TONIA VANDAAG   2012

             
2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
ga hier of via het menu naar TONIA VANDAAG in ander jaar

 

Op deze pagina, die frequent geüpdate wordt, kan je allerlei weetjes, LEUKE ANEKDOTES of meer
ERNSTIGE belevenissen uit het dagelijkse leven van Tonia en haar directe leefomgeving vernemen.
     
(scroll van onder naar boven op deze pagina voor een chronologische volgorde - klik op een afbeelding voor groter of filmclipje)

 

 

25/12/2012

KERSTMIS 2012

 

 

Hartelijk kersttelefoontje vanuit Marseille
 met ex-collega zuster Dymphna

"Je bent voor mij altijd
 zuster Deodata gebleven
en dat blijft zo..."

 

 

Een uitgebreid telefoongesprek op Kerstdag 2012 met zuster Dymphna (97) die nog steeds in Marseille verblijft, maakt Tonia blij. Tijdens haar vroeger kloosterleven in de Franse orde Soeurs de Notre Dame du Cénacle was zuster Dymphna (eveneens van Nederlandse origine) een goede vriendin van Tonia. En zelfs jaren na Tonia's terugkeer naar het lekenleven, verloren beide dames elkaar niet uit het oog.
Speciaal voor Tonia's eeuwfeest nam zuster Dymphna in 2007 het vliegtuig vanuit Marseille en verscheidene malen konden Tonia en wijzelf ons verheugen op haar bezoek in Zonhoven.
Ook wijzelf voeren geruime tijd een boeiend gesprek met zuster Dymphna en vernemen ondermeer dat zij op 2 februari e.k. haar 80-jarig kloosterjubileum zal vieren in Marseille.
En wat later zal zij op 25 april 2013 maar liefst 98 kaarsjes mogen uitblazen.
Toch zou zuster Dymphna het einde van haar leven liefst terug doorbrengen in haar vaderland...


Ter herinnering aan hun kameraadschap en met toestemming van beide dames
bundelden we enkele fragmentjes uit hun hartelijk telefoonbabbeltje...

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

12/12/2012

FEESTEN JULLIE MEE?

 

 

Gezamenlijke trimestriële viering van
jarigen in rusthuis Immadi

 

 


Vrijwilligster Jeanne Helven trakteert Tonia met regelmaat
op een wandelingetje in de tuin of wat extra gezelschap...

gezamenlijke viering
Op 12 december voorzag rusthuis Immadi een gezamenlijke viering voor de jarigen van de maanden oktober, november en december, waartoe ook Tonia behoorde, die precies een maand geleden op 13/11/2012 105 werd.
Ook wij waren aanwezig en namen omstreeks 14:10 uur plaats in de polyvalente zaal, tussen de jarigen en medebewoners. Gewoontegetrouw kregen de aanwezige jarigen bij hun aankomst meteen een kleurige hawaïslinger aangemeten, zij het dat de eveneens jarige zuster-overste Roseline Van Gool dit eerbetoon liever aan haar voorbij zag gaan.
Na een uniforme opsomming van de jarigen en deze die nog zouden verjaren in december, volgde telkens een kort applaus. Dat Tonia ondertussen niet enkel de oudste bewoonster van het rusthuis is, maar ook elke Limburger qua leeftijd achter zich heeft gelaten, werd niet vermeld. Evenmin werden Tonia's ervaringen op haar 105de verjaardag in het Natuurhulpcentrum aangegrepen om enige interactie tot stand te brengen.
Vervolgens versterken animatrice Ilka en dagelijks verantwoordelijke Chantale Theunkens elektronisch hun stemgeluiden, om een aantal raadselspelletjes te presenteren, waarna we à volonté mochten proeven van verfijnde en met veel zorg bereide warme en koude hapjes, inclusief een glaasje cava of fruitsap. (Het verslag van het verjaardagsfeestje in het Immadi-krantje kan je hier lezen). Alvorens we als laatsten de feestlocatie omstreeks 15:30 uur verlaten, onderhouden we nog een gesprek met mevr. Theunkens aangaande de nieuwbouw die weldra in gebruik zal worden genomen en de mogelijk daaraan verbonden implicaties voor Tonia.

 

 

 

"ze hebben me niets gezegd..."

Opvallend afwezig op de gezamenlijke verjaardagsviering van 12/12 waren de jarige zr. Miet en zr. M. Armande (Mondje). "Wegens ziekte", zo luidde het...

We zijn dan ook erg verbaasd wanneer we, samen met Tonia,  zr. M. Armande direct na de viering omstreeks 15:30 uur op haar kamer een bezoekje brengen. "Ik ben niet ziek, maar ze hebben me niets gezegd", reageert deze mondige en lieve zuster openhartig op onze vraag naar de reden van haar spijtige afwezigheid. Haar "dankuwel voor jullie bezoek en kom vlug terug", blijft nog geruime tijd nazinderen...

terugkeer na verjaardag op 14/11 werd anticlimax
Zowel kranten (HBVL, GNK, HLN) als tv (VTM, TVL) schonken ruimschoots aandacht aan de 105de verjaardag van Tonia als oudste Limburger, inclusief haar 'prestaties' in het Natuurhulpcentrum. Begrijpelijk dat de hoogbejaarde Tonia daar apetrots op is en telkenmale glundert wanneer zij erover aangesproken wordt.
Toch wordt er geen woord over gerept in rusthuis Immadi, wanneer Tonia op 14/11 na haar verjaardagslogement in Zonhoven terugkeert. Waar de hoofdverpleegster aangaf 'er wel wat van gehoord, maar niets gezien te hebben', spande dagdagelijks verantwoordelijke Chantale Theunkens in het bijzijn van de trotse Tonia de kroon met de tactloze woorden: "Ik heb geen tijd gehad om ernaar te kijken". Zuster-overste Roseline Van Gool beperkte zich tot het uitspreken van een formele verjaardagswens. Enkel medebewoner en naaste buurman E.H. Theo vertelde Tonia enthousiast dat hij haar in de krant zag staan, maar tot zijn spijt het artikel wat later niet in zijn bezit kon krijgen, 'omdat de krant reeds zou zijn weggegooid...'. En wanneer Tonia met Hildegard tussen 16:30 en 17:30 uur haar medebewoners bezoekt om hen een presentje te overhandigen, blijkt nogmaals dat er ondanks de media-aandacht die een medebewoner te beurt mocht vallen, dit binnen Immadi geen onderwerp van communicatie was geweest...

en 'Feesten jullie mee?' liep uit op sisser...
Het kan rusthuis Immadi niet onbekend zijn dat we, als vertegenwoordiger en nauwste intimi van Tonia, geen gelegenheid laten voorbijgaan om Tonia het genoegen te verschaffen om haar in het zonnetje zetten en we, zeker voorafgaand aan persoonsgerelateerde events zoals verjaardagen, wekenlang in de weer zijn om deze tot een speciaal gebeuren te maken. Vanzelfsprekend dienen we daarbij ook gemaakte afspraken met organisaties en mediakanalen na te komen en om praktische redenen logeert Tonia dan eveneens verscheidene dagen in ons gezin. (zie: Tonia 104, 103, 102, 101...)
Maar totaal onverwacht, zonder enig voorafgaand overleg en elf dagen vooraleer Tonia op 13/11 jarig zou zijn, ontvingen we op 2/11/2012 van W.Z.C Immadi een gedrukte uitnodiging 'Feesten jullie mee', die ook aan alle medebewoners werd overhandigd en waarbij het tijdstip van receptie vastgelegd werd op..., jawel de dag van Tonia's 105de verjaardag!
We ervoeren het als onbegrijpelijk dat de verantwoordelijken van het rusthuis aangaande het tijdstip van deze rusthuisattentie geen enkel overleg wensten te plegen. Nog dezelfde dag berichtten we dagdagelijks verantwoordelijke Chantale Theunkens over de onmogelijkheid om Tonia op voorgehouden tijdstip in Immadi aanwezig te laten zijn en benadrukken gelijktijdig dat wij steeds ontvankelijk willen zijn voor een tijdig overleg, zodat een onnodig in de war sturen van planningen kan voorkomen worden. Tevens maakten we aan Immadi ook een gedetailleerde agenda over met data en uren wanneer we ons van onze (beroeps)verplichtingen kunnen onttrekken.
Haast bizar ervaren we het negeren van onze overgemaakte agenda en het opnieuw ontbreken van enig voorafgaand overleg, als Immadi ons op 9/11/2012 in kennis stelt van reeds herdrukte uitnodigingen, om op vrijdag 16/11/2012 om 11:00 uur aanwezig te zijn in de inkomhal van het rusthuis voor een feestelijke receptie waarbij tevens Mieke Ramaekers (CD&V) als provinciaal afgevaardigde (Tonia is oudste Limburger), zou aanwezig zijn. Dit ondanks onze overgemaakte agenda reeds aangaf dat wij niet beschikbaar konden zijn op 16/11.
Tot slot stuurde Chantale Theunkens ons op 6/12/2012 het volgende bericht: "...Tonia heeft ons laten weten dat zij al heel veel gevierd is en geen groot feest meer wenste. Daarom hebben we besloten om voor haar geen afzonderlijk grote receptie te vieren maar dit samen met alle jarigen van het laatste kwartaal te vieren en dit wat op te vrolijken met een receptie..."

 
terug naar boven - directe link naar dit artikel

 

14/11 + 2/12
2012

PRESENTJES VOOR MEDEBEWONERS

 


Verjaardagspresentjes voor medebewoners Immadi en ex-medebewoners Vinkenhof
"Naast je kussen leggen in plaats van een slaappilletje"
 

 

De aangename geur van lavendelbloemetjes heeft een kalmerend, rustgevend effect en bevordert een goede slaap. "Naast je kussen leggen in plaats van een slaappilletje", overtuigt Tonia met plezier haar (ex)medebewoners bij de overhandiging van een geurzakje van dit dankbare kruid, als presentje ter gelegenheid van haar 105de verjaardag.
Ook voor gezondheidstherapeute en vriendin Davine Nijs, die Tonia met Hildegard begeleidde naar Vinkenhof, zijn de geheimen van aromatherapie niet onbekend...

 


 

 


Tonia's toeverlaat zr. Lucienne
 
zr. Mia, overbuur en helpende hand
 
zr. M. Armande, de liefste...
 
nieuwkomer zr. Gaby
             

zr. Catherine
 
Tonia's buurman E.H. Theo
 
hartelijke felicitaties van zuster Ancilla zorgde voor deze mooie foto...
       

buurvrouw Rosa
 
zr. Leonarda
 
             

Lisa
 
zr. Ann
 
zr. Miet, goede kennis Herman's vader
 

 

 


2 december 2012 - rusthuis Vinkenhof


 


vriend en ex-buurman Anton Verbic
 
Robert
 
Camilla: "kom gauw terug"
 
Piedro Tomassi
             

Tonia bllijft 'het zusterke' voor Maria Stevens
 


nieuw pact afgesloten
Ten tijde van Tonia's eeuwfeest sloot medebewoner Jos Heyns een overeenkomst af met Tonia, dat ze respectievelijk voor 80 en 105 jaar zouden gaan. Maar gezien deze betrachting reeds voor beiden achterhaald is, sloten ze een nieuw pact. Voorwaardelijk dat Tonia voor 110 wil gaan, zou Jos zich 85 tot doel stellen...

       

ex-verpleegster Marie-Jeanne
 
ex-verpleegster Carine
 
             

cafetaria vrijwilligster Lucienne
 
gezellig bijbabbelen in cafetaria
 
Anton en Davine
 
Tonia en Maria houden handjes goed vast

 

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

13/11/2012

OUDSTE LIMBURGER ANTONIA NOUWENS WORDT 105

 

 


VTM-nieuws - 12/11/2012

Pechvogels worden geluksvogels op
Tonia's 105de verjaardag
tijdens dagje Natuurhulpcentrum in Opglabbeek

Meer over Tonia's 105de verjaardag
vind je op
deze pagina

 

 

 

14/10/2012

ZORGAFHANKELIJKE OUDEREN OPNIEUW GEWEERD BIJ GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN 2012

 

 

Tonia (104) als oudste Limburger
wèl naar stembureau


ondanks ongevraagd verzoek doktersbriefje door rusthuis Immadi
 

 

Antonia Nouwens (104) komt als oudste Limburger uit het stemhokje te Hasselt.
Ze was er fier op, dat haar stem nog kon meetellen

Nochtans verzocht rusthuis Immadi zonder overleg ook voor Tonia om een doktersbriefje.

Stemmen van de zusters gingen evenwel niet verloren, want volmachten werden verzameld, zo mocht blijken...

 

TVL-nieuws - 16/10/2012

Een blauwe stembrief
voor Tonia, gezien haar Nederlandse origine.

   
 


zie: Vlaamse Ouderenraad - nieuwsbrief 233 - 19/10/2012

 

Ondanks de roep om ouderen en rusthuisbewoners aan te moedigen hun stem te gebruiken bij de verkiezingen, blijft een bedroevend aantal zorgbehoevenden dit recht onthouden. Te vanzelfsprekend worden medische attesten uitgeschreven zonder medeweten van familie of betrokkenen, waar zij zelf nog in staat zijn om beslissingen te nemen.

Mogen ouderen niet stemmen?
Houding rusthuizen is vaak vorm van misplaatst paternalisme
Radio 1 - Peeters & Pichal - 9/06/2009

Een luisteraar liet 'Peeters & Pichal' weten dat een vriendin van haar niet was gaan stemmen. Niet dat ze dat zelf zo beslist had. Ze had gewoon haar oproepingsbrief niet ontvangen:

"Een goede en pientere hoogbejaarde vriendin verblijft in een rustoord. Zij liet onthutst weten dat géén enkel oudje in het rustoord een oproepingsbrief voor de verkiezingen van 07.06.09 had ontvangen!

'Wij zijn echt niet meer van tel', zei ze droevig en voegde er meteen aan toe dat er voor 1 juli wel een belastingbrief zal moeten ingevuld worden want dan weten ze die oudjes plots weer wel wonen!"

Blijkbaar geeft de directie van dat rustoord de oproepingsbrieven niet aan de bewoners, om allerlei rompslomp te vermijden.

 
Beluister de uitzending van Radio 1 - Peeters & Pichal - 9/06/2009

CAMPAGNE 2012:
 
Laat je stem horen

Mensen die oud en zorgbehoevend zijn, maken nog deel uit van de samenleving en hebben het recht hun stem uit te brengen!

De Vlaamse Ouderenraad moedigt alle ouderen, ook zorgbehoevende ouderen, aan om zelf hun stem uit te brengen en niet door middel van een volmacht. De Vlaamse Ouderenraad is bovendien benieuwd in hoeveel gemeenten er stemlokalen worden ingericht in woonzorgcentra.
(klik hier voor meer info over de campagne)

 
terug naar boven

 

18/10/2012

PANORAMA: DE GRIJZE ZONE

 

 

 

VRT - PANORAMA: DE GRIJZE ZONE
Vlaamse rusthuizen doorgelicht

"Doe maar in uw broek, er kan nog wat bij..."


VRT - Panorama - 18/10/2012 - DE REDACTIE.BE

Reportage van Phara de Aguirre en Hilde De Windt over de schrijnende toestanden in sommige Belgische rusthuizen, die kampen met plaats- en personeelstekort.

"Er is weinig plaats hoor, je moet vechten voor een plaatsje tegenwoordig." Rietje nam wat ze krijgen kon toen ze haar hoogbejaarde man niet meer thuis kon verzorgen. Het rusthuis waar hij werd opgenomen, zag er op het eerste gezicht goed uit, maar na enkele dagen had ze door dat schijn bedriegt. "Doe maar in je pamper," hoorde ze een verpleegkundige tegen haar man zeggen, "wij hebben geen tijd om u te laten plassen." Wilfried hield een dagboek bij in de jaren die zijn ouders in het rusthuis doorbrachten. "Ofwel had mijn vader zijn hoorapparaat aan, maar de batterijen waren plat, ofwel had hij het niet aan. Zijn tanden waren zoekgeraakt. Het eten werd gewoon op tafel gezet. Als er niemand was om je te helpen, dan werd het - onaangeraakt - weer weggenomen." "Je kan niet meer de zorg verlenen die je zou willen. Het is de hele tijd tegen de klok werken," zegt een verpleegkundige die het aandurft om te praten. Werkdruk, personeelstekort, het zijn veelgehoorde klachten in een sector waar veel gezwegen wordt, door bewoners, door familieleden, door personeel, uit angst voor represailles. In Vlaanderen verblijven op dit moment zo'n 70.000 bejaarden in rusthuizen. De volgende vijf jaar moeten er 20.000 plaatsen bijkomen, want we worden alsmaar ouder. Een sector met toekomst dus, dat weten ook investeerders. Commerciële groepen hebben de markt ontdekt, nemen bejaardenhuizen over of bouwen er nieuwe. Krijgen we een 'vermarkting' van de ouderenzorg en zal dat gevolgen hebben voor personeel en bewoners?

Lees meer over ouderenmishandeling in rusthuizen

 


KRITIEK AFGESTRAFT MET TOEGANGSVERBOD TOT RUSTHUIS
en jarenlange juridische procedures en intimidaties...

Via onze jarenlange mantelzorgfunctie en duizenden bezoekuren aan Tonia in het rusthuis raakten we actief betrokken met ouderenzorg en de belangen van residenten in een rusthuis. Daarbij leidde onze bezorgdheid aangaande hun welbehagen tot een nauwgezet opvolgen van allerlei indicatoren die daarin een rol spelen.
Maar wanneer wij, 8 jaar geleden in 2004, geconfronteerd werden met de intentie van OCMW-rusthuis Vinkenhof om
Tonia te muteren naar een gesloten afdeling voor zwaar dementerenden, zorgde dat voor een definitieve vertrouwensbreuk.
Op basis van talloze getuigenissen van rusthuisbewoners en personeelsleden met een jarenlange dienst, stuurden we in 2005 een uitgebreid klachtenbundel (25 blz.) naar
Zorginspectie Vlaanderen. Maar, tegen elke regelgeving in, faxte Zorginspectie het vertrouwelijk klachtenbundel meteen door naar de OCMW-voorziening, nog vooraleer een inspectiebezoek plaatsvond.
Vervolgens startte het OCMW-bestuur tegen Herman en Hildegard als de auteurs van het klachtenbundel en hun website OUDERENHART.BE een juridische procedure op wegens zogenaamde 'laster en eerroof', waarbij letterlijk verwezen werd naar passages uit het klachtenbundel. En zelfs de meest bizarre tot vulgaire insinuaties en beschuldigingen liet OCMW-secretaris Doumen optekenen, nadat wij zijn houding in vraag stelden, via een gepubliceerde
getuigenis van een arts.
Op een laffe wijze, waarbij geen enkele mogelijkheid werd voorzien tot enig weerwoord of verweer tegen de lasterlijke beschuldigingen, werd ons tenslotte op 18/02/2010 een immoreel toegangsverbod opgelegd tot het rusthuis Vinkenhof te Houthalen. Door ons als nauwste intimi en mantelzorgers brutaal te isoleren van de leefomgeving van onze eeuwelinge in dit rusthuis, beoogde het OCMW-bestuur een communicatiestop naar de buitenwereld, aangaande het rusthuis en het OCMW.

 


2/5/2010 -  telefoongesprek

Gezien wij door deze 'ordemaatregel' onze taken als vertegenwoordiger en mantelzorgers niet meer naar behoren konden vervullen, diende we Tonia plots noodgedwongen en maandenlang in ons gezin op te nemen, alvorens een alternatieve huisvesting te kunnen vinden.
Enkele maanden na het uitvaardigen van het toegangsverbod zag het OCMW-bestuur zich evenwel genoodzaakt om het toegangsverbod alvast op te heffen voor Hildegard, maar het leed was al geleden.
Na 11 jaar verblijf in rusthuis Vinkenhof diende Tonia als 102-jarige op het einde van haar leven brutaal uit haar vertrouwde leefwereld te worden gerukt...

Herman en Hildegard

 
terug naar boven

 

6/09/2012

OVERLIJDEN MEDEBEWOONSTER BETEKENT GROOT VERLIES...

 

 

Overlijden zuster Mechtilde is zware klap voor Tonia

Dikke knuffel en zoen
als laatste groet aan zielsverwant en toeverlaat

Met verslagenheid vernemen we van Tonia het overlijden van haar medebewoonster zuster Mechtilde, in rusthuis Immadi. We ervaren dit overlijden als een persoonlijk verlies en begrijpen ten volle dat Tonia hierdoor haar grootste steun en toeverlaat zal moeten missen in haar directe leefomgeving.

De band die hen als eeuwelingen verenigde was slechts een fractie van hetgeen zuster Mechtilde als vriendin en sociaal houvast voor Tonia betekende.

Liefde en rouw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en het persoonlijk afscheid kunnen nemen, vormt een noodzakelijk gegeven in het verwerken van dit groot verlies.

Gedurende meer dan een kwartier houdt Tonia onafgebroken Mechtildes handen vast in het funerarium om tenslotte met een dikke knuffel en zoen definitief afscheid te nemen van haar fysieke aanwezigheid.
"Dit is de laatste maal dat ik haar heb kunnen zien. En ik ben zo blij dat jullie dit mogelijk maakten...", fluistert Tonia aangedaan maar dankbaar ons wat later toe.

"Ik zal wel zien wat er komt of wat er weggaat", probeert Tonia het samen te vatten als Hildegard haar die avond in bed toedekt en haar rozenkrans aanreikt.

 

 

 

Zuster Mechtilde:
"Zorg goed voor de kleine..."

belangrijk voor elkaar
"Ge moet nog blijven leven want ik heb u nodig. En ik hou veel van je", richtte zuster Mechtilde zich nog een paar maanden geleden tot Tonia, die haar openhartigheid meteen beantwoordde met "Ik kan evenmin zonder jou".

'moederfiguur'
Haast als een moederfiguur waakte Mechtilde over het welbehagen en de belangen van Tonia, wiens kamer zich slechts twee deuren verder bevond. "Rond koffietijd  heeft Tonia meestal nog geen honger, maar een uurtje later wel. Dan zeg ik tegen de verpleging dat ze haar om 4 uur een boterhammetje moeten geven. En dan ga ik ook vragen of ze dat gedaan hebben", zo vertelde Mechtilde nog overtuigend.
"Zorg goed voor de kleine...", droeg zuster Mechtilde amper een paar weken geleden op 29/8 ll. nog op aan Hildegard, blijkbaar als haar laatste boodschap en teken van haar oprechte bezorgdheid over Tonia.


Tonia en zuster Mechtilde (foto 9/09/2010)

empathie vanuit vriendschap
Een mooiere benadering van iemands beperkingen dan vanuit een warmhartige vriendschap en bezorgdheid, bestaat wellicht niet. Het was dan ook telkenmale aangrijpend ontroerend om er getuige van te kunnen zijn, hoe Mechtilde met Tonia's geheugen- en oriëntatieverlies wist om te gaan. Tonia's leeftijdsgebonden beperkingen konden immers geen enkel obstakel vormen bij de vreugde die beide dames aan elkaars gezelschap ervoeren.
"Als Tonia mij komt bezoeken en ze haar breiwerk meebrengt, raap ik letterlijk en figuurlijk haar steken op, die ze laat vallen. Praktisch willen mijn handen niet meer zo mee, maar het lukt meestal nog wel", gniffelde Mechtilde op 24/6 ll. tegen Hildegard.  "En wanneer Tonia zich wel eens afvraagt of ze zich nu op mijn kamer, dan wel op haar eigen kamer bevindt, stel ik haar meteen gerust...".
Integendeel wist Mechtilde het accent te leggen op allerhande vaardigheden die Tonia nog wèl beheerst, ondanks haar 104-jarige leeftijd. "Tonia hoort nog zo goed; ze loopt nog zoveel beter dan ikzelf, ze is nog zo goed ter taal en soms ook zo gevat. En in de kapel kan ze nog zo schoon voorbidden.", luidde Mechtilde meermaals de loftrompet. Complimentjes die Tonia's zelfvertrouwen opkrikte en zorgden voor stimulerende levensprikkels.

steun & toeverlaat
Niet enkel wanneer er tijdens het weekend geen activiteiten of animatie plaatsvonden in Immadi, zorgde het gezelschap van Mechtilde toch voor een zondagsgevoel wanneer Tonia elke zondag samen met haar de mis ging volgen op de radio in diens kamer.
Maar ook zovele malen dat stresserende gevoelens van eenzaamheid, verveling en onzekerheid de kop opstaken, kon een bezoekje aan zuster Mechtilde uitkomst bieden. De blijheid en hartelijkheid waarmee Mechtilde Tonia verwelkomde, had met zekerheid een groter helend impact dan psychofarmaca zouden kunnen bewerkstelligen.

gedeelde betrokkenheid met natuur
Ook vanuit hun achtergrond deelden beide eeuwelingen hun liefde voor - en verbondenheid met - de natuur.  En het aan- en wegvliegen van vogeltjes bij het voederhuisje vlak voor het raam van Mechtildes kamer, verschafte haar onnoemelijk veel plezier, dat ook Tonia mocht delen. Ook de plantjes en bloemetjes op haar kamer werden met veel zorg omringd.
Actuele gespreksonderwerpen als de bevroren bloesems op de fruitboompjes in de tuin en de bomen die hebben moeten wijken voor de nieuwbouw, kwamen regelmatig aan bod.
Maar naast de waarneembare overeenkomsten, waren er zeker ook karakteriële verschillen die elkaar best konden aanvullen. Naast hun koppige eigenzinnigheid die misschien wel aan de basis ligt van hun hoge leeftijd, durfde Mechtilde vastberaden naar buiten te komen met haar haar visie of opinie. Een positief gegeven dat Tonia minder onder de knie kreeg. Eerder zal ze rechtstreekse confrontaties uit de weg gaan en zich in zichzelf keren. Tenzij natuurlijk...,  grenzen van incasseren worden overschreden.

"meer hadden we niet nodig..."
Genieten van het samenzijn; van elkaars gezelschap met een oprechte genegenheid, warmhartigheid en betrokkenheid; inclusief een respect voor elkaars aardigheden en eigenaardigheden...
"Meer hadden wij op onze leeftijd niet meer nodig...", omschrijft Tonia samenvattend wat Mechtilde als medebewoonster voor haar betekende.

"We waren heel gehecht en goed voor mekaar en dat vergeet je niet. Zij is nog ergens en vergeet mij niet, en ik haar niet. Ze wacht op mij in den hemel, maar dat kan misschien nog effekes duren...", is Tonia overtuigd.

Dank je wel voor wie je was, zuster Mechtilde. Wij missen je nu reeds...

>>>  zie ook: Zuster Mechtilde wordt 101  <<<

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

27/07/2012

RUSTHUISDIRECTEUR MET WEINIG STIJL

 

 

 104-jarige oud-bewoonster geen goeiedag
meer waard voor rusthuisdirecteur?

Rusthuisdirecteur Rob Geurts van Vinkenhof maakt zich
snel uit de voeten en gunt oudste Limburger zelfs geen groet...

kort samengevat
Op 27/7/2012 begeleidt Hildegard Tonia nogmaals om haar vrienden en ex-medebewoners in rusthuis Vinkenhof een bezoek te brengen. Tonia verbleef er gedurende 11 jaar, maar OCMW-secretaris Marc Doumen en OCMW-voorzitter Eefje Van Wortswinkel hielden in 2010 samen de pen vast, om zich op een listige wijze en via een toegangsverbod tot het rusthuis, te ontdoen van de toen 102-jarige Antonia Nouwens, samen met Herman en Hildegard als haar vertegenwoordiger, vertrouwenspersonen en mantelzorgers. Teneinde een kunstmatige angstpsychose te creëren t.o.v. de mantelzorgers die met alle bewoners reeds jarenlang een heel goede relatie onderhielden, werden bovendien met veel machtsvertoon nog wekenlang veiligheidsagenten gepositioneerd bij het rusthuis.
Een gewetenloze ingreep die de hoogbejaarde Tonia plots virtueel dakloos maakte en haar brutaal uit haar leefomgeving ontrukte. Amper een jaar later diende het toegangsverbod alvast te worden opgeheven voor Hildegard, maar een enorm leed was reeds geschied.
Als auteurs van
OUDERENHART.BE en met name hun kritische opmerkingen en gedetailleerde verslaggeving aangaande hun ervaringen met het rusthuis Vinkenhof en diens OCMW-bestuur, dienden zij met hoogdringendheid als informatiebron geliquideerd. Reeds op 20/06/2009 beantwoordde OCMW-secretaris Doumen de publicatie van een voor hem belastende getuigenis van een arts; met een dubbele dagvaarding inclusief een strafklacht wegens zogenaamde 'laster en eerroof', jegens de mantelzorgers en de auteurs van de website OUDERENHART.BE. Talloze gerechtelijke procedures zijn nog steeds hangende...

rusthuisdirecteur Rob Geurts: "Ik moei me er niet mee..."
Met de woorden: "Ik moei me niet met de vete tussen jullie en de OCMW-secretaris. Ik zal een opendeurpolitiek voeren en 'what you see is what you get'", wist kersvers rusthuisdirecteur Rob Geurts in een persoonlijk gesprek op 28/08/2009 ons nog het voordeel van de twijfel te ontlokken.

ten dienste van personeelshoofd als broodheer
Maar helaas werd al snel duidelijk dat Geurts ervoor koos, om zijn broodheer en personeelshoofd OCMW-secretaris Doumen, bij te staan in zijn rancuneuze ambities. Zo wordt nogmaals duidelijk wanneer een kopie van schrijven aan de OCMW-voorzitter in ons bezit komt. Behulpzaam richtte Geurts daarin op 16/02/2010 een officiële smeekbede aan OCMW-voorzitter Eefje Van Wortswinkel met de meest onzinnige en weerzinwekkende beschuldigingen aan het adres Herman en Hildegard, zogenaamd gebaseerd op een verslag van de externe dienst MENSURA . Dat MENSURA-verslag werd opgemaakt door Heidi Henkens en in opdracht van, jawel... , zijn personeelshoofd OCMW-secretaris Doumen.(zie 'De valstrik van de klachtencarrousel'). Op 18/02/2010, amper twee dagen na Geurts' schrijven en drie dagen na het MENSURA-rapport, kwam het toegangsverbod voor Herman en Hildegard op een bijzonder laffe wijze tot stand, zonder dat hen ook maar de minste mogelijkheid werd geboden om zich te verweren.

hypocriet
"Een spijtige zaak...",
richtte Geurts zich op 3/06/2010 hypocriet tot Harrie en Daisy, die als derden dienden opgetrommeld om Tonia's kamer 137 van rusthuis Vinkenhof te ontruimen, wegens de noodgedwongen verhuis van de 102-jarige en oudste inwoner van de gemeente Houthalen-Helchteren. Maar vanuit een bijzonder dubieuze intentie richtte Rob Geurts, samen met burgemeester Alain Yzermans, zich zelfs tot minister Geert Bourgeois (binnenlands bestuur). Dit in een mislukte poging om de op 19/08/2010 door de OCMW-raad gestemde opheffing van het toegangsverbod voor Hildegard, ongedaan te maken. Minister Bourgeois floot beide heren echter terug, waardoor de eeuwelinge tenminste nog haar vrienden kan gaan opzoeken.

oudste Limburger geen begroeting waard
Toeval of helemaal niet, maar nooit viel rusthuisdirecteur Geurts ergens te bespeuren tijdens de eerdere bezoeken van de eeuwelinge in haar voormalig rusthuis. Maar op 27/07/2012 betrapte Hildegard hem met een onverwijlde rechtsomkeer, wanneer hij de oud-bewoonster en haar mantelzorgster in het vizier krijgt, terwijl hij de ingang van het cafetaria nadert...
Gène, onzekerheid of scrupules
voor zijn aandeel in het onrecht dat de hoogbejaarde en haar mantelzorgers is aangedaan? Of gewoon een gebrek aan stijl, respect en oprechte betrokkenheid in zijn omgang met ouderen, die je toch minstens vanuit een functie als rusthuisdirecteur zou mogen verwachten?
 

maar warmhartigheid oud-medebewoners compenseert voluit negerende houding Geurts
 

meer stijl van hoofdverpleger Leon
Met een begroetende zoen en warme knuffel getuigt hoofdverpleger Leon Vandebergh alvast van meer stijl dan zijn directeur Geurts, wanneer Tonia de polyvalente ruimte betreedt waar haar jarenlange oud-medebewoners zich ophouden. Bijzonder jammer ervaren wij het feit, dat Leon zijn voorganger Henry Lijnen pas verving, nadat Tonia niet meer in Vinkenhof verbleef.

ex-medebewoners unaniem blij met bezoek van Tonia
En alle ex-medebewoners compenseren voluit de negerende houding van rusthuisdirecteur Geurts. Met zichbaar genoegen laat Tonia zich de resem complimentjes en oprechte warme knuffels welgevallen, die Maria, Camilla, Jos, Anton, Dina, Mieke, Christiane, Elza, Tina, Nelly, Jef, Rosa, Odile, Stanske, Theseria, Fons en Jaak haar welgemeend toebedelen...
 


Rosa Gijbels als vroegere naaste buurvrouw van Tonia

 


Een handkus van Maria Stevens

 


Camilla Gentier, oma van Sabine Janssen
 
 
Anton Verbic wil ook snel een afspraak met Herman
 

Vriendin en gewezen naaste buurvrouw Maria Stevens is dolblij  met bezoek van Tonia


Jos Heyns was steeds een uitgesproken fan van Tonia


Mieke, Dina, Tonia en Christiane...

wanneer zien we Herman terug?
Heel wat medebewoners polsen bij Tonia en Hildegard wanneer ze Herman nog eens kunnen ontmoeten en uiten hun sympathiebetuigingen. Maria Stevens pakt alvast 3 dikke poenen in om door te geven aan Herman en Anton dringt aan om snel, en gezien het bizar toegangsverbod voor Herman nog steeds officieel van kracht is, buiten de muren van Vinkenhof een afspraak te maken... (HeBi/HiCo)

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

2-6/07/2012

5-DAAGS LOGEMENT IN ZONHOVEN

 

 

Check-up en bezigheden tijdens logement in Zonhoven

check-up
Een eerste bekommernis wanneer we Tonia na haar nieuw valincident ophalen in rusthuis Immadi voor een 5-daags logement in Zonhoven, gaat uit naar een check-up  door huisarts dr. Bart Verschelde. Gelukkig meent die geen ernstige gevolgen van Tonia's valincident te kunnen waarnemen en stelt tevens een betere bloeddruk vast. Gezamenlijk met Tonia bespreken we met dr. Bart ook de pijn in haar linkerarm waarvan ze reeds geruime tijd behoorlijk last heeft. Een afspraak met de orthopedist lijkt aangewezen.

polsbrace voor armpijn
Binnen een mum van tijd diagnosticeert orthopedist dr. Wilfried Schollen op 4 juli een peesontsteking ter hoogste van Tonia's linker pols, als boosdoener van de pijn in haar arm. Het enkele weken dragen van een duim/polsbrace ter ontlasting van de ontstoken pees zou daarbij in een positief effect kunnen resulteren. We verheugen ons met deze vrij eenvoudige ingreep met weinig beperkingen en reeds de volgende dag kunnen we
Tonia een op maat voorziene brace over haar hand trekken. "Het zit perfect en het is niet storend. Ik kan er nog alles mee doen", reageert Tonia enthousiast over haar nieuwe polsdecoratie.

zinvolle bezigheden geven Tonia goed gevoel
Een zinnige of nuttige bezigheid maakte van Tonia steeds een gelukkig mens, en dat is nog altijd zo. We betrekken haar dan ook zoveel mogelijk bij activiteiten, die zich ook in ons gezin overvloedig aandienen. En dat tuinwerk daar momenteel een belangrijke tijdsduur van in beslag neemt, zint Tonia best.

Vanuit haar tuinstoel biedt Tonia de busseltjes snoeisel aan Herman aan, die hij vervolgens in de hakselaar laat verpulveren tot een compostingrediënt. En ondanks haar beperkt gezichtsvermogen weet geen enkele peul te ontsnappen, die eerder ontglipte aan onze aandacht bij het rooien van het loof.

Met evenveel gedrevenheid en trots ontmantelt Tonia urenlang de vruchtjes van hun jas, alvorens ze verwerkt worden tot een lekkere erwtensoep of hun definitieve bestemming vinden in de diepvries. "Ik ben toch zo blij als ik zoiets kan doen", geniet Tonia tot ons aller plezier...


"Als ik maar iets kan doen, dan ben ik blij..."

 
terug naar boven

 

1/07/2012

GEBREKKIGE COMMUNICATIE EN TRANSPARANTIE RUSTHUIS IMMADI BLIJFT BESTAAN

 

 

Nieuw valincident en bloeddruk van 20/6
geen reden voor rusthuis Immadi
om arts of mantelzorgers te verwittigen
 

'vies gedroomd'
"Wat heb ik toch vies gedroomd dat Herman gevallen was en bijna dood was", moet Tonia meteen van het hart wanneer Hildegard haar op 1/07/2012 omstreeks 10:00 uur bezoekt in haar rusthuiskamer.
Even later blijkt het schijnbare 'fait divers' duidelijk geassocieerd te zijn met een reëel voorval, althans komt dit tot uiting wanneer Tonia en Hildegard zich even later begeven naar de kamer van Tonia's vriendin en medebewoonster, zuster Mechtilde.

opnieuw gevallen
Maar zuster Mechtilde is echter ongewoon verrast wanneer Tonia haar kamer binnenkomt. "Tonia mag niet bij mij op bezoek komen omdat ze gisteren in de eetzaal gevallen is en zij een bloeddruk van 20 had", kan zij Hildegard nauwkeurig toelichten, gezien zij zelf aanwezig was bij het valincident.
Hildegard merkt dat Mechtilde zich ongemakkelijk voelt met het bezoek en vraagt Tonia verontrust om meer uitleg. "Ja ik ben gisteren bij het opstaan na de koffietafel (+/- 15:30 uur) plat op de grond gevallen", licht Tonia toe, waarbij ze verwijst naar een kneuzing op haar voorhoofd, die onder haar pruik verborgen zit.
 



 

dienstdoende verpleging
weet nergens van
Verontrust informeert Hildegard meteen bij de dienstdoende verpleging over hetgeen er gisteren is voorgevallen, maar tot verbijstering schijnt niemand wat te weten van de valpartij, ten minste zo wordt dat voorgehouden.
Toch merkwaardig, gezien enige opvolging of wat extra toezicht mag verwacht worden wanneer een 104-jarige daags voordien tegen de grond is gesmakt met een zichtbare hoofdkneuzing als gevolg.
Jammerlijk wordt daarbij vooreerst de geloofwaardigheid van de door zuster Mechtilde verstrekte informatie, in twijfel getrokken.
Pas wanneer Hildegard met veel aandringen duidelijk maakt dat ze meer toelichting wenst aangaande het valincident daags voordien op 31/06/2007, motiveert dit uiteindelijk zuster Christa om, weliswaar met duidelijke tegenzin, in Tonia's verpleegdossier een blik te gaan werpen. Daarin werd inderdaad een melding teruggevonden van de valpartij en een bloeddrukmeting van 20/6. En wanneer Hildegard daarop informeert naar de bloeddruk die vandaag, de dag na de val, bij Tonia werd gemeten, bleek deze niet gekend.
Meteen werd overgegaan tot meting, die een bloeddruk van 18/6 liet optekenen...

gebrekkige communicatie en transparantie blijft bestaan
Een hoogbejaarde van 104 die horizontaal tegen de grond gaat; een kneuzing op haar hoofd; een verontrustende broeddruk van 20/6;... Je zou toch mogen verwachten dat de mantelzorgers en vertrouwenspersonen of een arts daar minstens van in kennis zouden worden gesteld. Maar helaas kan deze informatie eerder toevallig van een medebewoonsters worden vernomen.
Ondanks onze veelvuldige mondelinge en schriftelijke verzoeken, om ons te informeren bij elk incident of wijziging in de gezondheidstoestand van onze 104-jarige beschermelinge, blijft de communicatie en transparantie in rusthuis Immadi ondermaats, hetgeen blijft zorgen voor onnodige spanningen en een hypothekeren van een basisvertrouwen.

Om zelf in de nodige evaluaties te kunnen voorzien, besluiten we om Tonia zo spoedig mogelijk op te halen voor een meerdaags logement te Zonhoven (HiCo)

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

17/06/2012

FEEST IN SPALBEEK

 

 

Ex-buurtbewoners Spalbeek stomverbaasd
 maar blij, om Tonia op straat terug te zien

 


Hildegard, Amelie Clemens en Tonia


Tonia, Annie Volders en Ludo Liefsoens


slager Willy Buekers en Paula Schepers

Een bezoekje aan de kermis en rommelmarkt in Spalbeek, waar Tonia en Herman in de jaren '80 en '90 als naaste buren jarenlang naast elkaar woonden, werd een blij weerzien met talloze ex-buurtbewoners. Gewapend met haar rollator legt Tonia het hele rommelmarktparcours af, waarbij talrijke rustpauzes automatisch worden ingeleid door begroetingen van plaatselijke standhouders die Tonia herkennen. Met verwondering en groot enthousiasme worden er wederzijds hartelijke knuffels uitgedeeld.
"Is dat Tonia niet?", wil een ontroerde Amelie Clemens haar twijfels door Hildegard bevestigd zien. "Hoe is het mogelijk dat ik je hier nog terug kan zien. En je ziet er jonger en aantrekkelijker uit dan vroeger", juicht ze Tonia toe bij een omhelzing.
En wanneer we even later het oude kruidenierswinkeltje van Annie Volders en Ludo Liefsoens passeren, wordt Tonia ook daar geestdriftig verwelkomd.  Annie en Ludo zijn ondertussen gestopt met hun zelfstandige activiteit, maar zijn Tonia zeker niet vergeten. "Je bent ooit nog onze beste klant geweest", getuigt Ludo dankbaar. Ook slachter Willy Buekers en zijn vrouw Paula Schepers begroeten Tonia met zichtbaar genoegen...

garantie om
100 jaar te worden

Wanneer aan een standje onze aandacht wordt gewekt door een prachtig lederen springtouw met koperen handvaten, mogen we dat meenemen voor de weggeefprijs van 1 euro. Maar wanneer de standhoudster bovenal nog een mondelinge garantie toevoegt om 100 jaar te worden bij dagelijks gebruik, volgt natuurlijk een hilarische reactie van Tonia. "Ik ben 104 en heb nooit touwtje gesprongen", repliceert Tonia meteen met raadgevingen van een rauw ei en sinaasappel als ontbijt.

ijsje van geitenmelk
Na het 'erebezoek' aan Spalbeek koelen we wat af in De IJsboetiek te Tuilt-Kuringen, waar we genieten van een overheerlijk ambachtelijk gedraaid ijsje, op basis van geitenmelk. Een echte aanrader!

 
terug naar boven

 

23/05/2012

IN NOOD KENT MEN ZIJN VRIENDEN

 

 

Valpartij gelukkig zonder grote gevolgen,
maar Tonia totaal overstuur

Binnen de tien minuten is Hildegard ter plaatse in rusthuis Immadi, na een alarmerend telefoontje omstreeks 19:30 uur van Tonia's huisarts vanuit het rusthuis...

totaal ontredderd na valpartij
Afgezien van allerhande minder of meer gespecificeerde pijnklachten en Tonia's complete ontreddering en onrust, kon dr. Bart evenwel geen zware fysieke letsels vaststellen. Maar Tonia is dermate overstuur, dat na overleg met Herman en Hildegard besloten wordt om haar mee naar Zonhoven te nemen. Een ziekenhuisobservatie zou immers voor nog extra  desoriëntatie zorgen.
In het rusthuis kan blijkbaar niemand een nadere toelichting geven van wat er precies gebeurde. En evenmin kon er in het verpleegdossier een nota aangaande worden teruggevonden, zo stellen verpleegster Ada en Judit in aanwezigheid van dr. Verschelde.
Tonia klaagt van pijn aan haar linkerbeen en kan niet meer zelfstandig stappen. Dr. Bart draagt Tonia in nachttenue tot in de auto.

Niet zonder moeite halen we Tonia thuis uit de auto en wanneer ze wat tot rust is gekomen, proberen we te vernemen wat er misliep.
"Ik ben gevallen, had veel pijn en kon niet recht. Ik was alleen en had grote angst. Pas na verloop van tijd kon ik me met veel moeite ergens aan optrekken. Wanneer een verpleegster mij vond, heeft ze dokter Bart Verschelde verwittigd. Gelukkig voel ik me hier nu veilig bij jullie", zo verslaggeeft Tonia dankbaar terwijl ze aan haar kop groene thee slurpt."

'in nood kent men zijn vrienden'
Soms moeten dingen voorrang krijgen en ondanks het onverwacht in de war sturen van geagendeerde taken en verplichtingen, is het duidelijk dat Tonia een paar dagen tot rust moet kunnen komen in een vertrouwde omgeving met wat permanent toezicht en begeleiding.
Gelukkig droeg Daisy daarbij bereidwillig haar steentje bij als oppashulp. In nood kent men zijn vrienden, toch...?

"heeft de dokter dat op papier gezet?"
Wanneer we vrijdagavond rusthuis Immadi telefonisch informeren dat Tonia zal worden teruggebracht en dat de komende dagen enig extra toezicht bij haar verplaatsingen wel aangewezen is, wil verpleegster Ada obstructief en voorwaardelijk weten: "Heeft de dokter dat op papier gezet?". "Neen", antwoorden wij Ada, "maar wij willen dat verzoek wel op papier zetten...", hetgeen we ook doen via een memo voor de verpleging.

 


Dubbel zoveel valpartijen in rusthuizen dan thuis

 
23/04/2012 - VRT-journaal - Paula Semer bepleit valpreventie bij ouderen

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

18/05/2012

EEUWELINGE OVERLEDEN IN IMMADI

 

 

medebewoonster en collega-eeuwelinge zuster Boniface (100) overleden

Op 22/05/2012 overleed Tonia's medebewoonster zuster Boniface Treunen. Amper een maand geleden vierde zij nog haar eeuwfeest en vormde zij samen met zuster Mechtilde en Tonia het eeuwelingentrio in rusthuis Immadi.

Zuster Boniface werd geboren te Riksingen op 20 april 1912 en  sprak haar religieuze geloften uit op 15 mei 1939 bij de Zusters Kindsheid Jesu te Gent. Zij overleed in het woonzorgcentrum Immadi te Hasselt op 22 mei 2012.
Wij condoleren haar dierbaren met het
overlijden.

 
terug naar boven

 

18/05/2012

OREN ALS NIEUW

 

 

Hechtingsdraadjes verwijderd en oren uitgespoten
 


Tonia's hand weer helemaal in orde na springvingeroperatie

Dat Tonia's hand weer in staat is om, na het verwijderen van de hechtingsdraadjes, het dagelijks leven weer terug op te nemen, mag blijken uit bovenstaande foto. En daarmee is ook de tweede springvingeroperatie een succes geworden.

wat praten jullie ineens zo luid
Maar wat op bovenstaande foto minder is vast te stellen, is dat Tonia's gehoor sinds vandaag indrukwekkend is toegenomen. Zoals we reeds enige tijd vermoedden, stelde dr. Bart Verschelde aan beide oren een erwtjesgrote barricade vast, die elke binnenkomende geluidsgolf ernstig belemmerde. Dokter Bart promoveerde Hildegard meteen tot dienstdoende assistent verpleegster om de afwatering in goede banen te leiden.  "Wat praten jullie ineens zo luid...", merkt Tonia op, waarmee ook deze ingreep succesvol wordt afgerond :-)

 
terug naar boven

 

13/05/2012

OPEN SCHOOL DAG - MS2 Herk-de-Stad

 

 

 


Tonia, Herman en Hildegard's collega's Adinda en Hilde

Wie zou denken dat de 104-jarige Tonia haar bezoek aan de Open School Dag van MS2 in Herk-de-Stad zou beperkt hebben tot de gelijkvloers, is eraan voor de moeite. Weliswaar rustig aan beklom Tonia de trappen om ook op de eerste en tweede etage een kijkje te gaan nemen in klaslokalen, waar Hildegard les geeft.


waarnemende directrice Antonia Nouwens :-)

In het leraarslokaal kan Tonia het niet laten om zich toch tenminste voor éénmaal in haar leven de allures van directrice aan te meten. En ze bereidt alvast haar speech voor om het laattijdige lerarenkorps terecht te wijzen.

 
terug naar boven

 

8/05/2012

MEDISCH TEAM: OP MAAT GESCHREVEN...

 

 

TWEEDE VINGEROPERATIE TONIA PERFECT GESLAAGD

"Op knieën voor 104-jarige mag wel"

 


15:30 - recoveryroom: Hildegard, verpleegster Mia en Tonia
(foto: Caroline Bijnens)

 

"Ik heb goed geslapen" vertelt Tonia die aan de vooravond van haar tweede vingeroperatie werd opgehaald in het rusthuis Immadi. Een licht ontbijtje en dan nuchter blijven tot na de operatie, was een van de voorschriften die we dienden te volgen vooraleer we ons rond 13:30 uur aanboden in het Salvatorziekenhuis in Hasselt...

teamwork indrukwekkend
Opnieuw ronduit indrukwekkend was niet enkel de aangename, gemoedelijke en ontspannen sfeer die binnen de operatiekamer heerste en Tonia als patiënt meteen een veilig en geborgen gevoel gaf. Maar ook de uitermate grote bezorgdheid, alertheid en accuraatheid die konden ervaren worden bij gans het medisch team dat werd aangestuurd door chirurg dr. Paul Cuyvers, waren verbazingwekkend.
"En het is merkbaar dat deze man niet enkel vanuit zijn ambtsgerelateerde vakkennis, maar ook vanuit zijn respect voor zijn medemens en sociabiliteit, op een spontaan verworven autoriteit kan terugvallen", zo omschrijft Hildegard haar goed gevoel aangaande.

op de knieën
Ook verpleegster Sonia, die Tonia nog van haar eerste vingeroperatie kende en werkzaam is op de dagverpleging, is bijzonder attent en geeft vanuit een oprechte bezorgdheid nog een paar extra aanwijzingen. En met de woorden: "Op de knieën voor een 104-jarige mag wel", gaat de ietwat 'grotere' en vriendelijke anesthesist letterlijk en figuurlijk door de knieën, wanneer hij bij Tonia een infuus in haar onderarm aanbrengt.

eerste communie
Na de operatieve ingreep maakt dr. Cuyvers nog even tijd voor een social talk met Tonia. Daarbij demonstreert hij zijn nog steeds parate voordrachtkennis van het katholiek geïnspireerd versje, dat vele jaren geleden op zijn eerste communieprentje werd afgedrukt en nog steeds zorgvuldig in zijn missaal bewaard wordt. "Bewaar dat maar héél goed, dokter...", adviseert Tonia, die zich helemaal thuis voelt in het gespreksonderwerp.

"hopelijk geen derde vinger"
Voor het verlaten van de recoveryroom komt dr. Cuyvers nog even in burgerkleding goeiedag zeggen en meldt hij Hildegard dat zij, bij eender welk complicatie, hem steeds mag opbellen. Tot slot wordt het ziekenhuisbezoek beëindigd met wederzijdse dankwoorden  tussen Sonia en Hildegard.
De eerste paar dagen zal Tonia herstellen in Zonhoven. "Het doet nog wat pijn in mijn hand, maar  alles is goed gegaan", besluit Tonia. "En hopelijk wordt het geen derde vinger...".

zie ook 30/12/2011: "Zie ik u nog terug dokter?"

terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

6/05/2012

BEZOEK UIT HOLLAND

 

 


Een bezoek van Riet van Meer uit Tungelroy (NL), de dochter van Tonia's jongste zus Drieka hing al een tijdje in de lucht en werd vandaag concreet. Op de foto deelt Riet met Tonia inzage van haar dierbare bezittingen, die ze in haar portefeuille al jarenlang meedraagt...
Riet wenst Tonia alvast veel succes met haar vingeroperatie, die overmorgen zal plaatsvinden.

 
terug naar boven

 

28/04/2012

ZIEKENBEZOEK

 

 

Op ziekenbezoek bij
moeder van Herman

Sinds Tonia's verblijf in rusthuis Immadi in Hasselt bezoeken de ouders van Herman haar zowat wekelijks om 'buitenshuis' een koffietje te gaan drinken en wat bij te babbelen. Dit sociaal contact zorgt voor een welgekomen afwisseling voor Tonia.
Maar sinds een paar weken zijn de bezoekjes noodgedwongen opgeschort omwille van een heelkundige ingreep die Herman's moeder  diende te ondergaan. Enkele dagen geleden mocht ze het ziekenhuis verlaten om thuis verder te herstellen. Een aangewezen gelegenheid om de rollen eens om te draaien en ma te verrassen met een ziekenbezoek.

Tonia is vooral bezorgd of ma nog veel pijn heeft en belooft intens voor haar te bidden.
En naar aanleiding van de medische gespreksonderwerpen maakt Tonia er gebruik van, om haar eigen huisarts  dr. Bart Verschelde, volop de hemel in te prijzen.

Als doelstelling wordt geopperd dat het normale leven, inclusief de bezoekjes aan Tonia, zich binnen een paar weken herstelt...

 

 

 

Etentje bij
pizzeria
Da Nuko

Dat de nog steeds energieke Tonia graag actief is, hoeft niet meer gezegd te worden. En ook tijdens haar 4-daags logement in ons gezin, betrekken we haar zoveel als mogelijk bij de dagdagelijkse activiteiten. Tonia helpt bij het afdrogen, duwt de winkelkar bij het boodschappen doen, vindt het leuk om de was te helpen opplooien, gaat mee de kippeneitjes uithalen, wil graag toelichting bij de krantentitels die ze nog kan lezen, inspireert ons in haar eigen bewoordingen volop bij het samenstellen van websiteartikels en ze kan ten volle genieten van de buitenlucht en gezelschap. Kortom, Tonia hoort er nog bijzonder graag bij en elke zinnige bezigheid stimuleert ontegensprekelijk haar levensdrift.

Maar vanavond kan Tonia zich er meteen in vinden als haar verzoek "Mag ik geen aardappelen schillen?" wordt afgewezen. Naast 'Heer, wij danken u voor spijs en drank' zal vanavond ook de chef-kok van pizzeria Da Nuko bedankt worden voor de heerlijke maaltijd.
"Ik lag normaal al lang in bed", gniffelt Tonia dankbaar als ze tussen de hapjes van haar lekkere pizza Zingaro, de mond spoelt met een slokje witte wijn.
Maar ook wij zijn Tonia dankbaar voor haar ongelimiteerd vertrouwen en spontaniteit waarmee ze ons taboeloos  haar diepste zielenroerselen kenbaar maakt...

 
terug naar boven

 

27/04/2012

PROCES OCMW-HOUTHALEN / MANTELZORGERS UITGESTELD

 

 

Tonia maakt op 104 kennis met rechtbank:
"Wat dragen ze sjieke uniformen hier"

Proces over mantelzorgers 104-jarige uitgesteld tot 2013
in afwachting onderzoek strafklacht lastens OCMW-secretaris

uitgesteld
De correctionele rechtbank van Hasselt heeft vrijdag de behandeling van een dossier van mantelzorgers Herman Bielen en Hildegard Cornelissen van de 104-jarige Antonia Nouwens uitgesteld tot 15 februari 2013. Dit in afwachting van het resultaat van het onderzoek n.a.v. een strafklacht die door Bielen en Cornelissen werd ingediend lastens Houthalens' OCMW-secretaris Marc Doumen en onbekenden, wegens misbruik van vertrouwen, schending van het beroepsgeheim en heling.

'laster en eerroof'
Mantelzorgers Herman en Hildegard zijn door het OCMW van Houthalen-Helchteren en diens secretaris Doumen gedagvaard wegens laster en eerroof, omdat ze op de website www.ouderenhart.be kritiek uitten op de werking van dat OCMW, als bestuursorgaan van het rusthuis Vinkenhof. Antonia moest na een verblijf van elf jaar en op 102-jarige leeftijd het OCMW-rusthuis Vinkenhof verlaten, nadat het OCMW een toegangsverbod uitvaardigde tegen haar twee mantelzorgers. Op hun website ouderenhart.be penden die niet alleen hun bekommernissen over ouderenzorg neer, maar onderworpen ook de werking van het rusthuis aan een kritische blik. Het OCMW aanzag die bewering als laster en eerroof. "Wij werden gewoon weggepest", stellen Herman en Hildegard.

Eerder had de OCMW-secretaris en voorzitter al procedures opgestart met onder meer een eis tot het verwijderen van webpublicaties maar het Hof van Beroep in Antwerpen wees die eis af. Nog op 21/03/2012 poogde de OCMW-secretaris Doumen via een nieuwe en bijkomende rechtstreekse dagvaarding de onmiddellijke verwijdering van de artikelen op ouderenhart.be en een schadeclaim van 5.000 euro af te dwingen (zie lager of klik hier)

sjieke uniformen
Als rechtstreekse gedupeerde van het hele dossier vergezelde eeuwelinge Antonia Nouwens Hildegard vrijdag solidair om in eigen persoon aanwezig te zijn op de rechtszitting in Hasselt, hetgeen voor haar resulteerde in een indrukwekkende ervaring. Niet alleen het grote gebouw en de hoge plafonds impressioneerde haar, maar vooral de beroepskledij van advocaten en voorzitter maakten indruk. "Wat een sjieke uniformen dragen die mensen hier", fluistert Tonia Hildegard toe :-).
Maar Tonia voelt zich meteen meer op haar gemak wanneer ze mr. Luk Delbrouck herkent van eerdere afspraken op zijn kantoor en hij een sociabel woordje met haar wisselt. Spontaan direct verwelkomt Tonia ook de advocaat van de tegenpartij. Bij haar aankomst is mr. Lena De Groote duidelijk verrast met de vriendelijke "goeie morgen...", waarmee Tonia haar begroet. In de rechtszaal is er duidelijk enig tumult waar te nemen bij tegenpartij, wanneer mr. Delbrouck alvast aangeeft de bevoegdheid van de rechtbank in dit dossier in vraag te stellen...


klik op afbeelding voor groter  -   bron: Het Laatste Nieuws - 28/04/2012
(zie ook website van Het Belang van Limburg)

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

20/04/2012

MEDEBEWOONSTER ZUSTER BONIFACE 100

 

 


klik op afbeelding voor groter

100 levensjaren voor zuster Boniface
3de eeuwelinge in rusthuis Immadi

flinke prestatie
Na zuster Mechtilde doorboorde vandaag opnieuw een medebewoonster van Tonia de mijlpaal van een eeuw. Zuster Boniface die in rusthuis Immadi enkele deuren verder dan Tonia's kamer is gehuisvest, mocht voor deze gelegenheid terecht heel wat persoonlijke aandacht ontvangen.
"Tonia is toch een flinke", omschrijft de steeds vriendelijke zuster Boniface haar vaak, maar ditmaal is het alvast onze beurt om zuster Boniface van harte te  feliciteren voor deze flinke prestatie...

eeuwelingentrio
En vanaf 20/4/2012 vormt zuster Boniface, samen met zuster Mechtilde en Tonia het eeuwelingentrio in rusthuis Immadi. Met hun drietjes tellen ze samen maar liefst 305 levensjaren.

 
terug naar boven

 

18/04/2012

NU OOK LAST VAN RINGVINGER

 

 

Volgende vingeroperatie in verschiet voor Tonia

Enkele maanden na de geslaagde 'springpinkoperatie' van 30/12/2011, doemde gelijkaardige kwellingen op bij Tonia's ringvinger. In een stoute overweging dat Tonia misschien haar charmante chirurg opnieuw wenste te contacteren :-), overwogen we in overleg met haar huisarts dr. Bart Verschelde, gedurende een korte tijd eventjes verder te evalueren.

Maar de klachten bleven aanhouden zodat we op 18 april opnieuw bij dr. Paul Cuyvers aanbelden. Een en ander resulteerde na onderzoek in een afspraak op 8 mei a.s. voor een volgende chirurgische ingreep aan Tonia's rechter ringvinger.

"te vroeg om te slapen"
Dat het niet altijd meevalt om gegevens van 100-plussers administratief correct te duiden, bleek nog maar eens als dr. Cuyvers eventjes het geboortejaar 2007 in plaats van 1907 op papier vermeldt. "Oeps, ik vergis me", grinnikt dr. Cuyvers, waarop Tonia alert reageert met: "Het is nog te vroeg om te slapen..:-)." "Gij zijt nog goed wakker", lacht dr. Cuyvers.
Dr. Cuyvers vertrouwt Tonia nog toe dat dergelijke obstructies zich bij meerdere vingers kunnen manifesteren en dat hij, over verloop van tijd, gelijkaardige behandelingen bij zijn vader diende uit te voeren aan maar liefst vijf vingers...
Het is alleszins leuk om getuige te kunnen zijn van de gemoedelijke interactie tussen dr. Cuyvers en zijn 104-jarige patiënte...


klik op afbeelding voor meer info over ingreep aan springvinger

 
terug naar boven

 

10/04/2012

BEZOEK VINKENHOF

 

 


Blij weerzien herhaalt zich bij bezoek Vinkenhof

Tijdens Tonia's logement in Zonhoven staat vandaag een bezoek aan haar oud-medebewoners in rusthuis Vinkenhof geagendeerd.

nieuwtjes & blijdschap van bewoners
Naast de innige omhelzingen en kussen lichtten Tonia's oud-medebewoners met plezier de laatste nieuwtjes toe. Even schrikken wanneer Piedro Tomassi informeert dat Maria Stevens in het ziekenhuis bleek te zijn voor een nieuwe gips vanwege haar opgelopen beenbreuk, waarbij de omstandigheden van haar valpartij nog onduidelijk zijn...
Met de woorden "Ik wil enkel nog opkomen voor mezelf", lichtte Jos Heyns zijn beslissing toe om zich te distantiëren van de bewonersraad en Dina Dekker kon een gelukstraantje niet verbergen bij het terugzien van Tonia. Ze nodigde haar oud-medebewoonster meteen uit om op 23 april a.s met taart en wijn te komen proosten op haar verjaardag. Rosa Gijbels biecht eerlijk op dat ze de snoepjes op Tonia's kamer wel mist :-). Jeannette Gielen die pas 90 kaarsjes mocht uitblazen, belde meteen met haar gsm haar zoon op, om het bezoek van Tonia te melden. Stanske vertelt fier te zijn dat ze Tonia's plaats heeft mogen innemen in de eetzaal en dat ze Tonia nog zo gezond kan terugzien. Elza mist Tonia nog steeds en haalt herinneringen op toen ze nog samen dansten. Met een knipoog naar het verleden vraagt Jaak Driesen aan Tonia om hem opnieuw te komen helpen met zijn breiwerk en Nelly Brebels vergezelt Tonia en Hildegard naar het cafetaria en vertelt over haar rookstop. Anton Verbic geeft vooral relaas van zijn zangkunsten die hij met Sinterklaas ten toon spreidde en waarvoor hij een minutenlang applaus mocht incasseren...
Tonia genoot van het terugzien van haar ex-medebewoners en poseert trots voor de cameralens van twee cafetariabezoekers, wanneer deze vragen om een fotootje te mogen maken van de oudste Limburger.

        

        

van oprechte vriendschap over gekunstelde houding tot praatangst van personeel
Gezien ook het OCMW-bestuur van Houthalen-Helchteren en diens secretaris Doumen als personeelshoofd nauwgezet de publicaties volgen op zowel deze website als op deze pagina van ouderenhart.be, onthouden we ons van namen van personeelsleden, die Tonia en Hildegard vandaag ontmoetten. Hun houding varieerde respectievelijk van oprechte genegenheid en openheid, over bijzonder gekunsteld vriendelijk, tot blijkbaar verlamd door angst om nog maar samen met de mantelzorgers van Tonia of de auteurs van ouderenhart.be gezien te worden. Jammer toch...

 
terug naar boven

 

09/04/2012

FLEURIGE TOEKOMST...

 

 


Bloemetje voor fleurige toekomst

Tijdens de paasdagen logeert Tonia bij Herman & Hildegard maar het frisse en regenachtige weer kan Tonia's verlangen om 'en route' te zijn niet onderdrukken. Op paasmaandag brengen we een bezoek aan de paasmarkt in Houthalen-Oost, waar we ons al snel laten verleiden tot de aankoop van een kruidenschaar met 5 roestvrije stalen lemmetten, inclusief een 'gratis' reinigingskammetje :-).
Maar helemaal gratis krijgt Tonia even later een bloemetje cadeau, wanneer we de crew van S&D met als boegbeeld oud-burgemeester Jules D'Oultremont tegen het lijf lopen.
Wanneer de regendruppels onze dorst niet kunnen laven, nestelen we ons veilig in café Centrum waar we uitgebreid kennis maken met Eddy en zijn eega van Oosterse origine.

 
terug naar boven

 

1/04/2012

ZUSTER ARMANDE UNGRICHT 95

 

 

Immadi's liefste zusterke Mondje werd 95

Op 29 maart 2012 werd zuster Marie-Armande Ungricht (roep-naam Mondje) 95. Mondje is een van Tonia's medebewoonsters in rusthuis Immadi en als het van ons afhangt promoveren we haar onvoorwaardelijk als liefste  en meest spontane en vriendelijke zuster in het rusthuis.
Mondje maakte zich in haar leven jarenlang verdienstelijk als lerares muziek en lichamelijke opvoeding in de normaalschool Kindsheid Jesu. "Ik was heel graag met jonge mensen bezig en wat je graag doet, doe je ook goed", licht zij toe.
Zuster Mondje is erg sociaal georiënteerd en haar speelse en rebelse karakter is zeker vreemd aan elke vorm van geestelijke verstarring of conservatisme. "Kom je vlug terug?", polst ze als Tonia en Hildegard haar met een dikke knuffel en zoen verlaten...

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

26/03/2012

TONIA OUDSTE LIMBURGER

 

 


Irma (105)
draagt fakkel van
OUDSTE  LIMBURGER
over aan Tonia (104)
 


Irma Creeten  ° 10/08/1906  † 24/03/2012

 


Antonia Nouwens - ° 13/11/1907


Op 24/03/2012 is in rusthuis Zonnestraal de oudste inwoner van Hasselt, Irma Creeten, op haar 105de overleden. Irma, die afkomstig was van Wijer, verhuisde reeds op haar tiende naar Hasselt. Daar werkte ze onder meer als huishoudster voor de bekende kunstschilder Jos Damien. Uit haar huwelijk met Louis Wanten werden drie kinderen, negen kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen geboren.
Samen met Tonia condoleren wij via deze weg haar naaste familie en vrienden.

Tonia oudste Limburger

Met het overlijden van Irma volgt Tonia haar op als oudste inwoner van Limburg. Aan de arm van gezelschap of met haar rollator kan Tonia zich nog volkomen zelfstandig verplaatsen. Nog steeds is haar grootste bekommernis om zich met een zinvolle activiteit of sociaal contact te kunnen omringen. Verveling en eenzaamheid ervaart Tonia als uitermate deprimerend. En ondanks de beperkingen van haar korte termijngeheugen, behoort een boeiend gesprek zeker nog tot de mogelijkheden. Vooral als daar de nodige interesse van derden aan gekoppeld is...

 

 
terug naar boven  -  directe link naar dit artikel

 

25/03/2012

LENTEGEVOEL

 

 

"Ik zou zooo graag willen helpen..."
Tonia opnieuw present op jaarlijkse eetdag MS2

"Ik zou zoooo graag willen helpen", zucht Tonia als we haar vlak bij ons een plaatsje voorzien in de tuin terwijl we het frisgroen plangroen met veel zorg een plaatsje geven in de moestuin. We lopen over van begrip voor Tonia's smeekbede want het was zowat haar geliefkoosde bezigheid gedurende haar hele leven. Helaas is het risico op valpartijen op het nog oneffen terrein onvoldoende inschatbaar. Maar uiteindelijk niet gelaten voor de energieke Tonia, die vanuit haar tuinzetel er meteen een uitdaging in vindt om via veelvuldige stretchoefeningen van haar benen, haar fysieke conditie op peil te houden...

 

Nonk Marcel blij om Tonia terug te zien

Een onverwacht bezoekje van buurman en nonkel Marcel Jeurissen vormt een goede reden om onze werkzaamheden even te staken en wat verfrissing te vinden in een koel drankje. Marcel heeft Tonia niet meer gezien sinds haar verjaardag en is blij verrast om haar terug te zien...

 

 

 
terug naar boven

 

16/03/2012

EETDAG HERCKERHOF

 

 

"De mensen zijn hier zo vriendelijk..."
Tonia opnieuw present op jaarlijkse eetdag MS2

Ook dit jaar grote verwondering bij de entourage van Hildegard op school, als we met ons drietjes afzakken naar Herd-de-Stad.. Want ook dit jaar hield Tonia met een jaartje meer op zak haar woord, om aanwezig te zullen zijn op de jaarlijkse eetdag van MS2 Herckerhof, waar we ons tegoed doen aan een uitgebreid en lekker pastabuffet.
Aan gegadigden om een woordje met de flinke 104-jarige dame te wisselen was er geen gebrek. En weinig kan Tonia zo gelukkig maken als wat spontane, sociale aandacht. "Wat een fijne dag was het toch en wat waren de mensen daar toch vriendelijk", vat Tonia later de eetavond welgemutst samen...

 
terug naar boven

 

6/03/2012

STRAFKLACHT LASTENS OCMW-SECRETARIS HOUTHALEN

 

 

Vertegenwoordiger en mantelzorger
104-jarige Antonia Nouwens legt strafklacht neer
lastens OCMW-secretaris en onbekenden

Advocaat en strafpleiter Luk Delbrouck heeft namens de wettelijke vertegenwoordiger en mantelzorger Herman Bielen van de ondertussen 104-jarige Antonia Nouwens een strafklacht ingediend lastens Houthalens' OCMW-secretaris Marc Doumen en onbekenden. De aantijgingen omvatten misbruik van vertrouwen, schending van het beroepsgeheim en heling.

Omwille van hun kritische uitlatingen op hun website ouderenhart.be kregen Bielen en zijn partner Hildegard Cornelissen op 19/02/2010 een toegangsverbod opgelegd tot het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen, waardoor eeuwelinge Nouwens na 11 jaar verblijf, noodgedwongen diende te verhuizen.

Een eis van het OCMW-bestuur om de webpublicaties te verwijderen, werd eerder op 7/10/2011 door het Hof van Beroep afgewezen.
"Omwille van het geheim van het onderzoek is een verdere toelichting taboe, maar de nieuwe klacht zal een rechtstreeks belang hebben voor de correctionele behandeling van een klacht wegens zogenaamde laster en eerroof, die door OCMW-secretaris Doumen lastens mijn cliënt Bielen werd ingeleid.", aldus mr. Delbrouck.

 
terug naar boven

 

3/02/2012

ZELFBEWUSTZIJN OPGEKRIKT MET VOETBEHANDELING

 

 

Tonia geniet van ontspannende
voetverzorging in KTA2-Villers

"Mooie voeten om er 104 jaar op gelopen te hebben"

Tonia mag Hildegard vandaag vergezellen naar KTA2-Villers (Koninklijk Technisch Atheneum Hasselt). In klas 4TBI3 en onder supervisie van collega-leerkracht Carine Mertens, worden Tonia's voeten voor een uitgebreide behandeling van de grond gelicht.

Maar liefst twee leerlingen, Laura en Julie, richten gelijktijdig hun professionele vaardigheden op de laagste lichaamsdelen van Tonia. "Je hebt nog mooie voeten om er 104 jaar op gelopen te hebben", vleit Julie.

Een uitgebreide en professionele nagelbehandeling volgt op een introducerend voetbadje. Vervolgens ontvreemden Laura en Julie elk stukje eelt en tot slot wordt de behandeling afgesloten met een voetmassage, inclusief verwarmende crème.

Erkentelijk voor al de aandacht en zorg bedankt Tonia welgemutst de pedicures met de vraag, of een en ander voor herhaling vatbaar kan zijn...

 
terug naar boven

 

29/01/2012

TONIA BEZOEKT JARIGEN IN RUSTHUIS VINKENHOF EN IMMADI

 

 


Bezoekjesdag vandaag voor Tonia want maar liefst 2 vriendinnen waren op 25 januari jarig en dat verdient uiteraard een persoonlijke attentie...

rusthuis Immadi: ZUSTER MECHTILDE 101

  
De twee eeuwelingen die samen zo maar eventjes 205 levensjaren voor hun rekening nemen, kunnen het bijzonder goed met elkaar vinden...

 

rusthuis Vinkenhof: MARIA STEVENS 90

"Ooooh... Het zusterke...!", verwelkomt de jarige Maria Stevens Tonia blij tijdens het binnenkomen in de eetzaal van rusthuis Vinkenhof, waarop beide dames meteen in een kussende omhelzing vallen. 

En terwijl omstaanders op de achtergrond uitnodigend wuiven voor een babbeltje, vertrouwt Maria toe dat ze niet zo blij is met haar 90ste verjaardag. "Het get ni me (het gaat niet meer)", zucht Maria beangstigend hoewel ze aangeeft  "Ich kan noa wel béjter goan as vruger (ik kan nu wel beter gaan dan vroeger)", verwijzend naar haar gewichtsverlies van 20 kg.
En terwijl het gezelschap zich  naar Maria's kamer begeeft om het bloemetje van Tonia aldaar een vaste plaats te geven, komen ook nieuwe residenten kennismaken met Tonia. "Ge kent ons misschien nog niet, maar we volgen nauwgezet de berichten over jou in de krant", maken twee nieuwkomers aan Tonia duidelijk.

 


Bloemetje van Tonia voor jarige Maria Stevens (90)
en wat later samen bijpraten in het rusthuiscafetaria

terug naar boven

 

27/01/2012

CORRECTIONEEL DOSSIER: 'LASTER EN EERROOF'

 

 

Tweeënhalf jaar nadat OCMW-secretaris Marc Doumen zowel in eigen naam als in naam van het OCMW-Houthalen-Helchteren een strafklacht indiende tegen Herman Bielen wegens zogenaamde 'laster & eerroof' op deze webpagina van ouderenhart.be, vraagt de secretaris aan de rechtbank om uitstel. "Dit omwille van ziekte tot 16/01/2012", aldus OCMW-raadsvrouw mr. Lena De Groote aan de rechtbank op 27/01/2012.
De rechtbank aanvaardt het uitstel
maar wijst, na tussenkomst van mr. Luk Delbrouck als raadsman van Herman en Hildegard erop, dat de OCMW-raadsvrouw ditmaal wel tijdig haar besluiten dient over te maken. "Mijn besluiten zijn klaar, maar ik maak ze pas over nadat ik deze van tegenpartij heb ontvangen", stelt mr. Delbrouck vastberaden.
Op verzoek van mr. Delbrouck wordt, gezien de principiële aard van de betwisting, een pleidooitijd voorzien van twee uur, vastgelegd op 27 april aanstaande.

Dossier van OCMW Houthalen tegen
 twee mantelzorgers uitgesteld
bron: Het Belang van Limburg - 27/01/2012

De correctionele rechtbank in Hasselt heeft vrijdag een dossier, waarin het OCMW van Houthalen-Helchteren een strafklacht wegens laster en eerroof heeft ingediend tegen twee mantelzorgers van een intussen 104-jarige vrouw, uitgesteld naar vrijdag 27 april.

Herman Bielen en Hildegard Cornelissen zijn de twee wettelijke vertegenwoordigers van Antonia Nouwens, die na een verblijf van elf jaar het OCMW-rusthuis Vinkenhof in Houthalen moest verlaten.

De twee mantelzorgers openden een website en spuiden via die weg onder meer hun bekommernissen over ouderenzorg en allerlei kritiek op de werking van het OCMW rusthuis in Houthalen-Helchteren. Het OCMW aanziet dat als laster en eerroof en diende een klacht in.

Volgens de mantelzorgers werden ze weggepest. Het reilen en zeilen van het rusthuis werd gepubliceerd op de website, net als de kritische opmerkingen.

Eerder waren er al procedures van de voorzitter van het OCMW opgestart met onder meer een eis tot het verwijderen van webpublicaties, maar het hof van beroep heeft die eis afgewezen. De twee mantelzorgers kregen in 2010 ook een toegangsverbod tot het rusthuis opgelegd, waardoor ze zich genoodzaakt zagen om Antonia Nouwens naar een ander rusthuis te verhuizen.

 
terug naar boven

 

9/01/2012

HECHTINGSDRAADJES VINGEROPERATIE VERWIJDERD

 

 

"Kijk, hij doet
   het weer..."
 

draadjes eruit..."
Slechts in enkele vingervlugge bewegingen verwijderde dokter Bart Verschelde vandaag de hechtingsdraadjes uit Tonia's hand, en daarmee behoort de 'operatie springvinger' definitief tot het verleden.
Wat later geniet Tonia van het frisse kraantjeswater dat eindelijk weer over haar beide handen mag stromen. Samen met het proper gevoel verdwijnt meteen ook de jeuk die de helende wonde, de draadjes en het varband met zich meebrachten.

"Kijk, ik kan weer alles"
Maar de grootste opluchting bestaat er uiteraard in wanneer Tonia haar afwisselend knijpende en strekkende hand nauwgezet en minutenlang bestudeert. En ja..., na enige kritische evaluatie raakt ze ervan overtuigt: "Kijk..., ik kan weer alles!", glundert Tonia vol zelfvertrouwen. "Nu kan ik weer breien en aardappelen schillen en nog zoveel meer. Wat ben ik dokter Paul Cuyvers en dokter Bart Verschelde dankbaar voor al die moeite die ze voor me deden...".

 
terug naar boven

 

2/01/2012

NIEUWJAARSZOEN VAN DOKTER BART VERSCHELDE

 

 

nieuw verband
en nieuwjaarszoen van dokter Bart

"De ene vakantie moet eindigen voordat er een nieuwe kan beginnen...", moedigde de moeder van Herman vroeger haar kinderen aan bij de aanvang van een nieuw schooltrimester.
En met diezelfde beloftevolle woorden begeleiden we Tonia vandaag ook terug naar rusthuis Immadi.

Maar eerst komt dokter Bart nog Tonia's verband vervangen dat na de heelkundige ingreep aan haar 'springvinger' (zie 30/12/2011) werd aangebracht. Het ziet er allemaal prima uit en over enkele dagen mogen de hechtingsdraadjes eruit.
En met een nieuwjaarszoen van dokter Bart lijkt het nieuwe jaar definitief te zijn ingezet :-)

 
terug naar boven

 

1/01/2012

BESTE WENSEN VOOR HET NIEUWE JAAR

 

 



 

 

 

 

 

 

Het leven is de moeite waard,
alvast ook in 2012...

Onze beste wensen voor het nieuwe jaar!
 
Tonia, Herman & Hildegard
 

 

 

Van veel toeters en bellen zijn we geen fan, ook niet tijdens de feestdagen. Maar op nieuwjaarsdag verwennen we onszelf met een etentje en een aperitiefje aan de toog in een plaatselijke taverne. En onze tooghangerij aldaar roept voor Tonia herinneringen op uit een vroeger leven, toen ze werkzaam was in café Snelders...

 
terug naar boven

 

             
2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
ga hier of via het menu naar TONIA VANDAAG in ander jaar


 

website stats

juridisch