ga hier of via het menu naar
TONIA VANDAAG in ander jaar
Op deze pagina'S VAN
'TONIA VANDAAG', die frequent
geüpdate wordEN, kan je allerlei weetjes,
LEUKE ANEKDOTES
of meer
ERNSTIGE belevenissen uit het dagelijkse leven van Tonia en haar
directe leefomgeving vernemen.
(scroll van onder naar boven op deze pagina voor een
chronologische volgorde - klik op een afbeelding voor groter of
filmclipje)
13/11/2014
OUDSTE LIMBURGER ANTONIA NOUWENS WORDT 107
Proficiat Tonia!
Ga naar menu of klik
hier
voor meer over Tonia's 107de verjaardag
28/09/2014
DAG VAN DE WIJERS te Zonhoven
In roeibootje
op een prachtige nazomerdag
Tonia's ingekort middagdutje moet vandaag plaats
maken om zoveel mogelijk te genieten van de prachtige nazomerdag, met
temperaturen boven de 25°C. En 'De
dag van de Wijers' doet ons kiezen om namiddag in een
roeibootje te stappen op het Heidestrand in Zonhoven, niet ver van onze
deur.
Een wat angstige en onzekere gelaatsuitdrukking kan de 106-jarige niet
verbergen, wanneer ze van de aanlegkade zowat een meter lager in het wiebelende
bootje dient te stappen, maar stoere helpende handen zorgen dat deze klus zo is
geklaard. Langzaam maar zeker peddelen we richting het ruisend ranke riet, waar we
natuurminnend blijven ronddobberen en een nieuwsgierige maar alerte zwaan
begroeten.
Na de sfeervolle waterpret en tijdens een koffiepauze op het terras van de
camping draagt Folkband Amuzet een walsje op, aan de oudste
Limburger.
Tot slot belanden we in een feeëriek caravandorpje van ''t
Kwasteeltje', zijnde een kleuteracademie waarbij kleuters
ondergedompeld worden in een prachtige muzische wereld vol beeld, circus,
theater, dans, muziek en audio-visuele vorming. Samen met een enthousiaste
kinderbende konden we er o.m. mee genieten van magische zeepbellen blazen en hoe
de langharige meisjes een viskapsel kregen aangemeten.
En wanneer Tonia tijdens het avondeten aangeeft dat ze haar logement in Zonhoven
graag nog een dagje wil rekken, vormt dat geen probleem...
RUSTHUIS IMMADI ORGANISEERT DAGUITSTAP NAAR BANNEUX...
Tonia had er wel
zin in vandaag, wanneer de bus om 10:30 uur
vertok richting bedevaartsoord Banneux en
Hildegard haar als persoonlijke begeleidster
zou navigeren. En zoals de bestemming reeds
liet vermoeden, zou het religieus karakter
met veel 'Ave Maria'-gezang deze daguitstap
overheersen. Een gegeven waarin Tonia zich
als ex-zuster Deodata met een 52-jarig
kloosterverleden zich best kon vinden. "Ik
heb me geamuseerd", zo vat ze
haar gevoel samen bij het terugkeren naar
rusthuis Immadi...
Hildegard, Tonia
en Heidi (foto
Guy Deprez)
Volop 'Ave Maria'
tijdens uitstap naar Banneux
Tonia en
Hildegard (foto
Guy Deprez)
Welkom in Banneux
VIER TV -
19/09/2013 - Welkom in Banneux,
het
Hollywood van het Waals religieus toerisme.
25 mei 2014 -
Geen gelaten houding of een gewone
rusthuisdag zoals elke andere. Als oudste
Limburger wil Antonia Nouwens (106) het
voorbeeld geven aan ouderen, om deel te
blijven nemen aan het maatschappelijk
gebeuren. Onder begeleiding van haar
mantelzorgers Herman en Hildegard begeeft ze
zich met glimlach en enthousiasme naar het
stemlokaal De Hazelaar in Hasselt...
Op 25 mei 2014,
de moeder der verkiezingen, stemmen alle
burgers voor het Vlaams, federaal en
Europees parlement. Ook de visie en de stem
van oudere mensen is daarbij van onschatbaar
belang. De Vlaamse Ouderenraad en de vier
koepels van woonzorgvoorzieningen vestigen
hierop de aandacht met de affichecampagne
‘Ik breng mijn stem zelf uit – jij toch
ook?’. De sector zelf toont alvast zijn
goede wil met tal van creatieve
initiatieven.
We worden allemaal ouder, maar oud zijn hoeft helemaal niet out
te zijn. Dat bewijzen drie ouderen in deze confronterende Koppen
XL. Doris, Francis en Kitty openen hun hart en nemen ons mee in
een emotionele inleefreis in wat het betekent wanneer de
maatschappij je niet meer ernstig neemt en je koste wat het kost
in een rusthuis 'veilig' wil opbergen.
Dit terwijl je dat helemaal niet wil en zolang mogelijk
zelfstandig wil blijven wonen. En deze ouderen bewijzen, net
zoals zovele anderen, dat het kan. Toch moeten ze opboksen tegen
een muur van vooroordelen. Ze zouden vuil zijn en niet meer voor
zichzelf kunnen zorgen. Ze zouden nors zijn en in zichzelf
gekeerd. Maar net daar schuilt vaak een verhaal van eenzaamheid.
De vrienden zijn intussen overleden en de kinderen kijken niet
of nauwelijks naar hen om. Het is een vaststelling die jammer
genoeg meer dan eens realiteit is. Het is ook het verhaal van
armoede, want heel veel ouderen komen niet gemakkelijk rond.
Universele verhalen en drie confronterende portretten in 'Oud,
maar zeker niet out'.
Gezeteld
kort voor het
tv-scherm en mits voorlezen van ondertitels lukt het voor Tonia
(106) nog wel om de inhoud van deze geweldige BBC-documentaire
in zich
op te nemen en het in een gesprek voor zichzelf een plaats te
geven..
Tonia
(106): "Je bent er zo nog
maar niet door als je
lichaam stilletjes aan het weggaan is..."
"Het is een
ontroerende film met moedige mensen die vechten om zoveel
mogelijk zelfstandig en onafhankelijk te blijven. Er
valt veel uit te leren voor jezelf en voor anderen want iedereen moet er rekening mee houden dat hij in dezelfde
situatie terecht kan komen. Het is moeilijk om het laatste leven
in je te zien verdwijnen en toch zal het komen. Veel oude mensen
willen er misschien vanaf zijn. Ik denk vaak aan de dood en hoe
lang ik nog zou leven. Soms denk ik dat het nog wel een tijd zou
kunnen duren, maar soms ook dat ik er vandaag zou kunnen tussen
zitten. Niemand kan weten hoe lang je toekomst nog duurt of
hoelang God mij nog zal laten leven. Ik ben niet echt bang voor
de dood, maar wel dat ik in eenzaamheid zou moeten sterven.
Je bent er zo nog maar niet door als je lichaam stilletjes aan
het weggaan is, maar ik laat het aan boven over en probeer erin
te berusten. Ik denk dat het hard kan zijn om te zien dat je
gaat sterven. Liefst wil ik zonder lijden in één klap kunnen sterven, me laten
gaan zonder nog te hoeven nadenken of piekeren. Ik hoop als ik er bijna niet
meer ben, dat Onze Lieve Heer mij niet alleen laat..."
Tonia (106) keek uit
naar jaarlijks bezoek
van ex-collega zuster Dymphna (98)
Een beetje opgewonden maar vooral blij wacht Tonia
op 8 april de komst van haar ex-collega zuster Dymphna af. "Het is alsof
het nog maar een week geleden is", zo vertaalt zuster Dymphna haar
vertrouwd gevoel dat ze, opnieuw een jaartje ouder, bij Tonia ervaart. En
terwijl beide hoogbejaarde dames lekker keuvelen over vroeger en nu, houden ze
elkaars handen stevig vast. "Op 25 april a.s. word ik 99...",
glimlacht zuster Dymphna trots...
"Niet te lang wachten om terug te komen", dringt Tonia aan bij
haar vriendin en Bep en neefje Wim, die voor haar verplaatsing van Oirschot (NL)
naar Zonhoven zorgden...
meest aimabel zusterke
in rusthuis Immadi
overleden
niet op mondje gevallen
We kenden zuster
Marie-Armande al eerder als
een sympathieke lerares in
de normaalschool Kindsheid
Jesu. Maar gedurende de
eerste jaren van Tonia's
verblijf in rusthuis Immadi
werd Mondje ook een
buurvrouwtje en tafelgenote
van Tonia. Dat zorgde voor
een nauwere kennismaking
waarbij enkel respect voor haar persoon kon groeien.
'Mondje', zo luidde
jarenlang de roepnaam van
deze aimabele dame die
beslist niet op haar mondje
was gevallen. Haar moed om,
ondanks haar bescheidenheid
en allerhande taboes en
omgevingsdruk, toch
onomwonden voor haar mening
uit te komen, sierde haar en
maakte gesprekken met haar
steeds boeiend. En als
Hesselos (rasechte Hasselaar) staat
haar weemoed ons nog steeds
voor de geest, toen ze in
2010 niet mee mocht naar de
7-jaarlijkse Virga
Jessefeesten...
"Mijn kopje werkt nog
goed hoor", zo hoorden
we haar nog niet zo lang
geleden stellen, bij het
oplossen van franse
woordpuzzels.
hart
op juiste plaats
Niet enkel alert, attent en
met een scherp
aanvoelingsvermogen naar
derden toe, maar ook met een
hart op de juiste plaats,
maakte zuster Marie-Armande
indruk op ons. En met haar
guitige oogjes blijven we
zuster Mondje herinneren als
een persoonlijkheid, die zowel van binnen
als van buiten schoonheid
uitstraalde. Wanneer we,
samen Tonia, haar lichaam
een laatste groet brengen,
laat het een droevig gevoel
na, om haar nooit meer terug
te kunnen zien...
Tonia(106)
nog steeds vingervlug
met aardappelen schillen
Oud,
afgeschreven en tot weinig nog in staat? Met
een dergelijke stigmatiserende houding moet
je alvast de 106-jarige Tonia Nouwens als
oudste Limburger niet benaderen. Met
fierheid toont ze haar vingervlugheid
waarmee ze aardappelen schilt. Wie van ons
doet het beter?
Rust roest? Alleszins niet voor Tonia, noch
voor haar aardappelmesje...
weekendje welgekomen prikkels na isolement
Wie Tonia
enigszins wat kent, kon al vermoeden dat ze haast
gek werd van de dagenlange isolerende maatregelen
die het rusthuis hanteerde na een mogelijke
besmetting van het norovirus aldaar (zie lager).
Hoog tijd dus om in te grijpen met een weekendje
logement in Zonhoven, met toediening van wat
afleidende prikkels.
Een
uitgebreid badje met probiotica badschuim en dito
shampoo voor Tonia's haarstukje, lieten al heel
wat stress samen met het badwater wegvloeien. Vervolgens
mooi uitgedost mee boodschappen doen, waarbij 'social
talks' bij de plaatselijke handelaars Tonia's
betrokkenheid met de buitenwereld aanscherpt. En ook een
ijsgekoelde fruitjenever en onderhoud 'in private' met ons hondje Fikske in de
lentezon, zorgde voor wat welgekomen verpozing. Maar
ook zich nuttig maken met bv. het schillen van
aardappelen, stimuleert als zinnige bezigheid best
een gevoel van eigenwaarde...
2 tafelgenoten van Tonia in
ziekenhuis
met vermoedelijk norovirus
Isolerende maatregelen zware dobber voor Tonia
Tonia: "Ik kijk geen tv, zie niet meer genoeg om te
breien en heb nauwelijks nog aanspraak met iemand.
Het enige wat ik kan doen is met mijn looprekje
rondjes draaienop mijn kamer..."
Radio2 Limburg
- 3/04/2014 - 7:45 uur
familie en
huisarts
waren NIET ingelicht
Pas na een artikel in
Het
Laatste Nieuws waarop om 7:45 uur
een interview volgt met Radio2 Limburg,
stelt rusthuisdirectrice Chantale Theunkens dat familieleden
en huisartsen van de bewoners reeds zouden
zijn ingelicht (zie min.
2:50) aangaande
de besmetting van wellicht het norovirus in
rusthuis Immadi te Hasselt. Volstrekt incorrect want pas zo'n 8 uur
later omstreeks 15:45 uur werden we pas gecontacteerd aangaande de
besmetting en de isolerende maatregelen die
overigens al een paar dagen van kracht bleken te zijn
voor de bewoners. Ook Tonia Nouwens (106)
huisarts werd door onszelf ingelicht na de
mediaberichten. "Wat is het probleem?",
zo reageert Theunkens, wanneer we ons
ongenoegen aangaande de gebrekkige en
laattijdige communicatie kenbaar maken...
We verslikken ons haast in onze koffie wanneer
tijdens het ochtendjournaal van 3 april 2014 om
7:30 uur horen dat er in rusthuis Immadi twee
bewoners werden afgevoerd naar het ziekenhuis,
waarschijnlijk als gevolg van een besmetting met
het
norovirus. Enkele minuten later stelt
rusthuisdirectrice Chantale Theunkens dat de
huisdokters en familieleden reeds op de hoogte
werden gebracht. We briefen meteen Tonia's
huisarts die, net zoals wij, niet op de hoogte
was gesteld...
"Ik
ben toch niet ziek?"
Wanneer Hildegard zo vlug als praktisch mogelijk
Tonia in de vroege namiddag gaat bezoeken, wordt
meteen geruststellend duidelijk dat bij onze
106-jarige alvast gespaard is gebleven van enige
besmetting. Gelukkig maar, want het waren haar
tafelgenoten die werden afgevoerd naar het
Jessaziekenhuis. Verder begrijpt Tonia niet erg
veel van de turbulentie die er binnen het
rusthuis heerst. "Ik moet al een paar dagen op
mijn kamer blijven omdat ik gestraft ben omdat
ik stout was". Althans zo meent Tonia haar
kamerarrest en isolement voor zichzelf te kunnen
verklaren. En als Hildegard nog meer tracht te
verduidelijken, blijft Tonia vol onbegrip
stellen: "Ik ben toch niet ziek...".
Isolement versterkt desoriëntatie
De ernstige ontwrichting van enige regelmaat
zorgt dan ook begrijpelijk voor de nodige
verwarring. Alle gezamenlijke activiteiten of
animatie werden afgelast. Samen de maaltijden
gebruiken wordt plots alleen eten op de eigen
kamer. Verveling, eenzaamheid en onbegrip slaan
toe en leiden tot onrust en desoriëntatie. Het
enige wat Hildegard Tonia kan aanbieden, is een
ommetje in de tuin en een geruststellend
gesprek.
En wanneer de
verpleging aangeeft dat de maatregelen
waarschijnlijk nog tot na het weekend in
voege zullen blijven, zucht Tonia: "Zo
lang nog.Kom snel terug!...".
3/04/2014
- TV Limburg - Twee Hasseltse senioren vermoedelijk
besmet met Noroviruss
medebewoonster Marieke Neven
wordt nieuwe eeuwelinge in Immadi
klik voor groter om te lezen
(bron: Goednieuwskrant HBVL - 1/04/2014)
Sinds 28/3 heeft
Tonia als tafelgenote er een nieuwe collega
eeuwelinge bij. "Ik heb me goed
geamuseerd tijdens Marieke's eeuwfeest en
iedereen was toch zo vriendelijk...".
Tonia op stap
met achterkleinkind Janne (9 m)
van kersverse eeuwelinge Marieke Neven
2de leerjaar kindercampus Mozaïek
in de ban van oudste Limburger
Wanneer Tonia na
een vervolgende handverzorging (zie lager)
terugkeert naar rusthuis Immadi, volgt er
nog een plezierige ontmoeting. De leerlingen
van het 2de leerjaar
kindercampus Mozaïek kruisen Tonia
bij het verlaten van het rusthuis en vinden
het 'topie' (= geweldig) om kennis te maken
met Tonia (106) als de oudste Limburger. Na
het voorlezen van een gedichtje door
de leerlingen en het overhandigen van een
aantal eerder zelfgemaakte hartjes,
is hun enthousiasme groot om hun ontmoeting
met deze speciale dame op foto vast te
leggen...
Britt
en Sien kleuren teennagels
van oudste Limburger rood
"Wij vinden het een eer om de voeten van de
oudste Limburger onder handen te mogen nemen".
Deze woorden missen hun effect bij Tonia niet,
wanneer ze aldus wordt verwelkomd door leerkracht mevr. Carine Mertens en haar leerlingen van klas
4TBE1
Bio-Esthetiek in KTA2-Villers
te Hasselt.
Trouw
aan aangeleerde regels en voorafgaand aan de
behandeling noteren Britt en Sien vooreerst wat
elementaire gegevens van hun bijzondere cliënte.
Zelfverzekerd maakt Tonia hen een aantal
persoonsgegevens feilloos kenbaar, zoals haar
geboortedatum en naam van haar huisarts (dr. Bart
Verschelde). Enkel het benoemen van haar medicatie
roept vraagtekens op. "Maar ik pak niet veel
pilletjes hoor...", zo ontwijkt Tonia
deze vraag.
Met
plezier laat de oudste Limburger zich de complimentjes aangaande
haar goedgeconserveerde en mooie voeten welgevallen.
die haar zowel door leerkracht mevr. Carine Mertens
als de leerlingen worden toebedeeld.
"Toch heb ik vroeger lang op klompen gelopen",
zo reageert de 106-jarige.
Britt
en Sien starten met een algemene voetverzorging
(voetbadje, nagels knippen en vijlen, nagelriemen
bijwerken,...) waarna mevr. Mertens zich ontfermt
over Tonia's vaak pijnlijke eeltpit of likdoorn aan
haar linkervoet.
En
wanneer Britt en Sien even later als kers op de
taart Tonia voorstellen om haar teennagels ook nog
een kleurtje te geven, is het hilariteit alom in de
klas. Weloverwogen kiest Tonia de kleur die met
haar golfje past... Maar twee grondlagen en een
bovenlaag later is Tonia het stilzitten beu en geeft
ze dat subtiel aan met: "Wat zal Herman denken
waar we blijven?". "Jammer", reageert Britt,
"want we konden er nog wat figuurtjes (Nail
Art)
op
aanbrengen... :-)".
Met woorden van dank en een nieuwe afspraak voor een
handverzorging op 18 februari, wordt er afscheid
genomen met een dikke zoen...
Interesse in gelaats-, hand-
of voetverzorging in KTA2?
Indien
een verzorgingsessie in KTA2
ook jou interesse kan
wegdragen, kan je
telefonisch een afspraak
maken met mevr. Carine
Mertens (lerares
Bio-Esthetiek) via het
nummer 0476 - 83 17 96.
terug naar boven
_naar_stembureau.JPG)
.jpg)
.gif)
Tonia
(106):
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_1.jpg)
_2.jpg)
Indien
een verzorgingsessie in KTA2
ook jou interesse kan
wegdragen, kan je
telefonisch een afspraak
maken met mevr. Carine
Mertens (lerares
Bio-Esthetiek) via het
nummer 0476 - 83 17 96.
-een%20voetverzorging.jpg)