 

12-13/07/2008

WERPT GEMINIMALISEERDE MEDICATIE VRUCHTEN AF?

 

 


Het gaat goed met Tonia

We proberen te voorkomen dat Tonia opnieuw in een dip zou wegglijdt en zorgen waakzaam voor wat externe prikkels. Bijna dagelijks hebben we telefonisch contact en vermits zij graag in Zonhoven verblijft, was ze ook dit weekend op logement.
Het gaat goed met Tonia en het geminimaliseerd medicatiebeheer werpt schijnbaar zijn vruchten af: zo goed als geen fysieke klachten, goed humeur, een betere appetijt, actief en alert...

Na de bakken regen die we de laatste dagen over ons heen kregen, is het zondag een aangenaam weertje. We bezoeken een rommelmarkt te Heusden-Zolder, waar Tonia geniet van de aandacht die ze ontvangt van standhouders en bezoekers die haar herkennen. En als ze haar naam hoort roepen door Brigitte, een medewerkster in de keuken van het rustoord Vinkenhof, vertelt ze langdurig over haar recente belevenissen.
En wanneer we zondagavond nog wat met bezoek buiten zitten kletsen, wil Tonia graag liever pas maandag terug naar het rusthuis. Dat vinden we prima...

 

terug naar boven

 

4-6/07/2008

SAMEN MET TONIA SURFEN OP HET WEB

 

 


Internetzoektocht naar foto's uit kloosterverleden
 van Tonia levert extra foto van moeder op

Zowat meteen als Tonia vrijdag in de vooravond naar Zonhoven komt, starten we met een zoektocht op internet naar foto's uit haar kloosterverleden. Het zoeken overheerst zowat het hele weekend, maar wordt meer dan beloond! In een regionaal archief vinden we talloze foto's m.b.t. Tonia's ex-kloosterorde Cenakel terug. Die roepen uiteraard bij Tonia passende sentimenten op, maar het is werkelijk subliem, wanneer we met heel veel geluk uitkomen op een foto, waar ook haar moeder als retraitante poseert voor de ingang van het klooster.  Erg welkom voor Tonia, vermits ze maar over één enkele foto van moeder beschikte...

 

 


klooster Cenakel - 1914

Kloosterkamertje als waarin Tonia 52 jaar verbleef. Een kruisje was het enige wat er aan de muur mocht worden opgehangen

 

 

 


uiterst links: mère Cohen, (de volgens zuster Deodata zeer hardvochtige)
mère Lamy en mère Vanderschuren in 1953


moeder Antonetta Van Elderen als
retraitante voor het klooster in
±1925

 

 

Om deze waardevolle buit te vieren, trakteren we ons zaterdagavond op een etentje buitenshuis en wanneer we zondag in de vooravond Tonia terugbrengen naar rusthuis Vinkenhof, is ze best wat weemoedig als we afscheid moeten nemen...

 

terug naar boven

 

2/07/2008

SOCIAL TALKING

 

 


Gezellig terrassen met medebewoners van Tonia

Wanneer we dinsdagnamiddag rond etenstijd Tonia bezoeken, nemen we haar dienblad mee naar het terras. De temperatuur is zeer aangenaam en na het avondmaal krijgen we gezelschap van  medebewoners Nelly, Wilhelmina, Marieke, Maria en Rosa.
De sfeer is uitgelaten en we besluiten de wijnflesjes en chips die ter beschikking van Tonia stonden, te laten bijdragen aan dit spontaan gezellig onderonsje, dat door alle aanwezigen erg gewaardeerd wordt. Ook Marleen, Davine en de moeder van Marieke voegen zich later nog bij het gezelschap.


Nelly - Wilhelmina - Marieke - Tonia - Herman - Maria - Rosa

 

 


gezondheid!


Carine, één van de liefste
verpleegsters van Vinkenhof


dikke knuffel van Maria


Nelly omarmt het 'zusterke'

 

terug naar boven

 

VERHUIS NIEUWBOUW RUSTHUIS VINKENHOF (7)

1/07/2008

NAGELTJESVERBOD BLIJFT VAN KRACHT IN VINKENHOF

 

 


86-jarige buurvrouw van Tonia verplicht om ook
met tape bevestigde foto's te verwijderen op haar kamer

Ondanks het absurd nageltjesverbod dat elke bewoner verbiedt om in de nieuwbouw van rusthuis Vinkenhof enige decoratie of foto te bevestigen aan de muur, zoeken residenten inventief naar oplossingen om hun dierbaarste afbeeldingen volgens eigen smaak toch een ereplaats te geven.

Zo stak de 86-jarige M. S. een paar van haar meest beminde foto's in plastic mapjes en bevestigde ze met medische tape aan de muur, om ze enkele dagen later, op bevel van hoofdverpleger Lynen (ROB), weer te moeten verwijderen.

Dergelijke bemoeienissen zijn volstrekt onaanvaardbaar en een rechtstreekse inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de bewoner. Overigens druisen ze volkomen in tegen de geest van de richtlijnen, om elke rusthuisbewoner in zijn enige privéruimte zoveel mogelijk zijn vertrouwde thuismilieu te laten nastreven.
Of zou het gedrag van deze hoofdverpleger een afspiegeling zijn van een  OCMW-beleid dat weinig voeling heeft met reële noden van de bewoners?
(zie ook lager of klik hier en hier)

 

terug naar boven

 

29/06/2008

INFONOTA VOOR VERPLEGING

 

 

Terug naar Vinkenhof...

Rond 17:00 uur is Tonia terug in rusthuis Vinkenhof en ook wij blijven daar tot we Tonia zelf onder de lakens kunnen stoppen. We terrassen er nog een uurtje en gaan dan met Tonia wat vriendenbezoekjes afleggen. Ook bij Maria gaan we langs want Marleen, die in ons gezelschap is, is een nichtje van overleden pater Steyns. Maria was jarenlang intens bevriend met pater Steyns en haalt oude foto's van hem boven. Met veel gevoel neemt Marleen ze nauwgezet door...

Wanneer we afscheid nemen van Tonia, hopen we dat ze ditmaal voldoende aangesterkt is om zich de volgende dagen te handhaven in haar rustoordomgeving en we stelden een infonota op, ten behoeve van de verpleging.

         

 

terug naar boven

 

28/06/2008

'ZONHOVEN TRAPT DOOR' = ACTIONDAY VOOR TONIA

 

 


orgel van orgelman Désiré

Naar jaarlijkse gewoonte trapt Zonhoven ook dit jaar door met allerhande activiteiten. Samen met het mooie weer een goede gelegenheid om Tonia met een minder alledaags stukje van haar omwereld te laten kennis maken. En dat viel in zéér goede aarde...
Namiddag was het groot jolijt op de retrokermis en 's avonds straalde Tonia voor het podium van ABBA gold. En wanneer we rond middernacht naar huis gaan, zegt Tonia in de auto: "Het was een fijne dag en ik ga héél goed slapen vannacht...".

 

 

 


 

 

 

 

Retrokermis en partytime met Abba Gold

 

 

 


 

 

 

 


high in the sky


"Hallo daar beneden..."


"En plezier dat ik had..."


"Ik ben nog nog best sterk hoor"

 

 

       

 

 


dancing on Abba Gold


lights and darkness


"Ik laat me lekker gaan"


foto gemeente Zonhoven

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

terug naar boven

 

27/06/2008

TONIA SHOWT BREIWERKJE...

 

 

Slaapmutsje voor
koude winterdag

Reeds jaren slaapt Tonia 's nachts met een slaapmutsje en de afgelopen dagen heeft ze er eentje extra gebreid. Het resultaat mag gezien worden en Tonia is meteen enthousiast gestart, om ook een bijpassend nachtsjaaltje af te werken.
"Voor de koude winterdag...", zegt ze lachend.

 

terug naar boven

 

26/06/2008

EINDELIJK WAT GEWICHTSTOENAME

 

 

+ 1 KG

Ons verheugend stellen we een wending in Tonia's gewichtsafname vast. Tonia liet de weegschaal vandaag 1 kg meer aanduiden en we hopen dat deze positieve evolutie zich verder zet.

N.a.v. een telefoontje uit Nederland en om nutteloze verplaatsingen van bezoekers naar rustoord Vinkenhof te vermijden, vermelden we dat Tonia momenteel nog steeds in Zonhoven verblijft. Indien alles verloopt zoals voorzien, zal zij zondag a.s. in de latere namiddag, terug in het rusthuis zijn.

 

terug naar boven

 

22/06/2008

OPEN TUINBEZOEK BIJ FAMILIE CLUYSSEN - POELMANS

 

 

Open tuinbezoek als zondagsuitstapje

Zoals elk jaar kiezen we vandaag  om een bezoek te brengen aan een  'open tuin'. N.a.v. een artikel in de Weekkrant op 12/6/08 (klik  hier), kozen we dit jaar voor de tuin van de fam. Cluyssen-Poelmans te Houthalen.

In een volstrekt privékarakter worden we door Fernand rondgeleid in aangenaam wisselende sferen van groene stiltes, die feeërieke oases van rust uitstralen, af en toe uitgebalanceerd geaccentueerd door b(l)oeiende  kleuren.

Mede door Tonia's prominente aanwezigheid, krijgen we halverwege een fris glaasje witte wijn aangeboden, waarbij we in de winterserre de kleurzachte aquarellen van Josette Ceyssens (waarvan we deze de mooiste vonden) en een nooit eerder geziene kiwiboom van zoon Nick kunnen bewonderen.

Op zijn persoonlijk meest geliefde tuinplekje zie je Fernand op bijgaand fotootje met Tonia en bij het vertrek maken we nog even kennis met een sympathieke en spontane Nick.
Een aan te bevelen uurtje ontspanning met klasse...

         

 

terug naar boven

 

21/06/2008

LESS IS MORE

 

 


Selectieve medicatiestop werpt vruchten af

Samen met Tonia zochten we eergisteren met dr. Verschelde naar mogelijke oorzaken van Tonia's voortdurende braakneigingen, buikpijn en afkeer van voedsel. Er werd besloten tot een selectieve medicatiestop, hetgeen resulteerde in een zeer gunstige ommekeer. Tonia's  constellatie is er merkbaar op verbeterd. Haar braakreflexen zijn opgeheven, haar constipatieprobleem is verdwenen en vooral: zij heeft terug een gezonde appetijt, waar zelfs wij van genieten...

(zie ook medicatiebeheer in rusthuizen of klik  hier)
 

 

terug naar boven

 

18/06/2008

RECIDIVE WENDING

 

 


Tonia: "Het gaat niet meer, ik wil sterven..."
Opgefleurde Tonia na 2 dagen rusthuis weer plat
 

afgezaagde schoolfeestactiviteiten a la sjoelbak kunnen zieke Tonia niet altijd bekoren
Wanneer we op 7 juni ll. aankloppen bij Tonia's kamer, voelt ze zich rotellendig. In een hoekje van haar kamer zat ze te braken in een bakje dat ze angstvallig onder haar mond hield, om niets te bevuilen en de enige woorden die ze tussen haar braakreflexen stotterend tot uiting kon brengen waren: "Het gaat niet meer... Ik wil sterven...". Na een 4-tal uren omhullende aandacht lukte het weer wat en stopten we haar in bed om de volgende morgen, via een telefonisch contact met de verpleging, hetzelfde scenario te moeten vernemen.
We gingen Tonia ophalen en na 8 dagen logement in Zonhoven met wat juiste aandacht, begrip en aantrekkelijke activiteiten, was Tonia weer opgefleurd en had ze weer zin het leven.(zie lager).

Zondag brachten we Tonia terug naar Vinkenhof en reeds gisterenavond (dinsdag!) werden we geïnformeerd dat Tonia zowat de hele dag in bed had gelegen. De afgezaagde schoolfeestactiviteiten à la sjoelbak konden Tonia niet bekoren en ze trok zich letterlijk en figuurlijk kokhalzend terug op haar kamer, waar niemand zich verder over dat kamerisolement kon bekommeren.

terug naar Zonhoven
Gealarmeerd over deze recidive wending, haalden we Tonia vandaag terug bij ons. Nauwelijks binnen braakt Tonia haar maaginhoud uit en enkel aan eten denken, maakt haar al misselijk. Gezien haar recentelijk gewichtsverlies tot 41 kg beseffen we dat Tonia's reserves stilaan uitgeput raken. Maar we zullen opnieuw ons best doen om haar moraal en appetijt, de komende dagen weer wat op te krikken...

minister Steven Anackere en gouwerneur Stevaert op bezoek
Waar Tonia (zoals trouwens meerdere bewoners) normaliter rotellendig op haar kamer kan liggen wegkwijnen, wordt ze toch op een exclusieve lijst van 10 bewoners geplaatst, om overmorgen (20/6/2008) aanwezig te zijn op de officiële opening van de nieuwbouw, in aanwezigheid van minister Vanackere en gouverneur Stevaert.
Wij werden daarover niet eens geïnformeerd en zowel Tonia als wijzelf willen voor de eer bedanken om haar als 100-jarige opnieuw te laten linken aan de 'goede zorgen' van het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen.
 

 

terug naar boven

 

15/06/2008

CHOCO ONTMOET TONIA

 

 

Papegaai Choco begroet eeuwelinge

Tijdens de voormiddag gaan we naar de rommelmarkt te Spalbeek.  De markt grenst aan de Molenstraat, waar Tonia en ikzelf jarenlang als buren naast mekaar woonden. We komen heel wat oude bekenden tegen, die blij verrast reageren. Zoals bv. haar oude buren Marleen Liefsoens en Djamel. En als we even het plaatselijk kruidenierswinkeltje binnenwippen, biedt de uitbaatster Annie Volders haar oude klant zelfs gratis broodjes en drank aan. Tonia die destijds overal belangeloos haar diensten aanbood, was immers een graag geziene gast in Spalbeek...
Wat later maakt Tonia kennis met Choco, de papegaai van een vriendelijke voorbijganger, die prompt op Tonia's schouder komt zitten :-)

 

 

 

 

 

na 8 dagen terug naar Vinkenhof

Na 8 dagen verblijf te Zonhoven met veel gesprekken en warme aandacht is Tonia's moreel weer behoorlijk opgekrikt en kiest ze weer voor het 'leven'. Wanneer we haar terugbrengen naar rusthuis Vinkenhof vragen we aan de verpleging, om ons onmiddellijk op de hoogte te brengen in geval er opnieuw tekenen van neerslachtigheid of ernstige fysieke klachten bij Tonia worden waargenomen. Om de aanpassing voor Tonia te verzachten, blijven we nog een 4-tal uren in rusthuis Vinkenhof en bezoeken we Jos en Maria. Ter bevordering van Tonia's sociale contacten, en omdat we weten dat ze daarvan kan genieten, plaatsten we op haar kastje enkele flesjes rode wijn en glaasjes. Gezondheid, Tonia! En ook voor uw bezoek...

 

 

 

 

 

Otto: "Alleen tralies ontbreken nog..."

Bij de openstaande deur van Tonia's kamer zien we Otto in de gang passeren. We nodigen hem uit om even binnen te komen, maar Otto wil niet. Als we zelf naar hem toe gaan, draait Otto er geen doekjes om, dat hij zich slecht voelt. "Ik wil niet binnenkomen en ga enkel nog van mijn kamer naar de eetzaal en vice versa", aldus Otto. Otto voelt zich niet goed in het rusthuis en zegt: "Alleen de tralies ontbreken hier nog!" Wij betreuren het onbehagen van Otto ten zeerste, maar kunnen enkel uiting geven aan ons medeleven (zie ook lager of klik hier)

 

terug naar boven

 

13/06/2008

VRIJWILLIGSTER GEORGETTE OP ZIEKENBEZOEK

 

 

Georgette komt Tonia bezoeken

Vandaag kwam Georgette (vrijwillige medewerkster in rustoord Vinkenhof) Tonia bezoeken te Zonhoven. Tonia was blij verrast en we waarderen deze attentie van Georgette bijzonder. Met trots introduceerde Tonia Georgette in haar website deodata.be...
Georgette bezoekt wekelijks zowat alle bewoners in het rusthuis en is door hen erg graag gezien. Niet verwonderlijk, want zij benadert hen  op een bijzonder open en hartelijke wijze...

 

terug naar boven

 

12/06/2008

GETUIGENIS OVER EENZAAMHEIDSGEVOELENS IN RUSTHUIS

 

 


 
 

Tonia (100) vertelt over eenzaamheid in rusthuis

Aansluitend bij de zielenroerselen die Tonia ons de afgelopen dagen kenbaar maakte, getuigt ze vandaag ook over haar verblijf in het rusthuis. Ze zegt zich er vaak eenzaam te voelen, te weinig omhuld en onvoldoende begeleid. Ze ervaart ook te weinig structuur, aantrekkelijke animatie en vriendschap en betrokkenheid onder de meeste bewoners zelf.

 

terug naar boven

 

11/06/2008

BEETJE EMPATHIE IS NOOIT WEG

 

 


hoogbejaarde Tonia beter begrijpen...


"ja ja..."
  of  "nee, nee..."
Omdat we nog beter inzicht willen krijgen in hetgeen voor Tonia aanleiding vormt tot haar 'sombere' stemmingen, hadden we vandaag een dieper gesprek met haar over zichzelf en haar verblijf in het rusthuis. Meestal antwoordt Tonia op vraag van derden bevestigend of ontkennend met een eenvoudige "ja, ja..." of "nee, nee...", overeenkomstig hetgeen zij vermoedt dat er van haar 'verlangd' wordt. "Het zit ook niet in me om anders te doen en ik heb dat ook nooit geleerd", zegt Tonia als we haar willen aanmoedigen om dat anders te doen.
Tonia heeft nooit geleerd om voor zichzelf op te komen en enkel in een zeer vertrouwde omgeving en dito gezelschap, zal Tonia spontaan uiting geven aan haar diepere gevoelens.

ieder op zichzelf
Vervolgens vertelt Tonia dat ze zich erg vaak eenzaam voelt in het rusthuis, ze (te) weinig aanspraak heeft en iedereen zich wantrouwend terug trekt op zichzelf. "Het lijkt wel of niemand wat durft te zeggen". "Er is geen gemoedelijke sfeer, niet veel communicatie en ook weinig betrokkenheid en vriendschap onder de bewoners". "Ik voel me vaak alleen en trek me dan ook maar terug op mijn kamer".
Ook vertelt Tonia dat ze te weinig structuur en (bege)leiding ervaart op haar afdeling, hetgeen een niet-geborgen gevoel versterkt. "Wie of waar is de overste", zoals Tonia dat vanuit haar kloosterverleden definieert.

fysieke klachten vertalen psychisch onbehagen?
Zoals reeds eerder aangestipt, konden wij meermaals ervaren dat Tonia's klachtenpatroon ons soms de daver op het lijf joeg en we zelfs de realiteit van een mogelijk afscheid onder ogen meenden te moeten zien. Toch konden op nauwelijks een paar uren tijd en in progressieve mate deze klachten wegebben als sneeuw voor de zon, als Tonia de nodige dosis gevoelsmatige geborgenheid en affectie kon ervaren.
Wij vermoeden dan ook sterk, dat Tonia's fysieke klachten vaak en in zeer belangrijke mate een vertaling of gevolg kunnen zijn van haar psychisch onbehagen.

verwoorden van psychisch onbehagen = onbekend terrein
Enige duiding of verwoording van een psychisch onbehagen of 'gevoelspijn' is voor Tonia vreemd en zij zal enkel een locatie op haar lichaam aanduiden als centraal pijnpunt, ook indien deze van een andere aard of louter symptomatisch is.

verlies van recht op aandacht
Overigens konden we vaker vaststellen dat, zelfs in geval dat Tonia's toestand ons bijzonder gunstig leek, zij bij een eenvoudige vraag van zorgverlener of arts, een eerder negatieve gesteldheid suggereerde.
Uit een open gesprek met haar konden we begrijpen, dat o.a. haar vrees om recht op aandacht te verliezen, hieraan ten grondslag lag. Wij vertalen dit in een diep gewortelde angst voor eenzaamheid en we  proberen dit zoveel mogelijk op te vangen. Het is overigens een dankbaar gegeven om te zien hoe Tonia dan, zowel fysiek als mentaal, daarbij kan opleven!
(zie ook getuigenis van Tonia hierboven op 12/06/2008)

Rond 17:00 uur gaan we met Tonia zwemmen en vervolgens in een taverne wat eten en een glaasje wijn drinken. Toevallig vindt er in de taverne ook nog een muzikaal optreden plaats en ontmoeten we OCMW-raadslid. Wanneer we omstreeks 23:00 uur terug thuis komen, herhaalt Tonia veelvuldig, dat het zo'n fijne dag was...

 

terug naar boven

 

2-9/06/2008

AFGELOPEN WEEK...

 

 


Vermagerd tot 41 kg, ontreddering en braakreflexen


Tijdens de afgelopen week bezocht dr. Verschelde Tonia drie maal, maar medische evaluaties leidden  niet tot nieuwe of alarmerende (fysieke) diagnoses. Zeker positief is wel, dat we merken dat Tonia's rugklachten ondertussen beduidend minder zijn en zij zich ondertussen weer volledig zelfstandig kan verplaatsen.

Toch voelt Tonia zich bij regelmaat allesbehalve goed en wanneer we zaterdag (7/6/08) haar kamer binnenkomen, zit ze lijkbleek in een zeteltje met een spuugbakje onder haar mond. Ze heeft braakreflexen en klaagt over pijn in haar buik. Tonia is ontredderd en klampt zich letterlijk en figuurlijk aan ons vast. Identieke klachten uitte ze tijdens  telefoongesprekken van de laatste dagen, evenals tijdens Hildegard's bezoek van donderdag ll..
Na een paar uurtjes gaat het evenwel beter en wanneer Tonia omstreeks 20:00 uur zegt dat haar klachten veel  minder zijn, helpen we haar in bed en knuffelen we haar nog wat.


"IK WIL STERVEN..."

Als we de volgende dag (zondagvoormiddag 8/6/08) Tonia aan de lijn hebben, voelt ze zich opnieuw niet goed volgens eenzelfde scenario als de dagen voordien en ze vraagt ons nadrukkelijk om te komen. We contacteren de verpleging die bevestigt dat het Tonia niet goed gaat.

Als we rond 12:00 uur aankomen in rusthuis Vinkenhof zit Tonia aan tafel. Hoewel de feestmaaltijd o.w.v. vaderdag er zeer aantrekkelijk uitziet, wil ze weinig van eten weten. Tonia is overigens de afgelopen weken 6 kg vermagerd en weegt nu 41 kg.
We vergezellen haar naar haar kamer en nemen ruim de tijd om haar te laten ventileren over haar (fysieke) klachten. "Het gaat niet meer. Ik wil sterven" uit Tonia, terwijl ze voorzichtig vraagt of ze mee kan naar Zonhoven.

Dat beloven we, maar eerst willen we haar in haar eigen omgeving wat laten bekomen en we vertoeven daarom nog geruime tijd buiten aan het cafetaria in het gezelschap van Jos, Marieke en Camilla. Er wordt wat gekletst en zelfs gelachen, en Tonia fleurt zienderogen weer wat op.

Rond 16:00 uur gaan we samen naar Zonhoven waar we ons, zonder de zomerse warmte te willen verbannen, hullen in de schaduw van de zonneluifel. We schenken een glaasje wijn in en om meer voeling te kunnen krijgen waarom Tonia zich de laatste tijd zo rot ellendig kan voelen, hebben we een langdurig gesprek met haar.
 

WAAROM TOCH ZO ROT ELLENDIG?

angsten
Gestimuleerd door veel luisterbereidheid, vertrouwen en gedrevenheid om haar te begrijpen, vertelt Tonia ons over haar angsten die ze verrassend goed kan omschrijven. En dat zijn er nog al wat... Na een tijdje begrijpen we dat een mix van verlatingsangst, angst voor eenzaamheid, onbegrip, aftakeling en dementie, isolatie en afhankelijkheid zich de laatste tijd intens van haar meester kunnen maken. In haar eigen woorden geeft Tonia daarbij te kennen dat ze zich zeer bewust is van haar tanende oriëntatie in tijd en ruimte. Bovendien ervaart ze een onvermogen om uiting te geven aan deze (angst)gevoelens of om ze te verwoorden, hetgeen de psychische beklemming voor haar enkel nog groter maakt. Ook o.w.v. een diep gewortelde schroom, is het geen evidentie voor Tonia, om daarover te vertellen.

psychosomatisch
Zonder ook maar in het minst de ernst van Tonia's klachten te willen relativeren (integendeel zelfs), wordt ons vermoeden dat haar klachten in belangrijke mate psychosomatisch van aard zijn, versterkt.
We stellen vast dat Tonia's gevoelens van wel- of onbehagen de laatste weken met een hoge frequentie en in korte tijdspannes erg wisselend kunnen zijn. Ook de mate waarbij ze uiting geeft aan fysieke klachten, verloopt daarbij parallel. En bij pijnklachten bleek er zelfs weinig of geen onderscheid waar te nemen, na de toediening van een pijnstiller, dan wel een placebo.
Wij beheersen geen medische disciplines, noch willen wij aangaande diagnoses stellen, maar denken toch dat Tonia's fysieke klachten minstens in grote mate versterkt worden door een psychisch onbehagen (of depressie?).

affectie
Anderzijds blijkt heel vaak dat, een taboeloze luisterbereidheid, begrip, oprechte betrokkenheid en uiting van genegenheid en affectie, een uitermate rustgevend en helend effect resulteren. Op zeer korte tijd kan dit zelfs tot een dermate spectaculaire ommezwaai m.b.t. haar gevoel van onbehagen leiden, als zou het een sterk drogerend middel betreffen.

gevoelig voor wijzigingen in vertrouwde omgeving
Dat enige aanpassing als gevolg van de verhuis naar de nieuwbouw voor heel wat bejaarden psychisch belastend zou kunnen zijn, was begrijpelijk en voorspelbaar. Helaas kwam daar voor Tonia op een ongunstig ogenblik ook nog eens een ziekenhuisopname bij. Een totaal vreemde omgeving, allemaal onbekende mensen waarmee (nog) geen vertrouwensband kon bestaan, nare onderzoeken met toediening van contraststoffen, lavementen, vele injecties, vervelende infusen, een blaassonde ..., bovenop de reeds bestaande pijnscheuten in haar rug, als reden van haar opname.
Je zou voor minder, letterlijk en figuurlijk, het 'noorden' kwijtraken en angstig worden. Voeg je daar de gedwongen fixatie
(zie lager of klik hier) nog bij en je hoeft beslist geen gediplomeerde psychiater te zijn om te begrijpen dat dit voor een 100-jarige teveel van het goede is, en het tijd zal vragen om deze beangstigende (traumatische?) ervaringen  te verwerken...

rollenspel
9/6/2008 - Ter bevordering van een (h)erkennen en identificatie van differente identiteiten, waaronder zichzelf, voeren we op een speelse wijze een rollenspel op, waarbij Tonia en ikzelf wisselen van personage. Ik speel de rol van zieke en hulpbehoevende bejaarde en klamp me letterlijk en figuurlijk vast aan Tonia, die probleemloos overstapt in een beschermend en nuttig personage met verantwoordelijkheidszin...

Minutenlang giert Tonia van het lachen en het lijkt er even op of al haar klachten tot een ver verleden behoren en ze zich ver verwijderd voelt van mijn personage. Naderhand wordt de 'toneelopvoering' nog uitgebreid door de spelers becommentarieerd en zegt Tonia: "Hah..., zoiets moesten we toch meer doen..."

lievelingsverpleegster
Tonia lijkt weer helemaal ontspannen en met verbazing zien we even later dat ze van haar maaltijd geniet en zelfs zegt: "Het heeft me gesmaakt". Dat verheugd ons, want vooral de laatste tijd voelt Tonia een grote weerstand om te eten en vaak beperkt een maaltijd zich tot wat minimale 'voedselopname' met tegenzin. Niet enkel een beetje verbaasd, maar ook ontroerd zijn we, als Tonia plots te kennen geeft dat ze verpleegster Marie-Jeanne wil bellen, om haar te vertellen dat ze zich veel beter voelt en meteen wordt de daad bij het woord gevoegd. Tonia uit reeds lang haar lof over deze lievelingsverpleegster waarvan ze zegt zoveel begrip en luisterbereid te kunnen ervaren en we beloven Tonia, om aan Marie-Jeanne een fotootje van hen beiden te vragen. Ook medebewoners uitten reeds herhaaldelijk hun uitgesproken positief gevoel t.o.v. deze verpleegster. (zie ook 26/10/2008 of klik hier)

 

terug naar boven

 

VERHUIS NIEUWBOUW RUSTHUIS VINKENHOF (6)

1/06/2008

OCMW-BELEID HOUTHALEN-HELCHTEREN BLIJFT VASTHOUDEN AAN
BEWONERSONVRIENDELIJKE  EN ABSURDE REGELGEVINGEN

 

 


Na 2 maanden mag nog steeds geen nageltje
 in muur van miljoenenbouw

sfeer ziekenhuiskamers blijft behouden

Dat het OCMW bij het beleid van Rust- en Verzorgingstehuis Vinkenhof te Houthalen blijft volharden in absurde en bewonersonvriendelijke regelgevingen, merk je niet enkel bij de bewoners. Al bij het betreden van de polyvalente ruimte (= eetzaal = TV-kamer = ergoruimte) en zelfs bij het binnenkijken in de glazen werkruimte voor de verpleging, zie je dat het nageltjesverbod het simpel ophangen van een eenvoudig klokje onmogelijk maakt.

           
(klik voor groter)

rail volstrekt ontoereikend
De voorziene rail over een amper 2 meter bruikbare lengte met daaraan 2 bevestigde haken kan dan al dienstig zijn om plaatsgebonden een grotere kader te bevestigen, maar is, alleen al maar uit esthetisch oogpunt, totaal  niet geschikt om kleinere decoratieve elementen zoals  fotootjes, kruisjes of klokjes aan te bevestigen...
Helaas blijken de meeste bewoners daar zo over te denken, maar weinigen voelen zich voldoende vrij om hun ongenoegen daarover formeel te uiten of nemen om redenen een gelaten houding aan. Ondertussen blijft hun (laatste?) 'persoonlijke' leefruimte van deze kwetsbare ouderendoelgroep ongezellig, zonder eigenheid en voor velen totaal vreemd aan hun eigen jarenlange woonstijl.

voeling met bewoners
Het laat zich sterk vermoeden dat het beleid (vanuit een ivoren toren) onvoldoende voeling heeft met wat er leeft en heerst onder de bewoners, hun verzuchtingen en de correlatie met factoren die zowel hun psychisch als fysiek welbehagen bepalen, of minstens beïnvloeden.
Maar zolang aanstellingen in sleutelfuncties politiek georiënteerd blijven, in plaats van louter gestoeld te zijn op vereiste vaardigheden en reële betrokkenheid bij de jobessentie, zal daar weinig aan veranderen...
(zie ook lager of klik hier)

 


OCMW Riemst begrijpt  'thuisgevoel'  rusthuisbewoners beter?

Waar de OCMW-beleidvoerders te Houthalen zich zorgen maken om een nageltje in de muur, begrijpen hun collega's in Riemst meer van de belangrijkheid om de bewoners een thuisgevoel te geven, zoals blijkt uit onderstaand artikel:


bron: Het Belang van Limburg - 24 april 2008 - blz. 50

... "Het worden geen 'rusthuiskamers' meer: het bed is niet langer zichtbaar, je hebt het gevoel dat je in een woonkamer staat" zeggen Johan Abrahams (Grauwzusters) en Jean Geelen (OCMW)...

... Het typische beeld van een rusthuis - met lange gangen vol kamers - vind je hier niet terug: het rusthuis is opgedeeld in blokken, met elk een 'living' met open haard en parket. Elke kamer is 30 à 31 m2, dat zijn bijna zorgflats. Het bed staat niet langer centraal, je krijgt echt een soort van woonkamergevoel...

 

terug naar boven

 

   

31/05/2008

TERUG NAAR RUSTHUIS VINKENHOF

 

 

Einde van 2 weken herstel-
periode in Zonhoven

 

Nadat we gisteren met dr. Bart Verschelde het medicatiebeheer en aanbevelingen voor de verpleging bespraken, brachten we Tonia vandaag, na een herstelperiode van 2 weken te Zonhoven, terug naar rusthuis Vinkenhof. Daar wachtte haar alvast een warme ontvangst van medebewoners Maria, Wilhelmina, Jos, Marieke, verpleegster Malika en diens collega...

  Lekkerste frietjes
in 4 jaar voor Jos

 

Omdat het buiten, naast het cafetaria van rusthuis Vinkenhof waar we nog een sigaretje konden roken, zo gezellig bijpraten en keuvelen was,  besloten we dit knus onderonsje nog wat te rekken en gingen we rond etenstijd frietjes halen...

 

 



een gezellig, bijna thuisgevoel...

 

Dank aan dr. Bart Verschelde en osteopaat Geert Drenth

Wij danken heel bijzonder dr. Verschelde en osteopaat Drenth voor hun zorgverlening en bereidwilligheid tijdens de afgelopen weken. Via zijn spontane wekelijkse bezoeken aan zijn patiënten in het rusthuis zal dr. Verschelde  eventuele klachten van Tonia nog beter kunnen evalueren...

 

terug naar boven

 

28/05/2008

OSTEOPATHISCHE BEHANDELING + OCMW-COMMENTAAR

 

 


Osteopathische behandeling boekt resultaat
 

 

 

 

nota: Bijgaand informatief filmpje en publicatie werd na overleg met Antonia, met goedkeuring en medewerking van de behandelaar en mezelf als gemandateerde vertegenwoordiger, volledig vrijwillig  en conform regelgevingen aangaande privacy toegevoegd. De behandeling werd tegen een gangbare vergoeding uitgevoerd.

 

Ondanks pijnstillers klopte ik enkele jaren geleden, kromgebogen van de rugpijn, aan bij osteopaat Geert Drenth te Zonhoven, om even later weer rechtop buiten te komen.  Dankbaar maak ik bij opkomende rugklachten nog steeds gebruik van helende oefeningen, die ik van deze man mocht leren.

Ondanks een differente diagnose bij Tonia, vingen we de afgelopen dagen ook bij haar aan, met een osteopathische behandeling. Waar Tonia, na een reeks belastende onderzoeken in het ziekenhuis, vooreerst wat argwanend en angstig was, liet ze zich al vlug de relaxerende en pijnloze handelingen van Geert welgevallen en kijkt zij telkens uit naar zijn volgend bezoek...

Door massagetechnieken, bewegingen op specifieke gewrichten en  door sommige structuren wat te rekken, probeert osteopaat Drenth de functie van bepaalde weefsels zo veel mogelijk te normaliseren.

Voor geïnteresseerden voor wie osteopathie volkomen vreemd is, bundelen we in bijgaand filmpje enkele fragmenten uit Tonia's  behandeling. (De blauwe plekken op Tonia's lichaam zijn een gevolg van haar recente ziekenhuisopname...)

OCMW-bestuur Houthalen-Helchteren:
'filmpje is mensonwaardig en aanstootgevend...'

>>>  lees hier meer  <<<

 

 

 


Tonia pakt draad weer op...

Met een verrassende ommezwaai t.o.v. gisterenmorgen, is Tonia vandaag weer helemaal in haar element. Met een dosis gezonde eigenzinnigheid en beter humeur pakte ze vandaag de draad weer op en  brachten we zelfs een bezoek aan haar nichtje Helena van Elderen. Die bleek zich echter een kappersbehandeling te laten welgevallen, zodat het hartelijk bezoek van korte duur was. Maar intenties voor een snel weerzien werden uitgewisseld.
Dan maar 'bij Lieve' een ijsje met verse aardbeitjes laten smaken en ondanks dat we Tonia's looprekje mee hadden, wenste ze zich gewoon met haar stok te verplaatsen.
Via een telefonisch contact met haar huisarts dr. Verschelde, informeert Tonia hem persoonlijk aangaande haar uitgesproken beterschap...
:-)
 

 

terug naar boven

 

   

27/05/2008

LOOPREKJE VAN ZUS BETJE VAN ZOLDER GEHAALD

 

 


Looprekje van zus Betje van zolder gehaald

Tonia had vanochtend een behoorlijke dip en het kostte best wat moeite, om haar op andere gedachten te brengen.

Omdat ze angst heeft om zich alleen te verplaatsen en om haar zelfvertrouwen daarin wat te bevorderen, hebben we het looprekje van haar overleden zus Betje van de zolder gehaald en op maat aangepast. Een letterlijk en figuurlijk stapje naar een herwonnen zelfstandigheid? Het lijkt alleszins op wieltjes te lopen... :-)

 

terug naar boven

 

25/05/2008

VERZURENDE SFEERTJE

 

 


Medewerkster rusthuis op matje geroepen wegens contact met 'familie' van Tonia

Naar aanleiding van een eerder op deze pagina verschenen miniartikeltje 'TERRASSEN IN ZOLDER' (zie lager op 13/05), werd vrijwillige medewerkster Georgette van rustoord Vinkenhof aldaar op het matje geroepen. Georgette zet zich reeds geruime tijd (gratis) met hart en ziel in, om o.a. boodschappen te doen voor de bewoners van het rusthuis en zij heeft een goede band met hen opgebouwd. Voor heel wat bewoners vormt zij een van de weinige schakels met de buitenwereld en zij benadert de bewoners vanuit haar hart.
Georgette is communicatief erg vaardig en open met de bewoners, vertolkt daarbij zeker ook een sociale functie en via haar unieke vertrouwensband, draagt zij beslist bij aan het welbehagen van de bewoners.

Louter op basis van dit fotootje werd Georgette enkele dagen geleden door animatrice Maartje geïnterpelleerd (lees: ter verantwoording geroepen) aangaande haar contacten met ons en dito gespreksonderwerpen. Verwonderd drukt Georgette, die overigens niet over een internetverbinding beschikt, daarbij haar intentie uit om dringend een bezoek aan deze website te brengen evenals een gesprek met ons te hebben, hetgeen haar haar ten stelligste ontraden wordt...

Wij betreuren dit en vinden het alvast voor Georgette volstrekt onwaardig dat ze, als vrijwillige medewerkster en gematureerde 48-jarige vrouw met heel wat levenservaring, zich voor privéaangelegenheden dient te verantwoorden aan een jonge animatrice, die nog niet zo lang geleden gillend onder een tafel wegvluchtte bij het nemen van een (groeps)foto, tijdens een verjaardagsviering in rusthuis Vinkenhof.

Website 'DEODATA.BE' op agenda van vergadering rusthuis Vinkenhof
Waar is het OCMW-bestuur bang voor?

Volkomen in de lijn van bovenstaand gegeven, werd er tijdens een recente vergadering in rusthuis Vinkenhof de 'problematiek' van deze website aangekaard, evenals hetgeen ertegen kan ondernomen worden. Zelfs juridisch advies zou zijn ingewonnen.
Blijkbaar maken de verantwoordelijken van het rusthuis zich bijzonder druk aangaande de opmerkingen en kritische vraagstellingen op deze site? Zouden binnenkort ook alle (ex-)medewerk(st)ers die gedurende 10 tot 20 jaren werkzaam waren in rusthuis Vinkenhof en met ons een gesprek hadden, ook aan de tand gevoeld worden?
Jammer dat de energie en aandacht die verloren gaat aan een dergelijke symptomatische benadering, niet wordt aangewend  ten gunste van een grotere ontvankelijkheid m.b.t. het welbehagen van de bewoners, hetgeen toch de enige essentie vormt, van de op deze site aangekaarte items m.b.t. het rusthuis en de OCMW-beleidvoering

 

terug naar boven

 

25/05/2008

NACHTMERRIE

 

 


Nachtmerrie als gevolg van fixatie?

We spraken met Tonia af, dat ze onze hulp dient in te roepen bij elke verplaatsing, dag en nacht. En dat gebeurt ook, zoals vannacht. Rond 03:00 uur rinkelt het belletje aan Tonia's bed en Hildegard springt uit bed. Tot haar verbijstering mag ze Tonia, die wild om zich heen slaat, niet aanraken. Ze roept enkel "Herman moet komen!"... 
Zelf net uit een diepe slaap gewekt, komt Hildegard me onthutst halen en duurt het enkele minuten alvorens we Tonia tot bedaren kunnen brengen. Verward en angstig uit Tonia zich over een verpleegster met lange haren, door wie ze zich bedreigt voelt en waarbij haar angstuitdrukking volledig parallel loopt met haar emoties, toen we haar gefixeerd en overstuur aantroffen in het ziekenhuis, enkele dagen geleden...
Wanneer we Tonia er de volgende dag over aanspreken, herinnert zij zich er niets meer van en excuseert ze zich bij Hildegard. Het is ons duidelijk dat Tonia's nachtmerrie een psychische verwerkingspoging inhoudt, gecorreleerd aan haar recente traumatische fixatie-ervaring in het ziekenhuis...

 

terug naar boven

 

23/05/2008

ONTVANKELIJK VOOR INTELLECTUELE PRIKKELS

 

 


Wat betekent gemotiveerd? Promille?
Waarom zijn vrouwelijke artsen beter?

 

ontvankelijk voor intellectuele prikkels
Voormiddag heeft Tonia hoofdzakelijk geslapen. Vooral bij handelingen als opstaan 's morgens of na een aantal uren bedrust, kreunt Tonia van de pijn waarbij we ze stevig moeten vasthouden, zodat ze niet door haar knieën zakt. Toch gaat het, eenmaal plaatsgenomen, meestal na een kwartiertje beter tot zelfs zonder pijn.
Zoals we het momenteel voorzichtig menen te kunnen evalueren, is het een evenwicht zoeken tussen zowel (bed)rust als ook wat minimale beweging, uiteraard onder begeleiding en waarbij Tonia  zélf haar wensen en tempo kan bepalen.
Naast me, op een stoel aan mijn bureau, leest Tonia momenteel de krantenkoppen. Ze is zeer alert, leest de titels luidop voor, geeft haar commentaar erop of stelt vragen zoals: "Wat betekent gemotiveerd?", "Wat betekent promille?", "Wat is relativeren?" of "Waarom zijn vrouwelijke artsen beter?..."  Ons vermakend over Tonia's intellectuele interesse en prikkeling, geven wij haar met plezier een begrijpelijke omschrijving, waarbij haar eerdere MMSE-uitslag ons worst zal wezen...

Riet van Roy
Rond 19:00 uur belt Riet van Roy (dochter van Tonia's zus Drieka) om te informeren naar Tonia's  gezondheidstoestand. Ze hebben een langdurig en hartelijk gesprek en Riet verbaast zich erover, hoe de helderheid van grappenmakende Tonia in contrast staat met een beeld dat van haar geschapen werd, tijdens de recente uitvaart van familielid Paula Nouwens.
Riet dankt ons voor de zorgen aan Tonia.

osteopathische behandeling opgestart
We gingen vandaag van start met een osteopathische behandeling voor Tonia en stelden ons vertrouwen daarbij in Geert Drenth. Later meer hierover...

 

terug naar boven

 

22/05/2008

OVERVERMOEID...

 

 

Slapen, slapen en nog eens slapen...

Afgezien dat we Tonia vannacht 2x naar het toilet begeleidde, vertelt ze goed geslapen te hebben en een thuisverpleegster heeft haar vanmorgen en vanavond de voorziene medicatie ingespoten. Tonia heeft bijna de hele dag geslapen en ook wanneer ze wakker is, lijkt ze oververmoeid en uitgeput van al de ellende die haar passeerde tijdens de afgelopen dagen...

 

terug naar boven

 

21/05/2008

TONIA ALS 100-JARIGE MEDISCH INTERESSANT

 

 


Uiteindelijke diagnose niet dramatisch.
Bedje terug gespreid in Zonhoven

 

2 gekneusde wervels (uiteindelijke diagnose niet dramatisch)
Gisteren, dezelfde dag dat onze klacht aangaande de gedwongen fixatie van Tonia aandacht kreeg in de media, verliep onze eerste afspraak en kennismaking met dr. Schellemans om 17:10 uur in een kunstmatig steriel correcte sfeer...

Dr. Schellemans zijn consultatieruimte is slechts enkele meters verwijderd van Tonia’s kamer en wanneer we, in gezelschap van Tonia ons aanmelden bij zijn openstaande deur, dicteert hij ostentatief een tekst in zijn dictafoon en verzoekt hij ons plaats te nemen in een (wacht)kamertje grenzend aan zijn bureau.  Net nadat we daar Tonia voorzichtig op een stoel hebben geïnstalleerd, worden we verzocht om ons terug naar zijn consultatieruimte te begeven, waarna er weerom besloten word om in Tonia’s kamer het gesprek te laten plaatsvinden. Ondertussen stelde dr. Schellemans in vraag of Tonia’s aanwezigheid nodig was, waarop we bevestigend antwoordden, dat zij dit inderdaad zo wenste.
Vervolgens werden we op de hoogte gebracht dat Tonia’s rugklachten 2 wervelkwetsuren zou betreffen, die volgens Schellemans  reeds daags na haar opname werden gediagnosticeerd en waarbij huisarts Verschelde reeds vorige vrijdag in kennis zou zijn gesteld zijn.
Merkwaardig, vermits wij zowat dagelijks naar nieuws informeerden bij dr. Verschelde en wij enkel konden vernemen dat hij alsnog over niet meer informatie beschikte, dan wijzelf.

Wanneer wij verder informeren naar de betekenis van de eerste maar zeer verontrustende besluiten van de arts op de spoedafdeling, die als eerste Tonia onderzocht en nav  een bloedonderzoek melding maakte van een ernstig probleem van mogelijke weefselafsterving in de darmen, antwoord dr. Schellemans enkel: “IK ALLEEN heb hier recht van spreken!” en “IK ALLEEN stel hier een diagnose!”
Met een gelijkaardige onsympathieke geldingsdrang en behoefte om zijn superioriteit te demonstreren (waar overigens wel eens meerdere artsen/specialisten last van hebben) bleef Schellemans ons een verder antwoord schuldig. Ook beantwoordde hij specifieke vragen vooreerst vaak met een wedervraag, zoals toen we vroegen of de toediening van bifosfanaten als enige verdere behandeling werd weerhouden. “Wat zou er volgens u nog meer moeten gebeuren?”, aldus Schellemans. Of terughoudend bij andere vraagstellingen: “waarom wil u dat weten?

Op onze suggestie of deze loutere medicamenteuze behandeling ook thuis kon gebeuren, vertelde Schellemans ons dat dit voor ons erg kostelijk zou zijn. Deze dure medicatie zou niet door het ziekenfonds vergoed worden, maar wel zijn inbegrepen in de dagprijs van het ziekenhuis, dat deze extra kost voor zich zou nemen… Wij informeren daarop of dit onze dankbaarheid t.o.v. het ziekenhuis diende te impliceren?
Tenslotte vernemen we dat Tonia's ontslag vermoedelijk tegen het einde van volgende week voorzien is.

dr. Schellemans: "Tonia medisch interessant"
Eerder toevallig vernemen we omstreeks 10:30 uur, dat er bij Tonia een geheugentest wordt afgenomen. Gezien de reeks onderzoeken van afgelopen dagen (toediening van contraststoffen, scans, blaassonde, infusen, talloze injecties, aanpassing ziekenhuis, fixatieangst, etc.) naast haar rugpijnen voor Tonia erg belastend waren en we geen verband zien met de reden van haar opname en de geheugentest, noch dat deze door haar huisarts is aangevraagd, wordt onze bezorgdheid gewekt.
In geen geval kunnen wij akkoord gaan met testen of onderzoeken die niet rechtstreeks kunnen bijdragen tot het welzijn van Tonia en wij stellen ons meteen telefonisch in verbinding  met dr. Schellemans, hetgeen resulteerde in een mail die je hier kan lezen.
Sorry dokter geriater Schellemans, maar voor ons betekent Tonia wat anders dan 'medisch-interessant' en een omgeving waar ze onder superieur toezicht staat van iemand die haar als dusdanig benadert, voelt van zéér onbehaaglijk tot onveilig aan...!

onderhoud met dr. De Graeve
We ontvangen geen antwoord op ons schrijven aan dr. Schellemans en begeven ons omstreeks 15:00 uur naar het Sint-Franciskusziekenhuis te Heusden-Zolder. dr. Schellemans is namiddag afwezig, maar op Tonia's kamer worden we te woord gestaan door longspecialist dr. Degraeve. We uiten onze intentie om, gezien de verdere behandeling van Tonia enkel bestaat uit het toedienen van medicatie, haar verder in een vertrouwde omgeving te laten herstellen, onder toezicht van haar huisarts dr. Verschelde.
Na een gesprek tussen dr. Degraeve en alle betrokken partijen worden de ontslagformulieren in orde gebracht...
Het onderhoud met dr. Degraeve verliep uitermate correct en communicatief ontvankelijker.

terug naar mantelzorgers
Na een moeilijke beslissing verblijft Tonia sinds 18:00 uur terug bij ons in Zonhoven en zowel Tonia als wijzelf verheugen ons daarover... Vrij van ziekenhuisbacteriën (110.000 geïnfecteerden en bijna 3000 doden in 2003!) of andere bedreigingen kan ze hier in alle rust, volgens haar eigen tempo en in een omgeving die haar beter kan begrijpen, herstellen.
's Avonds komt dr. Verschelde op bezoek en bespreken we uitgebreid het medicatiebeheer en ziekenhuisverslag van Tonia.

 

terug naar boven

 

19/05/2008

NOG STEEDS GEEN OFFICIËLE DIAGNOSE

 

 


Na 5 dagen ziekenhuis nog geen diagnose

Bij ons laatste bezoek aan Tonia gisterenavond verschonen we haar en begeleiden we haar een paar maal naar het toilet.  We gaan samen naar het cafetaria en afgezien dat Tonia met regelmaat een pijnscheut in haar rug krijgt waarbij ze bijna door haar benen zakt, voelt ze zich naar omstandigheden redelijk goed.
Tonia vertelt namiddag opnieuw gevallen te zijn (!), tijdens of op weg naar een onderzoek, evenwel zonder ernstige gevolgen.
Zij is ondertussen psychisch zeer helder en alert en vertelt zèlf, dat ze zich momenteel niet zonder hulp wil/kan verplaatsen, zodat van fixatie absoluut geen sprake meer kan zijn.

afspraak met dr. Schellemans
Morgen is Tonia de 6de dag in het ziekenhuis en vermits we tot op heden nog geen enkele officiële  diagnose konden vernemen, maken we voor morgen om 17:15 uur een afspraak met de behandelende arts dr. Schellemans en hopen we op een meer duidelijke prognose/diagnose...
 

 

terug naar boven

 

18/05/2008

ZIEKENHUISINACTIVITEIT TIJDENS WEEKEND

 

 


Ziekenhuisinactiviteit tijdens weekend

Omstreeks 8:15 uur nemen we telefonisch contact op met de afdeling geriatrie om te informeren naar de toestand van Tonia. Ze zou vannacht weer even 'onrustig' zijn geweest maar ditmaal werd haar wèl een kalmerend middel toegediend, evenals een antihallucinerend medicijn. En wanneer ik even later Tonia zelf aan de lijn  heb, lijkt ze inderdaad wat meer tot zichzelf gekomen...
Ook Hildegard die een half uurtje later bij Tonia op bezoek is, bevestigt dit, samen met een grotere inschikkelijkheid/ontvankelijkheid van de verpleging.
Wanneer Hildegard Tonia en haar kamergenote Anna een uitgebreide make-up behandeling geeft, stimuleert dat een gevoel van welbehagen van beide dames.

Ondertussen komt er hulp van Nederland. Theo Nouwens (zoon van Tonia's jongste broer Cees) belt omstreeks 9:30 uur, dat hij namiddag Tonia zal bezoeken. En daar zijn we allen erg blij mee en bezorgt ons enige ademruimte...

Wanneer wijzelf rond 18:00 uur Tonia gaan bezoeken is zij duidelijk veel rustiger, maar de pijnscheuten in haar rug zijn onveranderd gebleven en het hele weekend is er op medisch vlak niets gebeurd.
Hopelijk komt er deze week wat uit de bus want na 4 dagen ziekenhuisopname hebben we nog geen enkele diagnose kunnen vernemen...

 

terug naar boven

 

17/05/2008

GEDWONGEN FIXATIE IN ZIEKENHUIS

 

 

Tonia totaal overstuur wegens gedwongen
fixatie in St.-Franciskusziekenhuis

ziekenhuis fixeert op eigen houtje 100-jarige,
zonder enig overleg met vertegenwoordiger
 

Vanmiddag troffen we Tonia totaal overstuur aan, vastgeriemd in haar ziekenhuisbed van het Sint-Franciskusziekenhuis.
Volkomen ‘tilt’ geslagen smeekte Tonia bijna hysterisch om een schaar om haar fixatieband door te knippen. In paniek had Tonia zich blijkbaar tot op borsthoogte onder de fixatieband gewrongen en de band zat zo knellend, dat ik mijn hand er niet meer onderdoor kon schuiven. Nooit eerder in de afgelopen 25 jaar dat ik Tonia ken, zag ik haar zo radeloos en buiten zichzelf...

Alvorens naar Tonia’s verhaal verder te luisteren en haar tot bedaren te brengen, ontboden we onmiddellijk de verpleging om deze fixatie te ontgrendelen.

Vervolgens trachtte Tonia zich te ventileren, maar ze was dermate ontredderd, dat het haar tijdens het eerste halfuur niet lukte, zich begrijpelijk uit te drukken.

Pas meer dan een uur later vertelt Tonia dat ze de fixatie als een straf ervoer, o.m. als reactie op haar derde verzoek aan een verpleegster om haar dienblad na het eten te verwijderen en haar (in onduidelijke context) gemaakte opmerking aan een verpleegster ‘dat ze geen hart had voor oude mensen’.

 

Nadat Tonia enigszins wat tot rust gekomen was, hadden we een gesprek met het  verplegend team aangaande de noodzakelijkheid van de fixatie, waarbij ze unaniem wezen op hun verantwoordelijkheid, bij een eventuele valpartij van Tonia.
Op onze eenvoudige vraag of Tonia's blaassonde nog noodwendig was en waarom, kon ons geen antwoord worden gegeven en verder werd ons duidelijk gemaakt dat we, indien we ontevreden waren over de verzorging van Tonia, we dr. Schellemans daar dinsdag (!) maar moesten van in kennis van stellen, en haar vervolgens elders onderbrengen.

 

Op onze eerste vraagstelling of Tonia, gezien haar uitermate grote opwinding, een kalmerend medicijn werd toegediend, werd negatief geantwoord. Dat vinden wij, gezien de ernst van haar agitatie en de dwang waarmee ze gefixeerd werd, onbegrijpelijk!

Op een tweede vraag waarom, voorafgaand aan een dermate ingrijpend gebeuren  om haar dwangmatig te fixeren, niemand het nuttig achtte om ons daarover te contacteren, werd ons geantwoord “dat daar geen tijd voor bestond”.

En tenslotte bleef iedereen op een derde vraag, wie de verantwoordelijkheid wilde dragen i.g.v. de 100-jarige Tonia wegens een uitermate hoge agitatie omwille van haar dwangmatige fixatie zou overlijden aan een hartinfarct, een zinnig antwoord schuldig.

Verbijsterd door deze ervaringen besloten we een klacht te formuleren aan de ombudsdienst van het ziekenhuis, die je hier integraal kan lezen. (HB)
 

 

 

bron: Het Belang van Limburg - 20/05/2008
(klik voor groter om artikel te lezen)

toestemming van rechter nodig voor elke fixatie in Denemarken

In Nederland geldt er een beleid waarbij bij elke fixatie de toestemming van een familielid/zaakgelastigde vereist is en in Denemarken is er zelfs deze van een rechter nodig, hetgeen de ernst van een dergelijke  handeling aangeeft

 

OPROEP

Wij doen ons best om zoveel als mogelijk bij Tonia aanwezig te zijn, maar we zijn natuurlijk ook beperkt in onze mogelijkheden. Daarom en gezien de verontrustende  desoriëntatie en agitatie van Tonia bij een gedwongen fixatie, vragen wij om hulp om ons af en toe af te lossen en Tonia tijdens haar verblijf in het ziekenhuis te begeleiden/vergezellen, zodat er geen reden tot fixatie kan bestaan.
Wie hieraan tegemoet kan komen en Tonia wat beter kent, gelieve ons te contacteren...  Met dank, Herman & Hildegard

De locatiegegevens van het 
Sint-Franciskusziekenhuis vind je op  
http://www.caz.be/nl/frame05.htm

 

 

 

Afgelopen week overleden 2 senioren
 door fixatie in Maastrichts ziekenhuis

bron: Het Belang van Limburg - 19/05/2008 - blz. 9

als een dier aan de ketting...

Bijgaand artikel dat vandaag (19/05/2008) in het dagblad 'Het Belang van Limburg' verscheen, sluit volkomen aan bij onze ervaring, toen we Tonia totaal overstuur en in paniek aantroffen in haar kamer in het Sint-Franciskusziekenhuis te Heusden-Zolder, nadat ze tegen haar wil in, werd gefixeerd op haar bed.

Het impact van een dergelijke handeling is vergelijkbaar met een geketend dier dat plots van zijn elementaire bewegingsvrijheid werd beroofd en kan uiteraard  slechts in extreme situaties en onder professioneel toezicht en voortdurende evaluatie van zowel de fysieke als de psychische toestand van de patiënt, in overweging genomen worden. Overigens zal een fixatie een patiënt niet rustiger maken, maar lokt het vaak regelrecht agressie uit. En een extra agitatie of trauma tengevolge van een opgedrongen fixatie zal zeker niet bijdragen tot een helend proces, maar integendeel mogelijk blijvende (psychische) sporen achterlaten.

Een verwarde of opgewonden patiënt vooreerst elementair trachten te kalmeren, is een must en vaak kan een open gesprek met echte luisterbereidheid al wonderen doen, vooral met een vertrouwenspersoon en al dan niet in combinatie van een kalmerend middel.
Dat wij Tonia een paar uur na haar bijzondere agitatie en paniektoestand waarin wij haar aantroffen, haar enkele uren later toch voorzichtig en losjes de fixatieband ter attentie van haar voorzichtigheid mochten omleggen, toont dit enkel maar aan. (HB)

 

 

fixatie van zorgverlener voor meer empathie?

Misschien bevorderlijk voor het empathisch vermogen, om een aantal uurtjes verplichte fixatie te integreren in de opleiding van elke zorgverlener, die dergelijke handelingen later mag uitvoeren?
Ondanks de wetenschap dat hij/zij na enkele uurtjes of op eigen verzoek weer bevrijd zal worden, kan een dergelijke ervaring misschien toch bijdragen tot  een betere inschatting van het impact van dergelijke handelingen.

fixatie lokt agressie uit (lezersbrief HBVL - 19/05/2008 - 15:30 uur )

Ik ben zelf werkzaam in een rust- en verzorgingstehuis. Wij opteren voor nul-fixatiebeleid, mits een goede voorlichting van personeel en de familie. Bij valpreventie zijn er voldoende middelen om de bewoners te beschermen, zonder het gebruik van allerlei fixatiemateriaal. Fixatie lokt agressie uit! Bewoners die niet gefixeerd zijn, zijn veel rustiger, ook dementerenden. Dus, afschaffen die handel!!!
Rika Figoureux, Overpelt

beleefdheidstelefoontje van ombudsvrouw
19/05/2008 - 16:00 uur

Verder dan het voorspelbaar beleefdheidsgehalte waarbij routinematig enige respons dient gegeven te worden aan elke binnenkomende klacht, komen we met het telefoontje van de ombudsvrouw Diane Mombers niet. We onthouden dat de bewuste verpleegster over een A1 diploma beschikt, dat haar wettelijk toelaat om een dergelijke (fixatie)handeling uit voeren en dat de normale voorziene procedures werden nageleefd. Overigens werd ons de vraag gesteld of wij de intentie hadden om voor een ander ziekenhuis te kiezen en dat er extra aandacht zou worden besteed aangaande fixatiehandelingen,... :-)

geest van wetgeving...

Wij merken hierbij op dat wetten en procedures voortdurend worden aangepast aan het doel dat ze beogen. Het is natuurlijk makkelijker en getuigt van weinig empathie en èchte verantwoordelijkheidszin, om zich bij een specifieke probleemstelling in te dekken via bestaande regelgevingen en wetten, dan wel ontvankelijk te zijn voor enige aangepaste benadering, die de geest van deze wetten tot doel stelt.

 

 


Vastbinden doe je met je handen en met je hart


 

terug naar boven

 

16/05/2008

1ste DAG IN ZIEKENHUIS

 

 

Onderzoeken van 9 tot 17:00 uur

Vanaf 9 tot 17:00 uur houdt Hildegard Tonia gezelschap in het ziekenhuis en begeleid ze haar bij onderzoeken. Er is ook een darmscan uitgevoerd, maar resultaten werden nog niet kenbaar gemaakt.
Wisselvallig heeft Tonia erge rugpijn of maakt ze grapjes tot zelfs danspasjes voor een bekende verpleegster. Een eerste mogelijke diagnose van gisteren wordt door dr. Schellemans in twijfel getrokken en maandag wordt er een botscan gepland. Ondertussen is het weekend en zal er niet veel gebeuren.
s' Avonds gaan we samen opnieuw naar Tonia. Afgezien van pijnscheuten bij een 'foute' beweging, voelt Tonia zich eigenlijk niet zo slecht en wil ze liever naar huis...

 

 

15/05/2008

TOCH NAAR ZIEKENHUIS WEGENS RUGKLACHTEN

 

 

Tonia naar ziekenhuis voor observatie

's Morgens en 's middags bel ik naar Tonia om te informeren naar haar rugklachten.
Tonia klinkt opgewekt en vertelt goed geslapen te hebben. Bij het opstaan van zit- of lighouding voelt ze  nog steeds een uitgesproken rugpijn, maar voor rest gaat het goed, zegt ze. "Ik ga vandaag veel rondlopen en dan zal het er wel vanzelf uitgaan", besluit ze...

Maar 's avonds besluit dokter Verschelde toch voor een ziekenhuisopname ter observatie.
Omstreeks 21:30 uur worden we in een gesprek met de ziekenhuisarts ingelicht, dat er alsnog geen rugletsel of fractuur is waargenomen, maar een bloedonderzoek mogelijk op een ander probleem wijst...

Morgen vinden er bijkomende onderzoeken plaats...

 

terug naar boven

 

14/05/2008

VERHUIS NIEUWBOUW RUSTHUIS VINKENHOF (5)

 

 

Knoop doorgehakt en kadertjes en klok
 opgehangen, ondanks nageltjesverbod

Wanneer we Tonia terugbrengen naar Vinkenhof, liggen een maand na de verhuis naar de nieuwbouw nog steeds  een aantal kadertjes en kruisbeeldje op haar kastje gestapeld, omwille van het onredelijke verbod op nageltjes in de muur (zie hieronder 8 april). Vermits er door het beleid nog steeds geen passende oplossing is kenbaar gemaakt, besluiten we de belangrijkste attributen (klok, 2 kadertjes + kruisje) toch op te hangen.

Hopelijk kan deze 'ongehoorzaamheid' enigszins prikkelend werken voor het beleid om deze harteloze en respectloze  regelgeving aan te passen, want de meeste bewoners ervaren eenzelfde frustratie en ergernis. Ook bij hen blijven hun dierbaarste herinneringen en decoraties onesthetisch samengeperst op een kastje of nachttafeltje en kunnen hun kale muren geen ziel, eigenheid of gezelligheid uitstralen...

cafetaria
Tonia heeft erg genoten van haar weekend en geeft aan liever terug mee te gaan naar Zonhoven. Om de overgang wat te verzachten en gezien Jos vandaag jarig is, verblijven me nog de hele namiddag buiten aan het cafetaria. In het gezelschap van medebewoners Jos en Anton genieten we van het warme weer en de koele witte wijn. Omstreeks 17:00 uur vergezellen we Tonia naar de eetzaal en nemen we afscheid van de medebewoners.

 

terug naar boven

 

 

 

11-13/05/2008

PINKSTERWEEKEND

 

 

Genieten van prachtig Pinksterweekend

genieten van het mooie weer (11/5)
Terecht werd er prachtig weer voorspeld voor de Pinksterdagen want het kwik haalt inderdaad bijna 30 graden. We halen Tonia op en stoeien buiten wat met water uit de regenput en genieten met volle teugen van het mooie weer. 's Avonds geven we onszelf een grondige reinigingsbeurt waarna Hildegard Tonia's teennagels behandelt. Even later belonen we onszelf met een snackje bij de buurtbakker en keuvelen daarna nog wat na in de avondzon, op ons eigen terrasje...

extra hokje voor kloek (12/5)
Voormiddag leggen we de laatste hand aan het extra kippenhokje voor de kuikentjes die op uitkomen staan. Dat is nodig voor om ze te beschermen tegen de eksters en buizerds in de buurt.
 

 

 

 


met bromfiets naar kinderboerderij
Het is echt zomerweer en we stellen aan Tonia voor om naar de kinderboerderij in Kiewit te gaan. Dat is hier maar een paar km vandaan. Een optie om ons met onze brommertjes te verplaatsen wordt door Tonia op luid enthousiasme onthaald. "Jààà...! Ik heb nog nooit op een bromfiets gezeten" joelt Tonia. En zo gebeurt het enige tijd later... We monteren extra voetsteuntjes op de bromfiets, geven haar de nodige veiligheidsinstructies en passen Tonia onze reservehelm aan. En wanneer we ons via de prachtige fietsroutes naar Kiewit begeven maakt enige onzekerheid van Tonia al vlug plaats voor de kick van haar eerste motorrit.

   

 

 



Na een stevige wandeling en een poging tot communicatie met de boerderijdieren
relaxten we onder een parasol en lieten we spijs en drank aanrukken...
 

   

 

 

 

 

eerste kuikentje uit ei
Thuis gekomen was ons eerste kuikentje geboren! Nieuwsgierig komt Tonia even meepiepen bij het kippenhok en ze is vol ontroering wanneer ze het kuikentje in haar hand kan houden. We verhuizen de kloek met haar kuikentje en de resterende eieren naar veiliger oorden in het nieuwe (afgesloten) kippenhokje, dat geen dag te vroeg klaar was...

terrassen in Zolder (13/5)
Tijdens een namiddaguitstap verzeilen we op een terras bij de oude  mijngebouwen van Zolder, waar we toevallig Georgette, een medewerkster van rusthuis Vinkenhof ontmoeten. Tonia kent Georgette goed er worden allerlei 'nieuwtjes' uitgewisseld. De Irish Coffee smaakt en wordt heel wat gelachen...

 

 

Tonia struikelt...
Wanneer Tonia thuis nog eens naar het kuikentje wil kijken, struikelt ze over een oneffenheid in de kippenweide en tijdens haar val kneust ze haar arm aan het hok, hetgeen haar een 'blauwe plek' oplevert. Dat was even schrikken, zelfs voor onze naaste buurman Steven die het zag gebeuren. Tonia heeft pijn in haar rug, maar vindt een doktersbezoek onnodig.
Veiligheidshalve maken we toch een afspraak met haar huisarts dr. Verschelde en komen tot volgend besluit: gezien Tonia nog steeds redelijk goed te been is, wordt er na gezamenlijk overleg besloten om haar rugklachten een paar dagen verder te evalueren en indien dat nodig blijkt, later een röntgenfoto te overwegen. We doen het verder maar rustig aan.

 

terug naar boven

 

27/04/2008

ALTIJD WAT NIEUWS OP ROMMELMARKT

 

 

Naar rommelmarkt
in Leopoldsburg

Tonia is blijven slapen in Zonhoven en vandaag vergezelt ze ons naar Leopoldsburg, waar van mei tot oktober elke zondag een niet al te grote en gezellige rommelmarkt te bezoeken is.
Leuk demonstreert Tonia even hoe zij vroeger kleren waste...

 

terug naar boven

 

17/04/2008

ANDERE PRIKKELS GEVEN TONIA LEVENSLUST

 

 


Brandnetels plukken en soep maken
 
 

 

 
 

Gisterenavond klonk Tonia wat weemoedig en verdwaasd aan de telefoon. Een herkenbaar signaal dat Tonia dringend wat nieuwe prikkels nodig heeft en dus we gingen haar ophalen...

Het is vandaag eindelijk nog eens mooi weer en daar zal van genoten worden! Hildegard en Tonia plukken brandnetels, om er even later soep van te maken.

Namiddag komt buurman Jef (86) op bezoek, een oude bekend voor Tonia. Op de bank in het lentezonnetje wordt er gekletst...

Wanneer we Tonia de volgende dag weer terug naar het rusthuis brengen, heeft ze letterlijk en figuurlijk weer wat verse lucht gekregen en is Marieke blij dat Tonia er terug bij is...

 

terug naar boven

 

13/04/2008

VERHUIS NIEUWBOUW RUSTHUIS VINKENHOF (4)

 

 

Niet elke bewoner onverdeeld
 gelukkig in nieuwbouw
 

 

Otto (84):
"Alles afgenomen, misschien
 lang genoeg geleefd..."


 
filmopname met Otto werd vastgelegd op 14/05/2008

Zondagmiddag. Tijdens ons bezoek aan Tonia ontwaren we Otto, via zijn openstaande kamerdeur. Otto (86) is van Duitse afkomst en verblijft op dezelfde gang als Tonia (kamer 143) en heeft duidelijk nood om zijn hart eens uit te storten en zich te ventileren.
Otto voelt zich depressief... Voorovergebogen in zijn rolstoel en zonder zijn hoofd op te richten, vertelt hij over zijn medische toestand en de nare gevolgen van recente operaties.
Als verstokte roker heeft hij het er erg moeilijk mee, dat er in het cafetaria van de nieuwbouw geen rokersruimte is voorzien. "Het enige sociaal contact en plezier dat me nog restte, bestond erin om dagelijks naar het (oude) cafetaria te gaan, om wat met mensen te kunnen praten. En ook dat is me nu afgenomen... . Maar och, misschien moet ik aanvaarden dat ik lang genoeg geleefd heb...", vertelt Otto en op het einde van het gesprek verschijnt er toch een kleine, ontroerende  glimlach als dank voor de luisterbereidheid...

De best sociaalvaardige Otto was steeds tuk op een gesprekje of een sarcastisch repliekje en zit nu noodgedwongen geïsoleerd in zijn nieuwe kamer met kale muren. Wegens het verbod op nageltjes in de muur, is zijn klok amateuristisch op het lamparmatuur boven zijn bed geplaatst en fotokadertjes bovenop een rij boeken.
Het lijkt er in de huidige omstandigheden eerder op dat Otto sneller zal wegkwijnen t.g.v. van zijn sociaal isolement, dan wel aan de gevolgen van het roken of andere medische perikelen...
(toevoeging: Otto overleed vijf maanden later op 22/09/2008)


Wilhelmina (77): "Ik vind mijn draai niet in de nieuwbouw..."

Wanneer Hildegard uit de lift stapt wordt ze aangeklampt door Wilhelmina (77). Zij is ook, net zoals Tonia, van Nederlandse origine, fysiek erg actief en mentaal zéér alert.
"Ik vind mijn draai in de nieuwbouw niet, er is hier zo weinig te beleven! Omdat ik nog nauwelijks van mijn kamer kom, heb ik mezelf opgelegd om in de living/eetzaal TV te gaan kijken", vertelt Wilhelmina.

Sinds de vroegere ruimtes zoals eetzaal, TV-hoek, rokershoek, ergozaal..., zijn samengesmolten tot één polyvalente ruimte, beperken haar dagelijkse verplaatsingen zich tussen haar kamer en deze ruimte, enkele meters verder.
(toevoeging: Wilhelmina overleed vier maanden later op 18/08/2008)


Maria mist sanseveria's voor venster
van oud kamertje aan overzijde

Tonia en Maria Stevens (86) zijn nauw bevriend met elkaar en directe buren in rusthuis Vinkenhof. Als we, samen met Tonia, even bij haar aanlopen in kamer 136, zit ze in haar zetel bij het raam. Ze werpt een blik naar haar kamertje in de oude bouw, slechts enkele meters van haar verwijderd en ziet daar haar 'vrouwentongen' (sanseveria's) nog steeds voor het raam van haar oud kamertje staan.
Om onduidelijke redenen mocht ze die tot haar grote spijt niet overhuizen naar haar nieuwe kamer. Maria klaagt ook ronduit over de beperking van de nieuwe regelgevingen, die haar vrijheid beknotten.
(De dag na publicatie op deze webpagina, werden de sanseveria's voor het raam van Maria's oude kamer verwijderd...)


Cafetaria nieuwbouw te klein, geen rokersruimte,
geen enkel privacyvriendelijk zithoekje,...

Theo Nouwens en Toos (NL) bezoeken vandaag Tonia en we begeven ons naar het cafetaria. Het is voor alle aanwezigen duidelijk dat de ruimte veel te klein werd ingeschat. Met moeite kunnen we ons als validen tussen de tafels doorwringen, laat staan de rolstoelgebruikers. Er is ook een tekort aan zitplaatsen en een minimale privacy ontbreekt. Ook het bedienend personeel uit klachten aangaande ontoereikende nutsvoorzieningen en ondanks de aanwezigheid van barkrukken is het toogblad slechts enkele centimeters breed, zodat niemand er wat op kwijt kan.
Verder blijkt de spiegel in de toiletruimte dermate hoog opgehangen, zodat rolstoelgebruikers of bejaarden met een kleiner postuur zichzelf er niet in kunnen zien. Of zou er bij het ophangen van een spiegel teveel rekening gehouden zijn met een verwacht groeiproces van de bejaarden? :-)
Blijkbaar had de architect weinig voeling met horeca-aspecten, noch met rusthuisbewoners...

Ook vliegen de klachten over het cafetariaconcept zonder rokersruimte ons om de oren. En op een bepaald ogenblik verlaat een bewoonster van 80+ met haar looprekje (tijdelijk) haar familiegezelschap, om op haar kamer op de eerste verdieping een sigaretje te gaan roken. En buiten troepen de rokers samen rond een asbak en uiten unaniem eenzelfde ongenoegen.

terug naar boven

 

8/04/2008

VERHUIS NIEUWBOUW RUSTHUIS VINKENHOF (3)

 

 

Fors meer betalen en minder vrijheden
 remt enthousiasme verhuis

 

 


afscheid oud kamertje


Tonia in haar nieuwe kamer
foto: Tony van Galen (Belang van Limburg)

 

 

meer beperkingen
Meer eigentijds comfort zoals propere privétoiletten, een eigen doucheruimte en een aanvaardbare kameroppervlakte maken een einde aan ver voorbijgestreefde en soms zwaar onhygiënische  toilettoestanden, zoals die in de oude bouw regelmatig voorkwamen.
Wij verheugen ons over deze positieve evolutie, maar betreuren ook sommige keerzijdes.
Afgezien van forse prijsstijgingen voor verblijfsvergoedingen worden een aantal vrijheden van de bewoners beknot, zoals dat ons tijdens de infovergadering van 11/3 ll. reeds werd meegedeeld.

  • Zo mogen bewoners hun eigen TV-toestel niet meenemen en worden ze verplicht een vooraf aan de muur bevestigd toestel te huren, hetgeen bovendien nog een extra kost met zich meebrengt.

  • Er vond geen enkele interpellatie van de bewoners plaats aangaande de kleurbepaling bij de schilderwerken, zelfs geen keuze tussen een aantal (neutrale) standaardkleuren.

  • De hoofdzakelijke indeling van de kamer werd op voorhand vastgelegd, waarbij het bed steevast in het midden gefixeerd dient te blijven. Dit is een typische ziekenhuis- of slaapkameropstelling,  waar niet elkeen zich prettig bij kan voelen.
    Heel wat bewoners kozen immers al jaren voor een andere opstelling, waarbij hun bed tegen een muur wordt geplaatst, hetgeen hen b.v. de mogelijkheid biedt om binnen hun enige en toch beperkte privé-ruimte, min of meer een aparte slaaphoek en zithoekje in te richten.

  • Van de 76-jarige bewoner Anton Verbic vernemen we zijn ergernis aangaande het verbod om zijn ventilator en Senseo  te mogen verhuizen naar zijn nieuwe kamer. Dit koffiezetapparaat ontving hij onlangs als verjaardagsgeschenk van zijn kinderen.

  • Met uitzondering van aan slechts één muur voorziene rail van +/- 2,5m, waaronder de ruimte bovendien nog gedeeltelijk ingenomen wordt door een aan de muur bevestigd TV-toestel, geldt een absoluut verbod om kadertjes, klokken of andere decoratie te bevestigen. Er mag zelfs geen nageltje in geen enkele muur!...

uniformiteit van kamers en ziekenhuisgevoel nog versterkt...
Een en ander is misschien vatbaar voor overleg maar vooral de laatste items druisen, zowel naar onze mening als deze van de meeste bewoners, volkomen in tegen de bedoeling om bejaarde rusthuisbewoners een stukje huiselijkheid te laten creëren volgens hun eigen smaak en waar ze zich het meest behaaglijk bij kunnen voelen.
Bovendien wordt via deze nieuwe regelgevingen de uniformiteit van de kamers nog sterker geaccentueerd, ten koste van de individualiteit en eigenheid van de bewoner, wiens allerlaatste woongelegenheid vaak volgt op een pijnlijk afscheid nemen van hun eigen huis en leefomgeving.
Een kruisbeeldje, klok, kadertje met foto van (klein)kind of overleden partner en de plaats waar dit wordt bevestigd, dient onder een elementair vrijheidsgebied van elke bewoner te vallen!

geen fabriek
We spreken toch over een rusthuis en niet over een fabriek, waar aan de lopende band ruimtes van overledenen zo snel mogelijk dienen ingevuld te worden, liefst en gemakshalve zonder dat hun laatste verblijf sporen achterliet?

Tevens blijken voorschriften te bepalen dat de huiselijkheid en het zoveel mogelijk nabootsen van een vroeger interieur van de bejaarden, dient nagestreefd te worden. Moeilijk voor een bewoner waar te maken, met 2 touwtjes aan een rail van 2 m om wat op te hangen.
Gezien betreffende bezwaren genegeerd bleven, stelden wij op 3/04/08 de OCMW-voorzitter en secretaris hiervan nogmaals schriftelijk in kennis. Gezien ook dit schrijven onbeantwoord bleef, maakten wij ervan tevens melding bij de RUSTHUISINFOFOON (078 - 15 25 25) van de Vlaamse Gemeenschap.

Hopelijk wordt deze mooie nieuwbouw voor de bewoners geen gouden kooi en kiezen de verantwoordelijken met overtuiging en gevoel voor een beleid, waarbij de individualiteit van de bejaarden, het respect voor hun persoonlijke levenssfeer evenals hun behaaglijkheid centraal staan. Dit i.p.v. zich druk te maken over een nageltje in de muur.
Een aantal regelgevingen en verboden lijken ons immers meer georiënteerd te zijn op commercialiteit en een hogere gemakscoëfficiënt voor het beleid, dan wel op een oprechte bezorgdheid om het welbehagen van de bewoners.

Nadat we (tegen het onredelijke verbod in) directeur Fernand Cluyssen op de hoogte brachten om alvast Tonia's klok toch met een nageltje te willen ophangen, kregen we sanctionerend te horen: "dat de 'beschadiging' gefactureerd zou worden".
En naargelang de verhuisdag verstreek,  begon de frustratie bij de bewoners en hun familieleden aangaande de onbekende bestemming van hun kadertjes, foto's, klokken, kruisbeeldjes, kalenders en andere decoraties groter te worden. Het belette hen om hun kamer definitief naar eigen smaak en noden vorm te geven. Noodgedwongen werden hun dierbaarste attributen dan maar voorlopig onesthetisch samengeperst op een kastje of nachttafeltje, terwijl de muren ongezellig kaal dienden te blijven. Helaas durven weinigen officieel uiting geven aan dit ongenoegen...


bron: Het Belang van Limburg - 9/04/2008 - blz. 50
(klik voor groter om te lezen)

 

'Geen persoonlijke touch meer...'
(aansluitend bij krantenartikel hierboven)

hypocriet?
Nadat we bij zowat alle directe verantwoordelijken (zelfs schriftelijk) onze bezwaren hebben geuit aangaande hoger vernoemde items maar daarin volkomen genegeerd werden, kunnen Marc Doumen en Fernand Cluyssen plots toch vlug een antwoord formuleren aan de reporter van het dagblad 'Het Belang van Limburg', die melding maakte van voornoemde ongenoegens. Hypocriet wordt gesuggereerd dat het boorwerkzaamheden in de gyproc muren zou betreffen, waar het in feite slechts een paar nageltjes in de muur betreft. Zou het (werkelijke?) uitgangspunt om, bij een overlijden van een bewoner de kamer liefst zonder gebruikssporen onmiddellijk opnieuw te laten renderen, een pijnlijk commerciële benadering van de rusthuisbewoners te zeer uitvergroten?

brandgevaar = smoes?
Aansluitend op het verbod om, zogenaamd wegens brandgevaar, een eigen elektrisch toestel als een Senseo in gebruik te hebben, leert een contact met Luitenant Van Baelen, (deskundige brandpreventie bij de brandweer van Hasselt) ons dat dit nogal ver gezocht lijkt, hij er weinig gevaar in ziet en er zeker geen wetgeving dat bepaalt. Overigens tegenstrijdig aan dit verbod vermeldt het 'reglement van inwendige orde' van rustoord Vinkenhof onder artikel 39, dat elektrische apparaten die voorzien zijn van een CE-keurmerk mogen gebruikt worden. Of zou een eventueel extra stroomverbruik een verklaring voor dit verbod kunnen zijn? Het lijkt dan ook eerder een smoes, om belangen die vreemd zijn aan de bewoners te maskeren...

individuele evaluatie
Wij menen trouwens ook dat er een individueel onderscheid dient gemaakt te worden m.b.t. de vaardigheden en verantwoordelijkheidszin van een bewoner. Het is onaanvaardbaar dat een  bewoner die nog perfect over mogelijkheden zoals u en ik beschikt, betuttelend of infantiel behandeld of benaderd wordt, zoals iemand die ernstig dementerend is. Een dergelijke houding kan enkel het zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde ondermijnen.

bewonersraad
Dat volgens dhr. Doumen en Cluyssen vragen best kunnen geuit worden op de bewonersraad, moet een oprechte  'ontvankelijkheid' suggereren en zijn in het beste geval pleisters op een incorrect uitgangspunt. Tevens is het nog maar de vraag of 'afgevaardigde' bewoners een uitgesproken eigen mening, kritiek of wensen durven te uiten, die ingaan tegen de bedoelingen van de beleidsverantwoordelijken, van wie ze dagdagelijks afhankelijk zijn...

rookverbod op het terras
De nieuwe wetgeving aangaande de uitbreiding van het rookverbod in openbare ruimtes is alom bekend, maar het nut van een rookverbod op de openluchtterrassen van het nieuwe Vinkenhof, begrijpen we niet, tenzij het de moeite voor het ledigen van de asbakken betreft J.
Het in de oude bouw voorziene rokershoekje waar men meestal een zeer gemoedelijke sfeer kon ervaren en een mogelijkheid bood om een rokende bewoner uit zijn kamerisolement te lokken, gaat hierdoor volledig verloren... Overigens blijkt uit regelgevingen, dat elk rusthuis over tenminste twee zitkamers dient te beschikken, waarvan één voorbehouden voor rokers.

 

 

terug naar boven

 

 

 

2/04/2008

VERHUIS NIEUWBOUW RUSTHUIS VINKENHOF (2)

 

 

Overhandiging sleutels van Tonia's nieuwe kamer

Vandaag werden de sleutels voor de kamers in de nieuwbouw overhandigd en samen met Tonia verhuisden we vandaag haar 'groot' meubilair. Over zes dagen verhuizen ook de bewoners en we vernemen dat het oude Vinkenhof, nog voor het bouwverlof in juli zal afgebroken zijn.

 

terug naar boven

 

 

 

25/03/2008

ZWEMBADWATER HEUSDEN-ZOLDER LEKKER WARM

 

 

Gisteren sneeuwpret,
vandaag waterpret

Gisteren sneeuw, vandaag waterpret voor Tonia... Het was al langer een optie, maar vandaag kwam het ervan. In het lekker verwarmd zwembadje van Heusden-Zolder wijdde Tonia haar nieuw badpak in.

Letterlijk en figuurlijk laat Tonia zich drijven in haar grote zwemband, waarbij ze zich verwonderd over de effecten van haar spartelende bewegingen. Maar van watervrees was weinig sprake en Tonia genoot zichtbaar van de waterpret...

 

terug naar boven

 

 

 

24/03/2008

SNEEUWPRET OP PAASMAANDAG 2008

 

 


klik voor groter

Geen witte Kerst de afgelopen 22 jaren, maar 2008 verrast ons met een uitzonderlijke witte Pasen...

Tonia is een paar dagen op logement in Zonhoven en bij het krieken van de dag op Paasmaandag, roept Tonia ons om snel naar het raam in de keuken te komen kijken en ons te vergewissen van het onverwacht sneeuwlandschap. "Nog nooit gezien in honderd jaar!" zegt Tonia. En gezien haar leeftijd kan zij het weten...

 

 

Met een gedrevenheid als in haar kinderjaren maakt Tonia samen met Hildegard haar eerste sneeuwhaas. TV Limburg vond het resultaat alvast de moeite waard om het als kortnieuws uit te zenden op 25/03/2008.

 

terug naar boven

 

23/03/2008

PASEN 2008

 

 

Paasbezoek bij nichtje Helena

Tonia is op logement in Zonhoven en vandaag gingen we op bezoek bij haar nicht Helena Van Elderen in rusthuis St.-Catharina te Zonhoven. Zuster-overste Hubertino verwelkomde ons met koffie, gebak en paaseitjes. De communicatie tussen Antonia en Helena verliep bijzonder opgewekt en hartelijk. In een uitgelaten sfeer kwamen allerlei gespreksonderwerpen aan bod...

 

terug naar boven

 

11/03/2008

VERHUIS NIEUWBOUW RUSTHUIS VINKENHOF (1)

 

 


Met Tonia naar infovergadering aangaande verhuis nieuwbouw

Vandaag waren we aanwezig op een infovergadering aangaande de nieuwbouw van rusthuis Vinkenhof.
In aanwezigheid van OCMW-secretaris Marc Doumen, Dirk Remans (sociaal werker), Henri Lynen (hoofdverpleger ROB), Antonia Nouwens, Herman Bielen en Hildegard Cornelissen, vernamen we het volgende:
 

  • Tonia krijgt kamer 137 op de eerste verdieping toegewezen (C-vleugel)
  • verhuisdatum is vastgesteld op 8/04/2008
  • bewoners mogen hun eigen TV-toestel niet meenemen, maar kunnen een flatscreen-TV huren
  • bewoners mogen slechts aan één wand kadertjes of decoraties bevestigen aan een daarvoor voorziene rail van 2,5 m.
  • het bed dient op een vaste plaats in het midden van de kamer te blijven staan.
  • Er wordt een 'bevindingsstaat' opgemaakt bij intrede en elke beschadiging zal later  vergoed dienen te worden.
  • Een nieuwe overeenkomst dient te worden ondertekend, waarbij we wegens tijdsgebrek niet de mogelijkheid krijgen om deze door te nemen en waarvan we pas later een afschrift zouden ontvangen.
  • Ondanks de recente prijsstijgingen voor de verblijfskosten vernemen we dat voor Tonia een totale kost gecalculeerd wordt, die medio 2009 zal opgelopen zijn tot 1.524 EUR/maand (!), waarbij haar pensioeninkomsten ver ontoereikend zijn. Op onze verwondering van de hoge kostprijs wordt gereageerd dat het in de omgeving van Antwerpen nog duurder is...
    Dirk Remans oppert hierbij een poging te ondernemen om Tonia's ex-kloosterorde Cenakel als 'sponsor' voor haar verblijfskosten aan te spreken en polst naar onze bereidwilligheid om daarbij te helpen.

 

terug naar boven

 

24/02/2008

RIET EN CEES OP BEZOEK

 

 

Riet en Cees op bezoek

Tijdens Tonia's logement te Zonhoven komen Riet van Roy en Kees van Meer op bezoek. (Riet is een dochter van Tonia's zus Drieka).

Riet bracht talloze fotootjes mee uit een ver verleden, die natuurlijk aanleiding gaven tot het oprakelen van oude anekdotes... Tijdens een tuinwandeling noteren we heel wat waardevolle tips en aanwijzingen van Riet. Ook Cees vertelt ronduit.
Bij het afscheid na het avondeten houden we een blij gevoel over aan deze gezellige namiddag.

 

terug naar boven

 

15/02/2008

LOOS ALARM...

 

 

Niets ernstig aan de hand

Tonia voelt zich al enige dagen niet goed en haar huisarts adviseert ons een nader onderzoek. We gaan met Tonia naar het St.-Franciscusziekenhuis te Heusden-Zolder voor grondiger onderzoek, maar er blijkt gelukkig niets ernstig aan de hand en na een aantal uren onderzoek, mag Tonia terug mee naar huis....
Tijdens onze terugrit gaan we nog even Tonia's huisarts dr. Verschelde informeren, aangaande de resultaten van de onderzoeken.

Naar ons gevoel vormden vooral psychosomatische klachten wegens een gebrek aan zinnige invulling, een aanleidende factor...

 

terug naar boven

 

23/01/2008

GEEN TELEFOONVOORZIENING IN RUSTHUISKAMERS VINKENHOF

 

 

GSM als noodoplossing voor 100-jarigeTonia

Nummertjes, cijfertjes en elektronische toestellen zijn beslist niet meer aan Tonia besteed. Toch wilden we experimenteren om een 'aangepaste' gsm op Tonia's kamer te plaatsen, om dagelijks even contact te leggen en een isolementsgevoel t.o.v. de buitenwereld te doorprikken. Enkel de basisfuncties zijn ingeschakeld en Tonia hoeft slechts één (rood) knopje te bedienen voor het aan- en uitzetten, en het toestel na gebruik terug in een houder te plaatsen voor oplading.

Waar we oorspronkelijk het abonneenummer wilden ter beschikking stellen voor derden, zagen we daarvan af omdat Tonia vaak niet goed begrijpt wie er aan de lijn is, en de oproep aldus meer zou kunnen zorgen voor onrust en verwardheid, dan wel voor een gunstig effect.
Indien Tonia zelf contact wil leggen vraagt ze aan een jongere bevriende medebewoner, om dat ons te laten weten en tot op heden verloopt het experiment bijzonder positief.

Op deze wijze hopen wij het pijnlijk gemis aan een telefoonvoorziening als elementaire nutsvoorziening in rusthuis Vinkenhof, op te vangen.

 

terug naar boven

 

20/01/2008

EXCLUSIEF BEZOEK

 

 

 

 

Nichtje Helena van Elderen (96) op bezoek

Voor Helena, Tonia's nichtje zuster Leonella, is het vandaag minstens een ongewone dag, want Helena legt zelden bezoekjes af buiten de kloostergemeenschap. En die eer is ons voorbehouden... Omstreeks 14:00 uur gaan we haar afhalen in St.-Catharina te Zonhoven en eens thuis is er meteen een intens fysiek contact met onze waakhond Fikske..
Bij een kopje koffie en gebak praten Tonia en Helena weer enkele jaartjes aan elkaar en Tonia laat Helena trots haar website bekijken.
Het werd een bijzondere namiddag, waar we allen intens van genoten...

zie ook 'Aangrijpend weerzien met nichtje na 80 jaar' of klik hier

 

terug naar boven

 

3-4/01/2008

EENVOUDIG PLEZIERTJE...

 

 

Wie het pruikje past...

Tonia is dit weekend op logement en Hildegard verzorgt haar nagels en eksteroog.  's Avonds wordt er nog wat lol gemaakt en wanneer Tonia me vraagt om haar pruik eens op te zetten, giert ze van het lachen... :-)

Op zondag bezoeken we nichtje Helena in rusthuis St.-Catharina.

 

terug naar boven

 

3/01/2008

GEVONDEN...

 

 

Wie vergat zijn bril op Tonia's kamer?

Vandaag vertelde Tonia ons dat ze gisteren bezoek kreeg van iemand die ze niet(her)kende en we konden ook niet achterhalen wie dat mocht zijn. Mogelijk is de bril die we de volgende dag vonden en ter bewaring mee naar huis brachten, van deze persoon.
Ben jij de eigenaar van deze bril, dan kan je ons wat laten weten via de 'contact'-pagina  op deze site... 

 

terug naar boven

 

17/12/2007

MEDICATIEBEHEER IN OVERLEG MET NAUWSTE BETROKKENEN

 

 


Bespreking van medicatiebeheer met dr. Bart:
in huiselijk kring en samen met Tonia

Tonia is op logement en we maken van de gelegenheid gebruik om haar huisarts dr. Verschelde bij ons uit te nodigen. In aanwezigheid van Tonia en in een huiselijke sfeer bespreken we uitgebreid nog eens alle aspecten die met Tonia's gezondheid te maken hebben. Ook de aangewezen medicatie wordt gedetailleerd en in overleg besproken met dr. Verschelde.
Zoals verwacht bleken we over elke aangewezen medicatie te beschikken en hoeft de verpleging van rusthuis Vinkenhof zich daarover alvast geen 'zorgen' meer te maken i.g.v. Tonia's verblijf bij ons.

Wij hopen hiermee ook incidentjes zoals een paar weken geleden te voorkomen zoals, toen we via de verpleegster van dienst Elly, rusthuis Vinkenhof informeerden dat Tonia een dag langer bij ons op logement zou blijven.
Na Elly zelfs tot 3x toe geïnformeerd te hebben aangaande onze beschikbaarheid van Tonia's medicatie, bleef zij ons tot irriterend toe wijzen op onze verantwoordelijkheid, waarbij ook haar intonatie uiteindelijk vragen opriep aangaande haar intentionele bedoelingen.
Hopelijk wil Elly ondertussen toch begrijpen dat onze bezorgdheid aangaande Tonia op een persoonlijke en liefdevolle betrokkenheid gestoeld is, die haar suggestieve bekommernis veruit overschrijdt :-)
Gelukkig zijn er ook meer leuke en oprecht bezorgde verpleegsters in Vinkenhof...
 

 

terug naar boven

 

             
2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
ga hier of via het menu naar TONIA VANDAAG in ander jaar


 

website stats

juridisch