|
|
verjaardagswens Tonia:
"Ik wil graag nog eens een koe melken"
 verjaardagswens
Maar liefst 102
kaarsjes mag Tonia vandaag uitblazen en daar mag ze best trots
op zijn.
Al een hele tijd geleden polsten we Tonia hoe we
haar die dag konden plezieren en daar heeft ze best lang
over moeten nadenken. Dat materiële dingen haar weinig kunnen
bekoren wisten we al, maar het verraste toch een beetje toen ze
op een keer ons spontaan toevertrouwde: "Ik wil heel
graag nog eens een koe melken voor mijn 102de
verjaardag. Zou dat kunnen?".
"Euh... Ja, natuurlijk... Dat moet kunnen!" antwoordden wij,
terwijl onze hersens zich al volop pijnigden hoe we deze wens in de
realiteit en zonder veel gevaar zouden kunnen inwilligen. Als
boerendochter in een ver verleden en met
de nodige gebarentaal wist Tonia ons
makkelijk te overtuigen van haar vaardigheden.
En daarmee werd de aanzet gegeven
tot het zoeken van een vriendelijke veehouder, die nog over een
koe beschikte die zich erin kon vinden, dat ze met de hand
gemolken werd. Dat kostte best enig speurwerk, gezien de
huidige automatisering van dit gebeuren.
Uiteindelijk reikte onze tuinman Lambert ons de verlossende tip
aan, dat zijn dorpsgenoot en veehouder Giele Steyvers in Rotem (Dilsen-Stokkem)
ontvankelijk kon zijn om Tonia's betrachting helpen waar te maken.
handmelken
Zo'n 75 koeien en kalveren bevolken de
veehouderij van boer Gielke en uiteraard verloopt ook hier een
en ander automatisch. Maar voor deze speciale gelegenheid wilde
hij best voor 'aangepaste middelen' zorgen. Om 19:30 uur zijn
wij stipt op afspraak wanneer we ons aanmelden en Gielke zijn
belangrijkste dagtaken erop zitten. We ervaren meteen dat Tonia
van harte welkom is.
Met een vertrouwdheid
schouwt Tonia de melkdieren, vooraleer we haar begeleiden naar
een passend stoeltje naast de buik van Bella. Op het moment der waarheid neemt
Tonia spreekwoordelijk de koe met de horens, en letterlijk met
de spenen. Tonia's didactische en suggestieve gebarentaal
van de afgelopen dagen, bewijst zich nu in de realiteit. Het
lijkt erop alsof handmelken nog steeds tot haar dagdagelijkse
bezigheden behoort, dan wel dat er zo'n tachtig jaar overheen
zijn gegaan. En wanneer haar knedende en masserende handen de
melk van Bella in de emmer laten
spuiten, glimlacht Tonia met zichtbare voldoening over haar
prestaties. "Zie je wel, zoiets verleer je immers nooit"
bevestigt Tonia zichzelf en de aanwezigen.
veehouder
Gielke
Bij de oergezellige warmte van een
echte kachel mogen we ten huize Steyvers achteraf genieten van
een lekker kopje koffie met zoetigheidje. Daarbij komen heel wat
vakverhalen aan de orde en Tonia's interfererende woorden tonen
aan, dat ze de specifieke terminologie goed begrijpt.
Na een noodlottig ongeval zo'n 7 jaar geleden verloor Gielke
plots niet enkel zijn vader, maar met hem ook zijn naaste
medewerker, met wie hij dagelijks overleg kon plegen. Samen met
zijn zussen ontfermt Gielke zich ook nog over zijn
zorgbehoevende moeder. We ervaren Gielke als een warmhartige en
gevoelige man en het verwondert ons dan ook, dat hij nog
(ongewild) single is. De behaaglijke sfeer zorgt er alvast voor
dat we pas omstreeks 22:00 uur enig tijdsbesef krijgen
en vooraleer er afscheid wordt genomen, overhandigt Tonia
nog een flesje wijn aan Gielke. "Dit heeft me veel meer plezier gedaan
dan een bos bloemen" en "eigenlijk heb ik best nog een
fijne oude dag", overtuigt Tonia ons als we naar huis
rijden... |
|
